Καλως ηρθατε !

Καλως   ηρθατε !
"Παντα Eμεις, το Φως και η Σκια..."

9.2.09

Η τεχνη ειναι τα στολιδια στα καγκελα των κλουβιων σας.../ GRAFFITI / street art



Ο δημιουργός τους επέλεξε να τα φτιάξει, μακρυά από μπαράκια, στέκια και πολυσύχναστους δρόμους. Ούτε καν συγκεντρωμένα σε μια περιοχή, αλλά διάσπαρτα σε όλη την πρωτεύουσα. Σε σοκάκια και στενά που σπάνια θα περάσει ο ιθαγενής άνθρωπος. Δίπλα σε μπουρδέλα αλλοδαπών ιερόδουλων, σε υποβαθμισμένα ξενοδοχεία-γαμιστρώνες, σε χαμόσπιτα μεταναστών και τρώγλες-καταφύγια των παιδιών χαμένα στην παραμύθα τους. Πιο λακωνικά, στο υπογάστριο της πόλης όπου εμείς, οι εφησυχασμένοι πολίτες της δεν τολμάμε να πλησιάσουμε, πόσο μάλλον να σκύψουμε και να δούμε ότι είμαστε χωρίς τα ψιμύθια...














Γιατι οταν κλαιμε, καιμε με τα δακρυα την θλιψη ...

















Ξεπερασε την τρελλα σου, ασ'την να φυγει απ' τα ...ορια!





Η αποδραση ειναι ο μονος πειρασμος









































Πολεμος εναντια στο φοβο
























πηγη φωτο: http://axebax.blogspot.com/



Εάν το συμπαν είναι η απαντηση, ποιο είναι το ερωτημα?


Είμαστε αυτό που γράφουμε για να αλλάξουμε αυτό που είμαστε.


Σήμερα είναι το αύριο, που φοβόμασταν χθες.



ΧΡΩΣΤΑΜΕ ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΜΙΑΣ ΛΑΜΨΗΣ ΤΗΝ ΠΙΘΑΝΗ ΕΥΤΥΧΙΑ ΜΑΣ...
(ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ)




Πολλούς από τους πόνους σας τους διαλέγετε μονάχοι.




Και μια γυναίκα μίλησε και είπε :
Μίλησέ μας για τον Πόνο.

Και κείνος αποκρίθηκε:

Ο πόνος σας είναι το σπάσιμο του οστράκου
που περικλείει τη γνώση σας.
Όπως το τσόφλι του καρπού πρέπει να σπάσει,
για να βγει η καρδιά του στο φως του ήλιου,
έτσι κι εσείς πρέπει να γνωρίσετε τον πόνο.
Κι αν μπορούσατε να κρατάτε στην καρδιά σας
το θαυμασμό για τα καθημερινά θαύματα της ζωής σας
o πόνος δε θα σας φαινόταν λιγότερο θαυμαστός από τη χαρά σας.
Και θα δεχόσαστε τις εποχές της καρδιάς σας,
όπως δέχεστε από πάντα τις εποχές
που περνούν πάνω από τα χωράφια σας.
Και θα παρατηρούσατε με ηρεμία τους χειμώνες της θλίψης σας.
Πολλούς από τους πόνους σας τους διαλέγετε μονάχοι.
Είναι το πικρό φάρμακο που μ' αυτό
ο γιατρός που είναι μέσα σας θεραπεύει τον άρρωστο εαυτό σας.
Γι' αυτό, να εμπιστεύεστε το γιατρό,
και να πίνετε το φάρμακό του, σιωπηλά και ήρεμα.
Γιατί το χέρι του, αν και βαρύ και σκληρό,
οδηγείται από το τρυφερό χέρι του Αόρατου.
Και η κούπα που σας δίνει,
μ' όλο που καίει τα χείλη σας,
είναι φτιαγμένη από τον πηλό
που ο μεγάλος Αγγειοπλάστης
μούσκεψε με τα δικά του άγια δάκρυα.

Χαλίλ Γκιμπράν "O προφήτης"


Τα παιδικά μας χρόνια .




Τα παιδικά μας χρόνια ταξιδεύουν ανατολικά

μας συναντούνε το πρωί σαν ήλιος και

σαν τα μάτια των παιδιών μας

που είναι πια τα παιδικά μας χρόνια.

Όλα ήτανε ηρωισμοί του δίφραγκου στο γύρο του θανάτου...

και μόνο ο θάνατος μας βγαίνει αληθινός

Γιωργος Μιχος



Η γεροντοκρατούμενη ελίτ μιας χώρας που η κοινωνια της παραδοσιακά γεροντοκρατείται.






«Η τραγωδία των γηρατειών δεν είναι που είμαστε γέροι, μα που οι άλλοι είναι νέοι».

Όσκαρ Ουάιλντ, Το Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι



«Μην εμπιστεύεσαι κανένα άνω των 30»
συνθημα των χιπις, 1960


«Πεθαίνεις στα 30, κηδεύεσαι στα 70»
Ντάγκλας Κάουπλαντ , συγγραφέας της Γενιάς Χ





Νεολαία Vs Γεροντοκρατία


Η νέα πάλη των γενεών

Η πρόσφατη κοινωνική εξέγερση, που κλόνισε τον περασμένο Δεκέμβρη την Ελλάδα και που θα συνεχιστεί αναμφίβολα και μέσα στο κρίσιμο 2009, δεν οφειλόταν ασφαλώς και μόνο στη δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τις σφαίρες ενός ανεγκέφαλου αστυνομικού. Το γεγονός αυτό απετέλεσε την αφορμή και όχι την αιτία –ήταν απλώς ο πυροκροτητής, η σταγόνα που έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει. Τα αίτια είναι πολύ βαθύτερα και μπορούν να αναχθούν τόσο στην «κουλτούρα της επανάστασης», που μας χαρακτηρίζει διαχρονικά ως λαό, όσο και στις ασφυκτικές και δυσμενείς κοινωνικές συνθήκες που επικρατούν τα τελευταία χρόνια και πλήττουν κυρίως την ελληνική νεολαία.

Είναι γεγονός πως ανέκαθεν η ελληνική νεολαία ήταν στριμωγμένη στη γωνία μιας κοινωνίας που παραδοσιακά γεροντοκρατείται. Σήμερα οι νέοι της Ελλάδας αισθάνονται ηττημένοι πριν καν βγουν στην αγορά εργασίας και πιστεύουν πως θα ζήσουν χειρότερα από τους γονείς τους, ενώ θα είναι αναγκασμένοι να πληρώνουν όλο και περισσότερους φόρους και ασφαλιστικές εισφορές για να συντηρούν το μεγάλο «γκρίζο λόμπι» των συνταξιούχων, που θα εκτιναχθεί στο 35% του πληθυσμού μέχρι το 2050. Υπάρχει ασφαλώς μια υποβόσκουσα σύγκρουση των γενεών στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία, την κορυφή του παγόβουνου της οποίας μόλις είδαμε.

Αναμφίβολα μια από τις κινητήριες δυνάμεις της ανθρώπινης ιστορίας είναι η σύγκρουση των γενεών. Κάθε γενιά έχει την τάση να βλέπει την αμέσως επόμενη ως ελαττωματική και να παραπονιέται για την αδιαφορία της. Σε μια Ελλάδα όμως, όπου οι παππούδες και οι γιαγιάδες κοντεύουν σήμερα να ξεπεράσουν αριθμητικά τα παιδιά τους, οι νέοι, ως μελλοντικοί πληρωτές φόρων και ασφαλιστικών εισφορών, τείνουν να κατηγορούν –και όχι άδικα– τους γονείς τους για έλλειψη ενδιαφέροντος για το απώτερο μέλλον, επειδή, εξ'αιτίας του «ωχαδερφισμού» και της ατομικιστικής στάσης που έχουν υιοθετήσει, μετέθεσαν όλα τα προβλήματα που αφορούν τη γήρανση (και ειδικά το δυσβάσταχτο κόστος της) στις δημογραφικά αποψιλωμένες μελλοντικές γενιές, ενώ οι λύσεις θα έπρεπε ν’ αναζητηθούν εδώ και χρόνια.

Το σίγουρο είναι ότι τα σημερινά και τα μελλοντικά ελληνόπουλα, θα μακαρίζουν από τη μια την τύχη της γενιάς του Baby-Boom των δεκαετιών του 1950 και 1960, από την άλλη όμως θα τους βρίζουν επειδή αποτελούν μια δημογραφική «ωρολογιακή βόμβα» στις πλάτες τους, μια απλήρωτη επιταγή που θα πρέπει οι ίδιοι να ξοφλήσουν!

Ειδικά οι σημερινοί τριαντάρηδες Έλληνες μετέφηβοι, γνωστοί και ως «ανύπαντρα παράσιτα», αν και υπερβολικά ατομικιστές δεν λένε να εγκαταλείψουν την πατρική τους εστία και να ζήσουν μόνοι τους, αναλαμβάνοντας την ευθύνη του εαυτού τους και να δημιουργήσουν δική τους οικογένεια. Τα τέκνα του Baby-Boom, που γεννήθηκαν σε μια πολιτικοποιημένη εποχή, έκαναν την αδράνεια δόγμα τους και την αδιαφορία τους αρετή. Οι πολιτικοποιημένοι γονείς τους, τα τέως «παιδιά των λουλουδιών» και η «γενιά του Πολυτεχνείου», θεωρούνται πως τελικά ξεπουλήθηκαν, αν και συχνά μαραζώνουν με τη νοσταλγία της εποχής των χίπις, όταν ήταν ακόμη αγνοί πριν ξεπουληθούν για το χρήμα...

