Με σταυρώνουν κι εγώ πρέπει να ‘μαι τα καρφιά κι ο σταυρός.
Μου προσφέρουν το ποτήριο και πρέπει εγώ να ‘μαι το κώνειο.
Μ’ εξαπατούν και εγώ πρέπει να ‘μαι το ψέμα.
Με καίνε και πρέπει εγώ να ‘μαι η κόλαση.
Οφείλω να μεγαλύνω και να ευλογώ την κάθε στιγμή του χρόνου.
Τροφή μου είναι τα πάντα.
Το ακριβές βάρος του σύμπαντος, η ταπείνωση, η δοξολογία.
Πρέπει να συγχωρώ αυτόν που με πληγώνει.
Η ευτυχία μου ή η δυστυχία μου δεν έχουν σημασία.
Είμαι ο ποιητής.
Χόρχε Λουίς Μπόρχες