«Μην εμπιστεύεσαι κανένα άνω των 30», ήταν ένα από τα αγαπημένα συνθήματα των χίπις πίσω στη δεκαετία του 1960, όπου τα νιάτα έδιναν τον παλμό στις δυτικές κοινωνίες. «Πεθαίνεις στα 30, κηδεύεσαι στα 70», έγραψε ο Ντάγκλας Κάουπλαντ ο συγγραφέας της Γενιάς Χ, της απολιτικής δεκαετίας του 1990. Και στις δύο περιπτώσεις η ηλικία των 30 θεωρείται όχι μόνο το όριο της αξιοπιστίας ενός ανθρώπου, αλλά και το ορόσημο, όπου τελειώνει η «πραγματική» ζωή κι αρχίζει η «αυτόματη».

Από εκεί και πέρα ο άνθρωπος, χάνοντας τον ενθουσιασμό και τη νεανική του ορμή, ξεπουλά τα όνειρά του και μεταλλάσσεται σε κάτι που λέγεται «γέρος»: ένα αξιοθρήνητο, συντηρητικό πλάσμα, που θρηνεί συνεχώς για τα απραγματοποίητα όνειρα και τις χαμένες ευκαιρίες του, ενώ παραπονιέται ότι «άξιζε παραπάνω» ως το τέλος της ζωής του!




Για μια «θέση στον ήλιο»

Οι νέοι της Ελλάδας έχουν κάθε δίκιο σήμερα να επαναστατούν. Αν είναι κάτι το οποίο χρειάζεται επειγόντως η σημερινή Ελλάδα, αυτό είναι μια γερή δόση νεανιοκρατίας, δηλαδή ακριβώς το αντίθετο της γεροντοκρατίας. Δεν υπάρχει επαγγελματικός τομέας στη χώρα μας, που να μην υποφέρει από γεροντοκρατία. Από την πολιτική μέχρι την ιατρική και από τα πανεπιστήμια μέχρι τις επιχειρήσεις, η κυριαρχία ενός γερασμένου κατεστημένου έχει στριμώξει τους νέους της Ελλάδας στο περιθώριο και δεν τους αφήνει την ευκαιρία ν’ αναλάβουν πρωταγωνιστικό ρόλο, τη στιγμή που αυτό συμβαίνει στις άλλες Δυτικές χώρες, όπου οι νέοι δημιουργούν τεράστιες περιουσίες ως σχεδιαστές λογισμικού, επιχειρηματίες και αστέρες του μουσικού στερεώματος.

Αν και ο εκσυγχρονισμός της ελληνικής οικονομίας δημιούργησε κάποιες καινούργιες ευκαιρίες στους νέους της Ελλάδας για να ξεδιπλώσουν τα δημιουργικά τους ταλέντα, εν τούτοις οι περισσότεροι γονείς συνεχίζουν να περιμένουν από τα τέκνα τους ν’ ακολουθήσουν τα παραδοσιακά οικογενειακά τους επαγγέλματα ή μια «καριέρα» στο δημόσιο τομέα.

Η λατρεία των Ελλήνων για την «καρέκλα», για μια θέση στο δημόσιο ανάγεται στην εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, όταν οι πιο έξυπνοι και μορφωμένοι Έλληνες (π.χ. οι Φαναριώτες) απολάμβαναν πολλά προνόμια υπηρετώντας την Αυτοκρατορία και το Σουλτάνο. Από τη στιγμή της ίδρυσής του το ελληνικό κράτος και οι πολιτικοί που το κυβερνούσαν, φρόντιζαν να εξαγοράζουν τις ψήφους των Ελλήνων πολιτών με την υπόσχεση μιας θέσης στο δημόσιο: μια καθαρά πελατειακή σχέση που διατηρήθηκε μέχρι πρόσφατα.

Το αρρωστημένο αυτό φαινόμενο επιδεινωνόταν με την πάροδο του χρόνου. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 ως τις αρχές της δεκαετίας του 1990 ο δημόσιος τομέας στην Ελλάδα εξελίχθηκε στο μεγαλύτερο εργοδότη της χώρας. Η φιλοδοξία των περισσοτέρων νέων της εποχής ήταν να εισαχθούν στο πανεπιστήμιο και κατόπιν να διοριστούν στο δημόσιο τομέα. «Καριέρα» στο δημόσιο σήμαινε σιγουριά, μισθωτή εργασία και, προπαντός, τεμπελιά, δηλαδή «λούφα και παραλλαγή»!





Σήμερα ένας τυπικός νέος μιας μεσοαστικής οικογένειας δεν φιλοδοξεί πλέον να γίνει τραπεζικός υπάλληλος σε μια κρατική τράπεζα, αλλά προτιμά ν’ ακολουθήσει μια πιο «ενδιαφέρουσα καριέρα» στα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας, στη μόδα, στην πληροφορική και γενικώς στις ιδιωτικές επιχειρήσεις. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως τα πράγματα άλλαξαν.

Το δημόσιο συνεχίζει να παραμένει όνειρο για την πλειονότητα των Ελλήνων. Απλώς ο ιδιωτικός τομέας στην Ελλάδα αναπτύχθηκε σημαντικά τα τελευταία χρόνια, προσφέροντας όλο και πιο ικανοποιητικές αποδοχές και προοπτικές σε λίγους ωστόσο εργαζόμενους νέους –καμιά σύγκριση όμως με το αραλίκι και την ασφάλεια του Δημοσίου. Οι περισσότεροι νέοι συνωστίζονται στη λεγόμενη «Γενιά των 700 ευρώ», κάνοντας κακοπληρωμένες «δουλειές του ποδαριού», τελείως άσχετες με τις σπουδές τους.

Πολύ περισσότερο απ’ ότι ο δημόσιος, ο ιδιωτικός τομέας, χάρη στις συνεχόμενες επενδύσεις, έχει εξελιχθεί σε «ατμομηχανή» της ελληνικής οικονομίας. Και θα συνέβαλε ακόμη περισσότερο στην αύξηση της οικονομικής δραστηριότητας αν δεν στραγγαλιζόταν από τη γεροντοκρατία, τη γραφειοκρατία, τη διαφθορά, τη διαπλοκή, τις περίπλοκες διαδικασίες, τα «γρηγορόσημα», τις μίζες και τα ρουσφέτια, που μαστίζουν το δημόσιο τομέα της χώρας. Ακόμη κι ένας χαμηλής νοημοσύνης Έλληνας θεωρεί το κράτος και γενικώς το δημόσιο τομέα όχι μόνον ως αντιπαραγωγικό αλλά και ως πηγή πολλών δεινών, που εμποδίζουν την ανάπτυξη της χώρας.






Οι χαμένες προσδοκίες μιας γενιάς

Το σύγχρονο ελληνικό κράτος, που γεννήθηκε μετά την επανάσταση του 1821, απαγόρευσε δια νόμου την αριστοκρατία, σε μια εποχή που στην υπόλοιπη Ευρώπη η αριστοκρατία μεσουρανούσε. Για τους Έλληνες η αριστοκρατία έσβησε το 1453, μαζί με την πτώση της Κωνσταντινούπολης στα χέρια των Τούρκων. Από εκεί και στο εξής ο μόνος τρόπος για να ανέλθει κάποιος κοινωνικά ήταν η μόρφωση. Την περίοδο της Οθωμανικής κυριαρχίας οι πιο μορφωμένοι Έλληνες, οι Φαναριώτες, αποτελούσαν την πραγματική αριστοκρατία του γένους. Ακόμη και με την ίδρυση του ελληνικού κράτους η μόρφωση και η εκπαίδευση αναδείχθηκε σε εισιτήριο κοινωνικής ανόδου. Στην εποχή μας όμως η αποτελεσματικότητα αυτού του «εισιτηρίου» αμφισβητείται.

Σήμερα μια ολόκληρη γενιά νέων στην Ελλάδα αισθάνεται εξαπατημένη. Οι ακαδημαϊκοί τίτλοι που κατέκτησε με τόσο κόπο, με πολύχρονες ατομικές και οικογενειακές επενδύσεις, δεν μπορούν να μεταφραστούν σε κατάκτηση θέσεων εργασίας ανάλογων με τις σπουδές τους. Πλέον η κοινωνική προέλευση και οι σωστές «γνωριμίες» καθιστούν τα πτυχία αξιοποιήσιμα επαγγελματικά. Υπάρχει έτσι μια γενική δυσφορία στο σχολείο και στον εργασιακό χώρο, που αντανακλά την κυριαρχία της γεροντοκρατίας, η οποία προσφέρει προοπτικές εξέλιξης μόνον στα «δικά της παιδιά». Αποτελεί κοινό μυστικό άλλωστε πως η πλειοψηφία των σημερινών μεγαλοεπιχειρηματιών και ανώτερων στελεχών προέρχεται από τα ανώτερα γεροντοκρατούμενα κοινωνικά στρώματα, που υποσκάπτουν συστηματικά και υποβαθμίζουν την ποιότητα της δημόσιας εκπαίδευσης στη χώρα μας.

Είναι γενικά παραδεκτό πως για να διαδραματίσει η νέα γενιά σημαντικό και ενεργό ρόλο στη διαμόρφωση ενός καλύτερου μέλλοντος για την Ελλάδα, το πρώτο πράγμα που θα πρέπει ν’ αλλάξει είναι το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας. Πιο πολύ κι από τη διαφθορά στο δημόσιο τομέα, εκείνο που ενοχλεί περισσότερο κάθε πολίτη αυτής της χώρας είναι η χαμηλή ποιότητα του εκπαιδευτικού συστήματος. Ως γνωστόν κανείς Έλληνας δεν εμπιστεύεται τη δημόσια εκπαίδευση κι αυτό αποδεικνύεται με τα τεράστια ποσά που δαπανούν κάθε χρόνο οι γονείς για τα φροντιστήρια των παιδιών τους, για τη λεγόμενη «παραπαιδεία».




Το πρόβλημα βέβαια δεν αφορά άμεσα την ελίτ της χώρας, η οποία στέλνει από νωρίς τα τέκνα της σε δραστήρια ιδιωτικά σχολεία και γι’ αυτό δεν ενδιαφέρεται και ιδιαίτερα για να αλλάξει η ποιότητα της δημόσιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Η ίδια η ελίτ προτιμά επίσης να στέλνει τα παιδιά της σε φημισμένα πανεπιστήμια του εξωτερικού, παρά στα χαοτικά ελληνικά πανεπιστήμια, οι περισσότεροι καθηγητές των οποίων προωθήθηκαν στις ακαδημαϊκές τους θέσεις λόγω πολιτικών και όχι μόνο γνωριμιών παρά αξιοκρατικά.

Τη φοίτηση σε πανεπιστήμια του εξωτερικού προτιμούν και πολλοί νέοι προερχόμενοι από τη μεσαία ή μικρομεσαία τάξη, καθιστώντας έτσι την Ελλάδα τη χώρα με τους περισσότερους φοιτητές στο εξωτερικό: ένα πραγματικό «brain drain», που στερεί την Ελλάδα, εκτός από πολύτιμο συνάλλαγμα, και από τα καλύτερα μυαλά της. Άλλωστε ελάχιστοι Έλληνες φοιτητές από το Χάρβαρντ ή την Οξφόρδη επιστρέφουν μετά τα τριάντα τους στην πατρίδα για να υπηρετήσουν τη στρατιωτική τους θητεία στον Έβρο. Οι ανυπότακτοι του εξωτερικού ουσιαστικά θυμίζουν την αποτυχία του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος…



Η βόμβα της γεροντοκρατίας

Με το μέγεθος της ελληνικής νεολαίας να συρρικνώνεται με το πέρασμα του χρόνου και τον αριθμό των ηλικιωμένων να αυξάνει με ταχείς ρυθμούς, η ελληνική κοινωνία μεταμορφώνεται όλο και πιο πολύ σε μια κοινωνία χωρίς δυναμική, χωρίς αδρεναλίνη, απαθής για τις εξελίξεις και αδιάφορη για το μέλλον της. Η γεροντοκρατία, ως γνωστόν, ευνοεί την ασφάλεια έναντι του κινδύνου και το συντηρητισμό από τη δημιουργικότητα, τον προστατευτισμό από το πνεύμα της εξερεύνησης και την απάθεια έναντι της δράσης. Η εσωστρεφής γεροντοκρατία στραγγαλίζει τη δημιουργικότητα της ελληνικής νεολαίας από το φόβο ότι θα χάσει τα προνόμια της.




Διακαής πόθος της εύπορης γεροντοκρατίας είναι το «κλείδωμα» των κοινωνικών ιεραρχιών (π.χ. με την κατάργηση του φόρου ακίνητης περιουσίας και κληρονομιάς) και η εξάλειψη της αξιοκρατίας, ώστε μόνον τα «δικά της παιδιά» να μπορούν να ανέρχονται κοινωνικά και να καταλαμβάνουν υψηλές θέσεις στην ελληνική κοινωνία. Η γεροντοκρατούμενη ελίτ της χώρας μεγαλώνει τα παιδιά της με τον «αέρα» της υπεροχής που δίνει το όνομα μιας «καλής οικογένειας» ή «τζακιού». Τα στέλνει να σπουδάσουν σε «μεγάλες» σχολές του εξωτερικού κι 'όταν ενταχθούν στην αγορά εργασίας καταλαμβάνουν τη θέση του διευθυντή μέσα σε λίγα μόλις χρόνια, αφήνοντας πίσω τους συνομηλίκους τους με παρόμοιες σπουδές αλλά με ταπεινή καταγωγή.

Για να μην φανεί ότι κατέλαβαν μια τέτοια διοικητική θέση από κληρονομικό δικαίωμα, χρησιμοποιούν το διδακτορικό τους τίτλο ως νομιμοποιητικό στοιχείο παρά ως αξιοκρατικό. Στη χώρα μας οι πιθανότητες να προωθηθεί κάποιος σε μια διευθυντική θέση είναι δεκαπλάσιες για κάποιον που προέρχεται από «τζάκι», σε σχέση με κάποιον που προέρχεται από τα μικρομεσαία στρώματα και έχει τις ίδιες ικανότητες και τους ίδιους πανεπιστημιακούς τίτλους. Οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες…





Εκτός από τη γεροντοκρατία και η οικογενειοκρατία καλά κρατεί στην Ελλάδα των αρχών του 21ου αιώνα. Ενώ στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης οι νέοι χειραφετούνται από νωρίς από τις οικογένειές τους και παίρνουν στα χέρια τους τη ζωή τους, στην Ελλάδα συνεχίζουν να ζουν υπό την «προστασία» της οικογένειας. Ακόμη και οι πιο «προοδευτικοί» νέοι στην Ελλάδα παίρνουν πολύ σοβαρά το θέμα της οικογένειας και γι’ αυτό αργούν να υποκύψουν στα «δεσμά» του γάμου.

Παντρεύονται όλο και σε μεγαλύτερες ηλικίες και κάνουν πάντα λιγότερα παιδιά απ’ όσα επιθυμούν, με αποτέλεσμα την επιδείνωση της υπογεννητικότητας και κατ’ επέκταση της γήρανσης του ελληνικού πληθυσμού. Σ’ αυτό συντελεί και ο μικρός αριθμός των εκτός γάμου γεννήσεων, κάτι που στην υπόλοιπη Ευρώπη θεωρείται αποδεκτό, ενώ στην Ελλάδα είναι κοινωνικά κατακριτέο. Ως αποτέλεσμα έχουμε στην Ελλάδα έναν από τους χαμηλότερους δείκτες γεννήσεων στην ευρωπαϊκή ήπειρο.




Παρά την αντίθετη πεποίθηση η συντηρητικότητα δεν αποτελεί αποκλειστικό προνόμιο της εγχώριας γεροντοκρατίας. Ορισμένοι νεαροί Έλληνες είναι αξιοσημείωτα συντηρητικοί, και οι δημοσκοπήσεις έδειχναν ως πρόσφατα πως εμπιστεύονται περισσότερο την εκκλησία και το στρατό, παρά το σχολείο και την πολιτική. Στις συζητήσεις τους οι ίδιοι νέοι αναφέρονται συχνά στην «ένδοξη ιστορία», στο έθνος, στην παράδοση και τα λόγια τους θυμίζουν περισσότερο τα λόγια ενός μεσήλικα παρά ενός εικοσάρη. Περισσότερο κι από τους γονείς τους αρκετοί νεαροί Έλληνες στράφηκαν στη θρησκεία και στη μεταφυσική, αδιαφορώντας για την πολιτική.

Ή έτσι τουλάχιστον ήταν μέχρι το 2007, όταν οι φοιτητές και η νεολαία, αντί για τις διαδηλώσεις προτιμούσαν πριν να «διαδηλώνουν» με τα τηλεκοντρόλ τους, τα SMS και το Internet. Από τότε άρχισαν όμως να βγαίνουν μαζικά και πάλι στους δρόμους αντιδρώντας, αρχικά κατά του νομοσχεδίου για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και κατόπιν για άλλα αιτήματα. Αντί να μετατραπούν σε «πολίτες του καναπέ», όπως τους κατηγορούσαν, οι νέοι της Ελλάδας άρχισαν να παλεύουν και πάλι για να απαλλαγούν από τη γεροντοκρατία που τους καταδυναστεύει και να πουν ένα μεγάλο ΟΧΙ σ’ ένα Σύστημα που καταβροχθίζει το μέλλον τους. Η εξέγερσή τους είναι απολύτως αναμενόμενη…


Πηγή:

Γιώργος Στάμκος, Γκρίζα Ελλάδα: Η Ανατομία του Ελληνικού Συνδρόμου, εκδόσεις Άγνωστο

Ο Γιώργος Στάμκος (Stamkos@post.com) είναι συγγραφέας και εκδότης-διευθυντής του περιοδικού ΖΕΝΙΘ






Ειναι το Ενα, το Ολο και δεν περιεχει καμια παραφωνια μεσα του.

Ειναι το Ενα, το Ολο και δεν περιεχει καμια παραφωνια μεσα του.
Παραλια βοιδοκοιλιας.Πελοποννησος.(Εγκατασταση - Photo ΙΑΝΙΣ)

ΙΗCOYS OSHO KRISHNAMURTI GURDJIEFF AIVANHOV


---------------------------------------------------------------
"ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΔΕΙΑΣΜΑ ΤΟΥ ΝΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ " ΚΡΙΣΝΑΜΟΥΡΤΙ
---------------------------------------------------------------

Κάτω από τη ξύλινη γέφυρα που διασχίζαμε, κυλούσε γρήγορα το γεμάτο ποτάμι, φουσκωμένο απ' όλη την βροχή που είχε πέσει, με μια δύναμη και ορμή που μόνο τα βουνίσια ποτάμια έχουν. Κοιτώντας το ποτάμι από την μια άκρη στη άλλη, να κυλάει ανάμεσα στiς όχθες του που ήταν φτιαγμένες από καλά στοιβαγμένες πέτρες και δέντρα, είχε επίγνωση της κίνησης του χρόνου' παρελθόν, παρόν και μέλλον. Η γέφυρα ήταν το παρόν και όλη η ζωή κινιόταν και υπήρχε περνώντας από το παρον .

Το αποκορύφωμα των δυνατών αισθημάτων και της αληθινής ευαισθησίας είναι το ζήσιμο της ουσίας. Σ' αυτή βρίσκεται ομορφιά πέρα από τις λέξεις και τα συναισθήματα. Οι σωστές αναλογίες και το βάθος, το φως και οι σκιές σ' ένα πίνακα είναι περιορισμένα από τον χώρο και τον χρόνο, είναι παγιδευμένα στο όμορφο-άσχημο. Αλλά εκείνο που βρίσκεται πέρα από τις γραμμές και τα σχήματα, πέρα από την μάθηση και τη γνώση, είναι η ομορφιά της ουσίας.

Krishnamurti's Notebook





--------------------------------------------------------
Και κει που θα πεσω ,

θα ειναι η αγκαλια ΤΟΥ.
ΟΣΣΟ

--------------------------------------------------------

Όταν έρχεται, εμείς δεν είμαστε εκεί να το συλλάβουμε. Έρχεται μόνον όταν εμείς χαθούμε. Όπως και αν το ονομάσουμε- Αλήθεια, η Θεό ή Φώτιση- σε τέτοιες στιγμές κενού, αυτό απλά έρχεται.
Όποιος και αν το δέχτηκε ένοιωσε ότι είναι η Χάρη του Θεού. Ο λόγος που το λέει αυτό, ειναι επειδή δεν προήλθε από δικες του προσπάθειες. Πως μπορούμε να ψάξουμε για ένα Θεό του οποίου δεν γνωρίζουμε το όνομα και την διεύθυνση, του οποίου δεν μπορούμε ν'αναγνωρίσουμε, γιατί δεν είναι ως τα τώρα γνωστός; Αν το γνωρίζουμε και το αναγνωρίσουμε, τότε δεν υπάρχει ανάγκη αναζήτησης. Αν όμως κατά την αναζήτηση το "Εγώ" διαλυθεί, τότε αυτός θα βρεί εμένα. Με γνωρίζει αρκετά καλά.
Ισως να με έχει ήδη βρει ακόμα και τώρα. Είμαι όμως ένας άνθρωπος που τρέχω κι όλο τρέχω κι ακόμη δεν κουράστηκα. Ακόμη και τώρα δεν είμαι κουρασμενος. Αυτός όμως θα περιμένει μέχρι να σωριαστώ τελείως εξαντλημένος. Και κει που θα πέσω , θα είναι η Αγκαλιά του...

OSHO









-------------------------------------------
Ο ΙHCOYS είπε,
-------------------------------------------
«Εάν σας πούν ‘από που έρχεστε;’ να απαντήσετε , ‘ερχόμαστε από το Φως, από το μέρος που το Φως αυτοδημιουργήθηκε, αυτοεγκαθιδρύθηκε και εμφανίστηκε στην εικόνα σας’.
Εάν σας πουν ‘είστε εσείς;’ να απαντήσετε, ‘είμαστε τα τέκνα και είμαστε οι εκλεκτοί του ζωντανού Πατέρα’.
Εάν σας ρωτήσουν ‘ποιά είναι η απόδειξη του Πατέρα μέσα σας;’ να απαντήσετε ‘είναι η κίνηση και η γαλήνη’»

Ο Ιησούς είπε «αποκαλύπτω τα μυστήριά μου, σ’ αυτούς που είναι άξιοι των μυστηρίων μου»

Ο Ιησούς είπε, «Είθε αυτός που αναζητά, να μην πάψει να αναζητά μέχρι να βρει. Κι όταν βρει, θα θορυβηθεί. Κι όταν θορυβηθεί, θα θαυμάσει. Και τότε θα βασιλεύσει και θα αναπαυθεί. Η βασιλεία του Θεού είναι μέσα σας και έξω από εσάς. Όποιος γνωρίζει τον Εαυτό του, θα βρει και Αυτήν. Όταν γνωρίσετε τον Εαυτό σας, θα γνωρίσετε ότι είστε υιοί Θεού ζωντανού. Μα εάν δεν γνωρίσετε τον Εαυτό σας, θα είστε στην φτώχεια και θα είστε η φτώχεια.»

Οι μαθητές είπαν στον Ιησού, «πες μας πως θα έρθει το τέλος μας;»
Ο Ιησούς είπε, «βρήκατε την αρχή και ψάχνετε το τέλος; Βλέπετε, το τέλος θα είναι εκεί που είναι η αρχή. Συγχαρητήρια σ’ αυτόν που στέκεται στην αρχή: αυτός δεν θα γνωρίσει το τέλος και δεν θα γευτεί θάνατο»

Ο Ιησούς είπε, «όποιος έφτασε να γνωρίσει τον κόσμο, ανακάλυψε ένα κουφάρι. Κι όποιος ανακάλυψε ένα κουφάρι, γι αυτόν ο κόσμος δεν είναι άξιος

Ο Ιησούς είπε, «Εάν ένας τυφλός οδηγεί έναν τυφλό, και οι δύο θα πέσουν στην τρύπα»

Ο Ιησούς είπε, «ο ηλικιωμένος άνθρωπος που δεν διστάζει να ρωτήσει ένα μικρό παιδί 7 ετών για το νόημα της ζωής, θα ζήσει. Διότι πολλοι που ήταν πρώτοι θα γίνουν τελευταίοι, μα όλοι θα γίνουν Ένα στο τέλος»

Ο Ιησούς είπε, «άναψα φωτιά στον κόσμο και κοιτάξτε, την φυλάω μέχρι να φουντώσει»

Ο Ιησους ειπε, « να ειστε περαστικοι »

Ο Ιησούς είπε, «Όταν δύο άνθρωποι κάνουν ειρήνη κάτω από μια στέγη, τότε μπορούν να πουν στο βουνό ‘μετακινήσου!’ και να μετακινηθεί»

Ο Ιησούς είδε μερικά μωρά να θηλάζουν και είπε στους μαθητές του « αυτά τα μωρά που θηλάζουν είναι σαν αυτούς που θα εισέλθουν στην βασιλεία του Πατέρα »
Και αυτοί του είπαν «τότε, θα εισέλθουμε στη βασιλεία σαν μωρά;»
Κι ο Ιησούς τους είπε «όταν κάνετε τα 2 μέσα σε 1 και όταν θα κάνετε τα μέσα σαν τα έξω και τα έξω σαν τα μέσα, και τα πάνω σαν τα κάτω, και το αρσενικό και το θηλυκό σε κατι μοναδικό, ώστε το αρσενικό να μην είναι αρσενικό και το θηλυκό να μην είναι θηλυκό, όταν έχετε τα μάτια στην θέση των ματιών, τα χέρια στην θέση των χεριών, τα πόδια στην θέση των ποδιών και την εικόνα στην θέση της εικόνας, τότε θα εισέλθετε »


Και η Σαλώμη είπε «ποιός είσαι Κύριε;
Κι ο Ιησούς της είπε , «είμαι αυτός που έρχεται από αυτό που είναι Όλο. Μου δόθηκαν πράγματα από τον Πατέρα μου. Γι αυτό λέω, όταν ένας είναι ολόκληρος, τότε θα γεμίσει Φως. Μα εάν είναι χωρισμένος -διαιρεμένος, τότε θα γεμίσει σκοτάδι»

Ο Ιησούς είπε «όποιος είναι πλησίον μου, είναι πλησίον της φωτιάς. Κι αυτός που είναι μακριά μου, είναι μακριά από την βασιλεία»

Ο Ιησούς είπε «δείξτε μου τον λίθο που οι χτίστες απέρριψαν: αυτός είναι το θεμέλιο»

Ο Ιησούς είπε «όταν κάνετε τα δύο ένα, θα γίνεται ο υιός του Ανθρώπου, κι όταν θα λέτε ‘βουνό, μετακινήσου’, θα μετακινείται»

Ο Ιησούς είπε «μη δίδετε ότι είναι ιερό στους σκύλους, διότι θα το πετάξουνε χάμω. Μη δίδετε μαργαριτάρια στους χοίρους, διότι θα τα συνθλίψουν»

Απο το κατα Θωμαν Ευαγγελιο








-------------------------------------------------------------
ΑΦΟΡΙΣΜΟΙ - GURDJIEFF (Πριερε,Γαλλια 1923-1924)
-------------------------------------------------------------
Εδώ δεν υπάρχουν ούτε Ρώσοι, ούτε Άγγλοι, ούτε Εβραίοι, ούτε Χριστιανοί. Υπάρχουν μόνο άνθρωποι που έχουν σαν κοινό σκοπό, να γίνουν ικανοί να είναι. Εδώ μπορούμε να δώσουμε μια κατεύθυνση και να δημιουργήσουμε συνθήκες
- αλλα όχι να βοηθήσουμε.

Να κρίνεις τους άλλους σύμφωνα με αυτό που εσύ είσαι, ετσι σπάνια θα κάνεις λάθος.

Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να προσπαθούμε να γίνουμε ικανοί να είμαστε Χριστιανοί.

Αγαπώ αυτόν που αγαπά την εργασία.
Να σέβεσαι όλες τις θρησκείες.

Μην κρίνεις την τέχνη με τα αισθήματα σου.

Μην κρίνεις έναν άνθρωπο συμφωνα μ'εκείνα που λέγονται γι'αυτόν.

Να λαμβάνεις υπόψη σου εκείνα που οι άλλοι σκέφτονται για σένα
και όχι αυτά που λένε.

Πάρε αυτά που κατανοεί η Ανατολή και αυτά που γνωρίζει η Δύση και άρχισε να ψάχνεις.

Μόνο το να υποφέρει κανείς συνειδητά έχει νόημα.

Αν θέλεις να μάθεις ν'αγαπάς άρχισε με τα ζώα. Είναι πιο ευαίσθητα.

Μόνο εκείνος που μπορεί να επαγρυπνεί για το καλό των άλλων, είναι άξιος για το δικό του καλό.

Η ενέργεια που ξοδεύεται σε εσωτερική ενεργητική εργασία μετασχηματίζεται αμέσως σε καινούργιο απόθεμα . Αυτή όμως που ξοδεύεται σε μια παθητική εργασια χανεται για παντα.

Ενας άνθρωπος είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του, μια μηχανή όχι. Η μεγαλύτερη αυταπάτη του ανθρώπου είναι πως πιστεύει ακράδαντα ότι πράττει, ενώ στην πραγματικότητα το καθετί συμβαίνει. Για να πράττεις πρέπει να ΕΙΣΑΙ.

Μόνο εσείς μπορείτε ν'αποφασίσετε τι είναι αυτό που επιθυμείτε να κάνετε. Ερευνήστε στην καρδιά σας τι είναι αυτό που περισσότερο επιθυμείτε, και αν είστε ικανοί να το κάνετε αυτό, θα μάθετε τι να κάνετε. Σκεφτείτε το καλά, και ξεκινήστε.

Αν βοηθάς τους άλλους, θα βοηθηθείς. Ισως αύριο, ίσως σε 100 χρόνια, αλλά θα βοηθηθείς. Η φύση πρέπει να εξοφλήσει το χρέος ... Είναι
μαθηματικός νόμος κα όλη η ζωή είναι μαθηματικά.

Μάθε να σ’ αρέσει αυτό που ‘ δεν σ ‘αρέσει.’
Να θυμάσαι τον εαυτό σου παντού και παντα. Διδάσκοντας τους άλλους θα μάθεις ο ίδιος.
Δίκαιος μπορεί να είναι μονο εκείνος που ξέρει να βάλει τον εαυτό του στη θέση του άλλου.

Ο συνειδητός έρωτας προκαλεί την ίδια ανταπόκριση.
Ο συναισθηματικός έρωτας προκαλεί το αντίθετο.
Ο φυσικός έρωτας εξαρτάται από τον τύπο και την πολικότητα.

GURDJIEFF (Γεωργιος Γεωργιαδης)








--------------------------------------------------------------
ΣΤΑΥΡΟΣ:Η ΣΥΝΘΕΣΗ ΑΡΣΕΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΘΗΛΥΚΗΣ ΑΡΧΗΣ
ΣΤΟ ΣΥΜΠΑN
---------------------------------------------------------------

Ο ΑΙΒΑΝΧΩΦ ΜΙΛΑΕΙ ΠΑ ΤΗΝ ΒΑΘΥΤΑΤΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΗΣ ΚΑΤΣΑΡΟΛΑΣ.

Ο Χριστιανισμός συνδύασε το σταυρό με το θάνατο του ΙΗΣΟΥ, όμως αυτό το σύμβολο υπήρχε πολύ πριν από Αυτόν. Τον συναντάμε στις πιο αρχαίες θρησκείες και τους πιο αρχαίους πολιτισμούς: στην Μεσοποταμία, στην Αίγυπτο στην Κίνα κ.τ.λ. Που γεννήθηκε αυτό το σύμβολο; Ποίος το επινόησε; Κανείς δεν το επινόησε, το σύμβολο αυτό υπάρχει μέσα στη Φύση. Παρατηρήστε μονάχα τις κινήσεις του νερού και της φωτιάς. Το νερό κυλάει, εξαπλώνεται, ακολουθεί την οριζόντια γραμμή. Ενώ η φωτιά υψώνεται, ανεβαίνει: παίρνει την κάθετη κατεύθυνση. Η φωτιά και το νερό (κάθετη και οριζόντια γραμμή), είναι η έκφραση των 2 αρχών, της αρσενικής και της θηλυκής, της θετικής και της αρνητικής, οι οποίες εργάζονται μαζί μέσα στο Σύμπαν, Για να καταλάβετε στ’ αλήθεια το σταυρό πρέπει να καταλάβετε την φύση και την εργασία των 2 αρχών που αντιπροσωπεύονται από την φωτιά και το νερό, διαφορετικά θα βάλετε το νερό μέσα στη φωτιά, (μιλώντας συμβολικά), και η φωτιά θα σβήσει… ή πάλι, θα βάλετε την φωτιά μέσα στο νερό κι' αυτό θα εξατμιστεί. Αν ξέρετε να υπολογίζετε σωστά την φύση αυτών των 2 στοιχείων, θα ενεργείτε σοφά: θα βάζετε το νερό μέσα σ’ ένα δοχείο και θ' ανάβετε την φωτιά από κάτω: η φωτιά θα διεγείρει και θα βράζει το νερό έτσι ώστε να πετυχαίνετε μια εκπληκτική ενέργεια χάρη στην οποία θα μπορείτε να ενεργοποιείτε μηχανές και να βάζετε σε κίνηση τον κόσμο ολόκληρο. Χάρη στον διαχωρισμό που βρίσκεται ανάμεσα τους, δεν θα αλληλοκαταστραφούν. Πρέπει να μάθουμε πως να κάνουμε να εργάζονται μαζί το αρσενικό και θηλυκό, το ενεργητικό και το παθητικό, ο πομπός και ο δέκτης, το πνεύμα και η ύλη, ο άντρας και η γυναικα, η νοηση και η καρδια, η σοφια και η αγαπη.
Ο σταυρός λοιπόν αντιπροσωπεύει τις 2 αρχές, την αρσενική και την θηλυκή, οι οποίες συναντιούνται για να εργαστούν μαζί μέσα στο σύμπαν. Αυτή όμως η εργασία γίνεται ξεκινώντας από ένα κέντρο: το σημείο τομής αυτών των 2 αξόνων του σταυρού. Αυτό το κέντρο ενώνει τις δυνάμεις, τις συγκρατεί συνδεμένες. Δίχως αυτό, όλα θα διασκορπίζονταν στον δίσκο μόλις θα άρχιζε ο σταυρός να γυρίζει. Γιατί ο σταυρός γυρίζει, και στην περιστροφή του οι άξονες του διαγράφουν έναν κύκλο, το σύμβολο του ήλιου. Ο σταυρός σε κίνηση είναι η Σβάστικα. Αυτή η κίνηση μπορεί να γίνεται προς τα δεξιά ή προς τα αριστερά. Ο σταυρός που στρέφεται προς τα δεξιά, σημαίνει ότι βιδώνουμε, σφίγγουμε, εμποδίζουμε την εκδήλωση των ενεργειών, τις συγκρατούμε για να τις εξουσιάζουμε. Αυτό είναι το σύμβολο της πνευματικότητας η οποία φρενάρει την κίνηση των φυσικών δυνάμεων. Παράδειγμα, οι γιόγκι, οι οποίοι, συγκρατώντας το σώμα τους ακίνητο, "βιδώνουν" την κατώτερη φύση τους με σκοπό να εκδηλωθούν οι ενέργειες της ανώτερης και θεϊκής φύσης τους, επειδή δεν μπορεί κανείς να πλησιάσει τον θεϊκό κόσμο παρά μόνο ελαττώνοντας την κινητικότητα και την δραστηριότητα του φυσικού σώματος. Στρέφοντας τώρα προς την άλλη μεριά, η Σβάστικα σημαίνει ότι ξεβιδώνουμε, ότι ξεσφίγγουμε τα φρένα για να βάλουμε σε λειτουργία φυσικές και ενστικτώδεις ενέργειες και ότι έτσι κλείνουμε το πέρασμα στις ύψιστες δυνάμεις του πνεύματος, αφηνόμαστε στην μηχανική, στη γήϊνη πλευρά, για να γίνουμε αποκλειστικά ισχυροί μέσα στην ύλη.
Όταν ζωγραφίζουμε ένα σταυρό ή όταν κάνουμε το σημείο του σταυρού, πρέπει να εννοούμε το ανθρώπινο ον σαν σύνθεση των 2 αρχών, της αρσενικής (πνεύυα ή νόηση) και της θηλυκής (ψυχή ή καρδιά). Η ένωση των 2 αυτών αρχών παράγει την κίνηση. Ναί, όταν ενώνουμε την σκέψη με το συναίσθημα γεννιέται η κίνηση ή η δράση. Η κίνηση του σταυρού διαγράφει έναν κύκλο, τον ήλιο. Και όσο περισσότερο έντονη είναι η κίνηση, τόσο φωτεινότερος γίνεται ο ήλιος. Ο ήλιος ενώνει τις 2 αρχές, είναι ο σταυρός σε κίνηση. Και όταν οι 2 άξονες του σταυρού, δηλαδή ένας άντρας και μια γυναίκα συναντιούνται, τι κάνουν; Ενώνουν το νερό και την φωτιά. Αν δεν ξέρουν πως να το κάνουν, σ' αυτό το σημείο, το νερό, δηλαδή η γυναίκα, θα εξατμιστει και η φωτια, δηλαδη ο ανδρας, θα σβησει. Επειδή η φωτιά και το νερό μπορούν να αλληλοκαταστραφοϋν, έχει συμπεράνει κανείς ότι είναι εχθροί. Φαινομενικά, αυτό είναι αλήθεια. Οι άνδρες και οι γυναίκες δεν παύουν να πολεμούν οι μεν τους δε κι' αυτό που οι περισσότεροι άνθρωποι ονομάζουν αγάπη δεν είναι άλλο από ένα σφοδρό πόλεμο των φύλων. Αυτός ο πόλεμος υπάρχει επειδή δεν έχουν καταλάβει το σύμβολο του σταυρού ώστε να δημιουργούν μαζί την κίνηση: την ζωή.
Το ότι οι άνδρες και οι γυναίκες αναζητούν οι μεν τους δε, σημαίνει ότι υπάρχει μια αιτία και πρέπει να τη βρούμε. Αυτή η αιτία είναι ότι είναι αντιπρόσωποι των 2 μεγάλων κοσμικών αρχών οι οποίες δημιουργούν τη ζωή. Για να δημιουργήσουν όμως αληθινά την ζωή αντί να καταστρέφουν ο ένας τον άλλο, πρέπει να συναντιούνται και να κάνουν ανταλλαγές μ' ένα νέο τρόπο. Σας το έχω πεί: δεν πρέπει να έρχονται κατευθείαν σε επαφή το νερό και η φωτιά. Το νερό πρέπει να χύνεται μέσα σ' ένα σκεύος και να μπαίνει επάνω από την φωτιά. Αυτός ο νόμος ισχύει για όλους τους ανθρώπους που συναντάτε. Από σας εξαρτάται το αν θα καταστρέψετε ο ένας τον άλλο ή το αν θα καταφέρετε να δημιουργήσετε μια δύναμη ευεργετική για ολόκληρο το σύμπαν. Μπορείτε να συναντάτε και ν' αγαπάτε τα όντα, με τη σκέψη σας όμως να μάθετε να τηρείτε μια ΑΠΟΣΤΑΣΗ. Η απόσταση είναι το σκεύος, η κατσαρόλα !

(Omraam Mikhael Aιvanhov)

Σημειωση: Ο Αιβανχωβ διευκρινιζει στις αυστηρά προφορικές διδασκαλίες του, ότι πρόθεση του δεν είναι να αντιταχτεί στους χριστιανους, αλλά να πλατυνει την κατανόηση τους. Οι ομιλίες του Αιβανχωβ κυκλοφορούν στην Ελληνκή γλώσσα από τις εκδόσεις PROSVETA.






-------------------------------------------
ΚΒΑΝΤΙΚΗ ΦΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ.
--------------------------------------------

Νομίζω ότι μπορώ να πω με σιγουριά ότι κανείς δεν καταλαβαίνει κβαντική μηχανική.
- Ρίτσαρντ Φεϋνμαν -

Αυτοί που δεν παθαίνουν σοκ, όταν ακούν για πρώτη φορά σχετικά με την κβαντική θεωρία δεν είναι δυνατόν να την έχουν καταλάβει
- Νιλς Μπορ
(Βραβείο Νόμπελ 1922 για την δομή του Ατόμου)


Εδώ και τριάντα χρόνια ορισμένοι επιστήμονες έχουν συνειδητοποιήσει και δηλώσει με διάφορους τρόπους πως οι ανακαλύψεις της κβαντικής φυσικής ομοιάζουν σε μεγάλο βαθμό με τις αρχαίες πνευματικές διδασκαλίες - ειδικά αυτές της Ελλάδας και της Ινδίας.

Σήμερα κυκλοφορούν άφθονα βιβλία και, εντελώς πρόσφατα, δυο σημαντικά και συναρπαστικά κινηματογραφικά έργα πάνω στο θέμα με τους τίτλους ΤΙ ΣΤΟ ..... ΜΠΙΠ ΞΕΡΟΥΜΕ ? και ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ. Και τα δυο έργα συνοδεύονται από βιβλία με τους ίδιους τίτλους. Στο τέλος του άρθρου θα βρείτε και άλλους τίτλους που ασχολούνται με το θέμα. Επίσης προτείνω να παρακολουθήσετε τις εκπομπές ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑ στην ΕΤ3, όπου οι καθηγητές αστροφυσικής στο πανεπιστήμιο Αθηνών κ.κ Μ.Δανέζης και Στρ. Θεοδοσίου μας ενημερώνουν με ένα μοναδικό τρόπο για την πραγματικότητα, πίσω και κάτω από την επιφανειακή υλική πραγματικότητα, που αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις μας.

Εδώ θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μερικές από τις βασικές έννοιες της σύγχρονης φυσικής και πως συσχετίζονται με τις αρχαίες πνευματικές διδασκαλίες.

Ποιες είναι αυτές οι αλήθειες;

1. Ύλη και ενέργεια εναλλάσσονται. Η ύλη μπορεί να γίνει ενέργεια και η ενέργεια μπορεί να γίνει ύλη σύμφωνα με την φόρμουλα του Αϊνστάιν Ε=mc2, όπως στην πυρηνική ενέργεια και στην ατομική βόμβα.

Δηλαδή το περιοδικό που κρατάτε στο χέρι σας είναι μια λεπτή μορφή ενέργειας που έχει πάρει την μορφή της ύλης που κρατάτε. Το σώμα σας είναι η ίδια ενέργεια που έχει πάρει την μορφή του σώματος σας. Όλη η ύλη είναι και ενέργεια. Η δομή του κάθε ατόμου ή μορίου είναι, τελικά, ενέργεια.

2. Σωματίδια μπορούν να φαίνονται σαν ύλη ή / και σαν κύματα. Μπορεί κάτι να συμπεριφέρεται τώρα σαν σωματίδιο και μετά σαν κύμα απλωμένο μέσα στο χώρο. Όταν παρατηρούμε φωτόνια και ηλεκτρόνια αλλάζουν συμπεριφορά. Μια στιγμή είναι σαν ύλη και μετά από λίγο είναι σαν απλωμένα κύματα ενέργειας.

3. Ο παρατηρητής επιδρά στο παρατηρούμενο. Η αρχή του Χαϊζενμπεργκ είναι ότι δεν μπορούμε να ορίσουμε ταυτόχρονα τη θέση και την ταχύτητα ενός σωματιδίου. Μπορεί να μετρήσουμε είτε το ένα είτε το άλλο. Ο Γ. Βίγκνερ θεωρεί ότι όταν παρατηρούμε ένα σωματίδιο επιδρούμε στην συμπεριφορά του.

Δεν μπορούμε να παρατηρούμε κάτι ή κάποιον χωρίς να επιδρούμε σε αυτό. Αυτό σημαίνει ότι σαν παρατηρητές έχουμε μια αλληλοεπίδραση σε όλα που υπάρχουν γύρω μας. Μπορούμε να κάνουμε μια ψυχολογική παρομοίωση εδώ, λέγοντας ότι οι πεποιθήσεις, τα συναισθήματα οι προσδοκίες και οι προκαταλήψεις μας έχουν μεγάλη επίδραση στους γύρω μας. (Δεν θα συμφωνήσουν όλοι οι επιστήμονες με αυτό.) Μπορούμε να φανταστούμε τους άλλους σαν κύματα πιθανοτήτων που μπορούνε να συμπεριφέρονται με διάφορους τρόπους και ότι ο καθένας, ανάλογα με δικά του συναισθήματα και προκαταλήψεις, έλκει από αυτά τα άτομα διαφορετικές συμπεριφορές.

Με άλλα λόγια, αν εγώ περιμένω απόρριψη, επιθετικότητα ή αδιαφορία από τους άλλους, σαν παρατηρητής θα έλκω ακριβώς αυτά και επίσης θα τα «βλέπω» ακόμα και όταν δεν υπάρχουν. Θα προβάλω επάνω στους άλλους και τη ζωή αυτά που περιμένω και αυτά που αντιστοιχούν στους φόβους και στις προσκολλήσεις μου.

Έτσι θα μπορούσε κάνεις να συμπεραίνει ότι σύμφωνα με την Κβαντική φυσική έχουμε πολύ περισσότερη αλληλοεπίδραση με το περιβάλλον μας σε σύγκριση με την Νευτώνεια φυσική όπου η «πραγματικότητα» ήταν έξω από μας και αυτά που γίνονταν ήταν πάντα ανεξάρτητα από το τι πιστεύουμε εμείς και πως νιώθουμε. Στην Κβαντική αντίληψη ο παρατηρητής δεν είναι ποτέ ανεξάρτητος από αυτά που παρατηρεί.

4. Αυτό που αντιλαμβανόμαστε σαν πυκνή και αδιαπέραστη ύλη είναι στην πραγματικότητα κενό - μεγάλα πεδία (σύννεφα) ηλεκτρονίων με ελάχιστη ύλη ή συμπαγή ενέργεια στο κέντρο. Ζούμε σε ένα σύμπαν δημιουργημένο από «αντικείμενα» που είναι στην πραγματικότητα 99% κενό.

Τελικά η ύλη όπως την γνωρίζουμε είναι μια κατασκευή των ανθρωπίνων αισθήσεων. Παρόλο που είναι 99.99 κενή, συμφωνούμε όλοι υποσυνείδητα να είναι «στερεή» και μπορούμε να στηριχτούμε πάνω της, δεν μπορούμε να περάσουμε μέσα από αυτή, ούτε να δούμε μέσα από αυτή (εκτός από διαφανή ύλη - όπως ένα τζάμι). Η αλήθεια ότι η ύλη είναι άδεια και τελικά μια ομαδική συνδημιουργία της ανθρώπινης συνειδητότητας, επαναλαμβάνεται συνεχεία στο έργο «Τι στο.... Μπίιιπ Ξέρουμε» και επίσης στις εκπομπές «Το Σύμπαν που Αγάπησα.».

Φαίνεται ότι σαν ψυχές στην εξέλιξη έχουμε συμφωνήσει να δημιουργήσουμε αυτή την υλική τρισδιάστατη παγματικότητα που είναι απλώς μια από πολλές πιθανές διαμορφώσεις της οικουμενικής ενέργειας ή της απεριόριστης άμορφης ενέργειας του κενού. Έχουμε συμφωνήσει σε αυτό το πείραμα, δηλ. στην υλοποίηση, μάθηση και εξέλιξη και συμφωνούμε να βιώσουμε την «ύλη» μας σαν στέρεη παρόλο που είναι 99.99 % κενή. Σε άλλα μέρη του σύμπαντος τα άτομα είναι λιγότερα κενά - όπως κοντά σε μια μαύρη τρύπα όπου υπολογίζουν ότι ένα κυβικό εκατοστό ύλης θα ζυγίσει 10.000.000.000 κιλά

Έτσι ο ανθρώπινος νους δημιουργεί την ψευδαίσθηση της στέρεης ύλης και των ξεχωριστών αντικείμενων με το σκοπό να δημιουργήσει ένα πλαίσιο για την εξέλιξη μέσα από τις ψευδαισθήσεις αυτές.



5. Έχει παρατηρηθεί ότι ένα σωματίδιο μπορεί να εμφανιστεί από το κενό και να ξαναχαθεί εκεί. Είναι εκεί και μετά δεν είναι εκεί, και μετά πάλι είναι εκεί. Φαίνεται ότι το κενό και η ύλη είναι ένα και το αυτό.

Η ύλη τελικά είναι απλώς ενέργεια που έχει δεχτεί πληροφορίες που την διαμορφώνουν σε υλικά σωματίδια που μπορούν επίσης να γυρίσουν στην αρχική τους κατάσταση μέσα στο «κενό» που είναι γεμάτο με σχεδόν απεριόριστη άμορφη ενέργεια. Ο Σεθ, ένα πνεύμα, που μίλησε μέσα από το σώμα της Jane Roberts στην Αμερική, δηλώνει ότι οι σκέψεις και τα συναισθήματα μας δίνουν μορφή σε μια άμορφη ενέργεια κάνοντας την να γίνεται το σώμα μας και ακόμα (ομαδικά) τα αντικείμενα και το περιβάλλον γύρω μας.

Σύμφωνα με το φυσικό Fritzjof Capra στο βιβλίο του Tο Ταό της Φυσικής, «Aυτά τα δυναμικά σχέδια από ενεργειακές δέσμες σχηματίζουν τις σταθερές, πυρηνικές, ατομικές και μοριακές δομές που συγκροτούν την ύλη και της δίνουν τη μακροσκοπική στέρεη όψη της, κάνοντάς μας έτσι να πιστεύουμε πως είναι φτιαγμένη από κάποια υλική ουσία. Στο μακροσκοπικό επίπεδο αυτή η ένδειξη ουσίας είναι μία χρήσιμη προσέγγιση, αλλά στο ατομικό επίπεδο δεν έχει πια νόημα. Tα άτομα αποτελούνται από σωμάτια κι αυτά τα σωμάτια δεν είναι φτιαγμένα από κάποια υλική ουσία. Όταν τα παρατηρούμε, δε βλέπουμε ποτέ ουσία. Αυτό που παρατηρούμε είναι δυναμικοί διασχηματισμοί, που αλλάζουν ο ένας μέσα στον άλλον - ένας συνεχής χορός ενέργειας».

6. Ακόμη πιο περίεργο είναι ότι ένα σωματίδιο μπορεί να εμφανιστεί συγχρόνως σε πάνω από μία θέση. Σ’ ένα πείραμα ένα σωματίδιο εμφανίστηκε σε 3000 μέρη συγχρόνως.

Εδώ σηκώνουμε τα χέρια μας ψηλά. Πως να εξηγήσουμε το γεγονός ότι οι επιστήμονες φωτογραφίζουν ένα σωματίδιο που φαίνεται να είναι σε πολλά μέρη συγχρόνως; Η μονή λύση είναι να αλλάξουμε την αντίληψη μας για το τι είναι ύλη και τι είναι χώρος και χρόνος. Τα αποτελέσματα αυτά - που δεν τα αμφισβητεί κανένας επιστήμονας - ίσως να εξηγούνται, εγκαταλείποντας τα στενά όρια που έχουμε για το χώρο και το χρόνο.

Οι καθηγητές κ. Δανέζης και Θεοδοσίου, αστροφυσικοί του Πανεπιστήμιου Αθηνών, δεν διστάζουν να δηλώσουν επανειλημμένα ότι στην αλήθεια ο χρόνος και χώρος όπως τα βιώνουμε δεν υπάρχουν - είναι ψευδαισθήσεις του ανθρώπινου νου και των ανθρώπινων αισθήσεων. Ίσως εδώ βρίσκεται το κλειδί και η απάντηση στο φαινόμενο ότι ένα σωματίδιο φαίνεται σε πολλά μέρη συγχρόνως.

7. Εμπλοκή - μη τοπική επίδραση, κατά την οποία ένα σωματίδιο μπορεί να έχει μία εμπλοκή με ένα άλλο, έτσι ώστε να μπορούμε να επιδρούμε στο σωματίδιο αυτό, όταν επηρεάζουμε ένα άλλο σωματίδιο που είναι μακριά από αυτό, αλλά με το οποίο βρίσκεται κατά κάποιο τρόπο σε αόρατη σύνδεση, όχι φυσική .

Πάλι δεν καταλαβαίνουμε το μηχανισμό της άμεσης αλληλοεπίδρασης μεταξύ σωματιδίων που είναι μακριά το ένα από το άλλο. Φαίνεται ότι πάλι υπάρχει ανάγκη να αναθεωρήσουμε τα στεγανά του χώρου και χρόνου - επειδή πιθανές εξηγήσεις θα ήταν ότι δεν υπάρχει χώρος μεταξύ των σωματιδίων αυτών - παρόλο που φαίνεται να είναι μακριά το ένα από το άλλο. Αν στην αλήθεια δεν υπάρχει χώρος, τότε είναι φυσικό ότι το ένα επηρεάζεται από το άλλο.

Τέτοια φαινόμενα όμως συμβαίνουν συχνά σε ψυχολογικό και πνευματικό επίπεδο. Ανθρωποι με «εμπλοκή», όπως δίδυμα αδέλφια, γονείς και παιδιά, σύντροφοι, μπορεί να βιώνουν αυτό που συμβαίνει στον άλλον παρόλο που ο αλλος είναι χιλιόμετρα μακριά.

8. Κβαντικά άλματα. Τα ηλεκτρόνια μπορούν να αλλάζουν θέση, στιγμιαία. Ξαφνικά εμφανίζονται σε μια άλλη τροχιά με ανώτερη ή χαμηλότερη ενέργεια ή απόσταση από τον πυρήνα.

Η κβαντική αλλαγή έχει γίνει σύνθημα της εποχής μας. Χρησιμοποιείται για να εννοεί μια αλλαγή που δεν παίρνει χρόνο αλλά που γίνεται άμεσα, στιγμιαία, ακαριαία. Υπάρχουν και νέες εναλλακτικές θεραπείες που βασίζονται στην δυνατότητα της άμεσης - χωρίς χρόνο και διαδικασία - αλλαγής ή θεραπείας.

9. Time Reversal Symmetry - Υπάρχει μια αντίληψη στην Κβαντική μηχανική που λέει ότι πρέπει να υπάρχει αντίστροφη συμμετρία σε όλες τις διαδικασίες του χρόνου, σε κάθε τι που συμβαίνει. Έτσι θεωρητικά δεν υπάρχει λόγος ο χρόνος να μην πάει προς τα πίσω, όπως πάει προς τα εμπρός. Επίσης ότι θα μπορούσαμε να έχουμε γνώση του μέλλοντος όπως έχουμε για το παρελθόν. Μια άλλη πιθανή λογική της ιδέας αυτής είναι ότι το μέλλον μπορεί να είναι αυτό που διαμορφώνει το παρόν, όπως το διαμορφώνει το παρελθόν. Με την ιδέα αυτή, αυτό που μια μέρα θα γινόμαστε (με την αντίληψη του χρόνου που έχουμε τώρα) μπορεί να είναι η αίτια αυτού που είμαστε τώρα, όπως είναι και αυτό που ήμασταν κάποτε. Ο νόμος αυτός αλλάζει εντελώς την αντίληψη μας για τα αίτια και τα αποτελέσματα. Μέχρι τώρα στο νου μας το παρελθόν ήταν πάντα η αιτία του παρόντος.

Με το νέο αυτό τρόπο σκέψης, θα μπορούμε να αλλάξουμε το παρελθόν αλλάζοντας το παρόν. Και βέβαια αλλάζουμε το μέλλον αλλάζοντας το παρόν και το παρελθόν. Είστε αρκετά μπερδεμένοι ακόμα; Σήμερα τέτοιες σκέψεις είναι τροφή για πολλά έργα επιστημονικής φαντασίας - αλλά που ίσως δεν είναι τελικά φαντασία.

10. Κβαντικά πεδία πιθανοτήτων, όπου υπάρχει μια «εσωτερική» αόρατη τάξη, σύμφωνα με τον Ντέϊβιντ Μπόμ, (μαθητή του Αϊνστάιν) όπου όλα τα σωματίδια και κύματα του σύμπαντος αλληλοαγγίζονται και αλληλοεπιδρούν ανεξαρτήτως χώρου και χρόνου. Τίποτα δεν είναι ξεχωριστό. Υπάρχει μόνο ένα αδιαφοροποίητο πεδίο από ανεκδήλωτες, ακόμη, πιθανότητες.

Μερικοί αντιλαμβάνονται το πεδίο αυτό σαν την πρωταρχική συνειδητότητα. Αυτό το πεδίο εκδηλώνεται σαν εξωτερική ορατή τάξη ή κόσμος όντων, αντικείμενων και γεγονότων μόλις αρχίσουμε να το παρατηρούμε και, στην πραγματικότητα, να το δημιουργούμε με την παρατήρηση μας, μέσω των υποσυνείδητων πεποιθήσεων.

11. Σ’ αυτό το επίπεδο της ύπαρξης, που ονομάζεται εσωτερική τάξη, κβαντικό πεδίο ή πρωταρχική συνειδητότητα
α) Όλα τα σωματίδια και κύματα αλληλοσυνδέονται ανεξαρτήτως χώρου και χρόνου
β) Δεν υπάρχει χώρος, επειδή ένα σωματίδιο μπορεί να βρίσκεται σε πάνω από ένα σημείο συγχρόνως και επηρεάζεται από τις επιρροές που δέχεται ένα άλλο σωματίδιο με το οποίο δεν είναι φανερά συνδεδεμένο.
γ) Δεν υπάρχει χρόνος, επειδή δεν χρειάζεται χρόνος για ένα σωματίδιο προκειμένου να εμφανιστεί σε άλλη θέση και μπορεί να εμφανιστεί σε πάνω από μία θέση συγχρόνως.
δ) Ένα αποτέλεσμα δεν εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από μια τοπική αιτία, εφόσον όλα είναι συνδεδεμένα μέσα σε ένα ενιαίο χώρο και χρόνο και συνεπώς κάθε τι επιδρά πάνω σε κάθε τι και όλα επηρεάζονται από κάθε τι- μέσα στον ενιαίο χώρο και χρόνο.
ε) Δεν υπάρχουν ξεχωριστά όντα, αντικείμενα, γεγονότα ή καταστάσεις. Όλα αυτά αντιστοιχούν στον συγκεκριμένο παρατηρητή του οποίου γίνονται αντικείμενα παρατήρησης.


12. Σύμφωνα με ορισμένους ερευνητές, το αντικείμενο της παρατήρησης ξεπηδάει από το κβαντικό πεδίο παίρνοντας συγκεκριμένη μορφή και μετρήσιμη υπόσταση μόνο όταν ο παρατηρητής το παρατηρήσει.

Μπορούνε να παρομοιάσουμε το κβαντικό πεδίο, σημείο μηδέν ή οικουμενική συνειδητότητα με το αγνό άσπρο φως της τηλεόρασης πριν να μορφοποιηθεί από εντολές ή πληροφορίες από κάποιο σταθμό. Όταν δέχεται πληροφορίες, μορφοποιείται - αλλά η αληθινή φύση του στην οποία γυρίζει ξανά και ξανά είναι το λευκό αγνό φως. Όλες οι εικόνες που εμφανίζονται στην οθόνη αποτελούνται από το ένα φως. Αν υπάρχει μια σκηνή με αγάπη, έρωτα, βία, κωμωδία ή σύγκρουση, όλοι και όλα, και οι αλληλοεπιδράσεις μεταξύ τους που εμφανίζονται στην οθόνη, αποτελούνται από το ένα αγνό αρχικό φως.

Με την ίδια έννοια, φαίνεται ότι όλη η ύλη γύρω μας - ανθρώποι, ζώα, φυτά, περιβάλλον και αντικείμενα είναι προσωρινές εκφράσεις της μιας οικουμενικής συνειδητότητας ή του ενός κβαντικού πεδίου ή υπονοούμενη τάξη του Ντέϊβιντ Μπόμ.

Σε αυτό το πεδίο όλα είναι ένα. Μερικοί φυσικοί συμφωνούν ότι είναι η συλλογική συνειδητότητα των όντων που διαμορφώνει την αγνή οικουμενική συνειδητότητα στις μορφές που προσωρινά παίρνει και μέσω των οποίων μορφών εκδηλώνεται.

Με άλλα λόγια, αν όντως ο παρατηρητής κάνει το πεδίο πιθανοτήτων να πραγματοποιείται σαν μια μόνο πραγματικότητα στην δική μας υλική υπόσταση, τότε είναι μάλλον οι συγκεκριμένες πεποιθήσεις, συναισθήματα, προσδοκίες και προκαταλήψεις μας που συντονίζονται με, ή έλκουν από, ή διαμορφώνουν το πεδίο πιθανοτήτων, ώστε να γίνει η δική μας συγκεκριμένη προσωπική και ομαδική πραγματικότητα.


Αν είναι αλήθεια αυτό, (και εγώ το πιστεύω), εμείς τελικά δημιουργούμε την πραγματικότητα μας κυριολεκτικά με τις πεποιθήσεις, συναισθήματα προκαταλήψεις και στάση ζωής. Επίσης έλκουμε καταστάσεις που ευνοούν τα μαθήματα και την εξέλιξη μας. Παρόλο που αυτές οι καταστάσεις μας δίνουν την ευκαιρία της εξέλιξης και την απελευθέρωση και από την άγνοια και τη δυνατότητα να δημιουργήσουμε μια πολύ πιο όμορφη πραγματικότητα για μας και τους άλλους, συχνά δεν τα βλέπουμε έτσι και σαν προσωπικότητες νιώθουμε φόβο, αδικία και θυμό για τις ευκαιρίες αυτές. Αυτό που θέλει η ψυχή για την εξέλιξη της δεν αρέσει πάντα στην προσωπικότητα που έχει άγνοια της αληθινής μας φύσης και φοβάται την αλλαγή.


Τι σημαίνουν όλα αυτά στην ψυχολογική και πνευματική μας ζωή.

Χρειάζεται να αλλάξουμε τις κοινά αποδεκτές πεποιθήσεις και παγιωμένες αντιλήψεις (σκεπτομορφές) σχετικά με την φύση της πραγματικότητας από την φυσική του Νεύτωνα, που όντα και πράγματα είναι ξεχωριστά, χωρίς έλεγχο στις δυνάμεις που τα κυβερνάνε, στην νέα κβαντική αντίληψη της πραγματικότητας, σύμφωνα με την οποία όλοι προερχόμαστε από μία πηγή και είμαστε οι πραγματικοί δημιουργοί της πραγματικότητας μας.Η Κβαντική φυσική δεν ακυρώνει τους νόμους του Νεύτωνα σε σχέση με τα αντικείμενα και τα γεγονότα, απλώς εξηγεί ότι οι νόμοι αυτοί δεν ισχύουν στο υποατομικό επίπεδο της δημιουργίας, από το οποίο όλα τα αντικείμενα, όντα και γεγονότα αποτελούνται.

1. Πολλοί πνευματικοί δάσκαλοι και ορισμένοι επιστήμονες ταυτίζουν το κβαντικό πεδίο με το πεδίο της πρωταρχικής συνειδητότητας, που περιέχει όλες τις πιθανότητες από τις οποίες όλα εκδηλώνονται. Είμαστε όλοι εκφράσεις μιας οικουμενικής συνειδητότητας. Αυτό σημαίνει ότι και τα παιδιά σας, ο σύντροφος, οι γονείς, οι φίλοι και οι συνεργάτες, και ακόμα οι Τούρκοι, Αλβανοί, Αμερικάνοι, Αφρικανοί, Χριστιανοί, Μουσουλμάνοι, Εβραίοι, Βουδιστές, Μαύροι, Λευκοί, Κίτρινοι, φτωχοί και πλούσιοι και ακόμα αυτοί που δεν μας αρέσουν και όλα τα άλλα όντα που μοιράζονται τον πλανήτη ή και το σύμπαν μαζί μας είναι εκφράσεις αυτής της οικουμενικής συνειδητότητας.

2. Το σώμα και ο νους μας είναι οι πιο περιορισμένες όψεις της πραγματικότητας μας. Στο βαθύτερο επίπεδο του εαυτού μας είμαστε ενέργεια - κενό - συνειδητότητα.

3. Οι προγραμματισμοί, οι ιδέες και οι πεποιθήσεις μας, μας αναγκάζουν να διαμορφώσουμε την προσωπική, υποκειμενική και μοναδική έκφανση του κβαντικού πεδίου - πρωταρχικής συνειδητότητας, που εμείς ονομάζουμε «σώμα», «ζωή» και «πραγματικότητα» μας.

4. Βασικά αντιλαμβανόμαστε και δημιουργούμε μια πραγματικότητα, που βασίζεται στις εμπειρίες, στους προγραμματισμούς, στις πεποιθήσεις, στα συναισθήματα και στις προσδοκίες μας. Είμαστε θύματα του παρελθόντος μας. Αφήνουμε τις εμπειρίες και συμπεράσματα του παρελθόντος μας να περιορίζουν την αντίληψη τις πεποιθήσεις και την πραγματικότητα του παρόντος.

5. Μπορούμε να δημιουργήσουμε μια νέα πιο ευτυχισμένη, πιο αρμονική πραγματικότητα αν αλλάξουμε τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας, τους άλλους και τη ζωή.6. Επιδρούμε στους άλλους και στον κόσμο γύρω μας θετικά και αρνητικά με τους τρόπους που σκεφτόμαστε, νιώθουμε και συμπεριφερόμαστε. Η άνθρωποι και η ζωή γενικά είναι ένα καθρέφτισμα που καθρεφτίζει σε μας τον τρόπο που σκεφτόμαστε - και ειδικά αυτά που φοβόμαστε, απορρίπτουμε, μισούμε και γενικά δεν αγαπάμε. Καθρεφτίζει επίσης αυτά που αγαπάμε και αυτά που θέλουμε.

7. Ο παρατηρητής, το παρατηρούμενο, η διαδικασία της παρατήρησης είναι όλα ένα και έχουν την πηγή τους στο κβαντικό πεδίο / ανεκδήλωτη συνειδητότητα. Εμείς και αυτό που βλέπουμε και ακόμα η διαδικασία να βλέπουμε, είναι όλα τελικά ένα - εκφράσεις μιας συνειδητότητας.


**********************

Είναι τρελό να κάνεις διαρκώς τα ίδια πράγματα και να περιμένεις διαφορετικά αποτελέσματα
(Άλμπερτ Αϊνστάιν)

Ψάχνω για ανθρώπους που έχουν μιαν απεριόριστη ικανότητα να μην ξέρουν τι δεν μπορεί να γίνει(Χένρυ Φορντ)

Είμαστε αιώνια συνειδητότητα εδώ για να δημιουργήσουμε και να ζούμε διαφορετικά(αστροναύτης Έντγκαρ Μίτσελ)


**********************
Μία άσκηση στο να αντιλαμβανόμαστε κάτι στο φως της κβαντικής φυσικής

Επιλέξτε "κάτι" από την ζωή σας που θα θέλατε να αντιληφθείτε στο φως της κβαντικής φυσικής. Μπορεί να είναι αντικείμενο, άνθρωπος ή κατάσταση. Ή μπορεί να είναι ένα συναίσθημα, μια σκεπτομορφή, μια πεποίθηση, επιθυμία, ανάγκη, στόχος, ιδέα, φόβος ή σύγκρουση με τον εαυτό σας ή με άλλους. Μπορεί να είναι το δικό σας σώμα ή ο νους, ή ακόμα ο παρατηρητής του δικού σας σώματος ή νου.Ίσως να επιλέξετε κάτι που θα θέλατε να αντιληφθείτε και να πλησιάσετε με έναν πιο θετικό τρόπο, λιγότερο φόβο, προσκόλληση ή ένταση.

1. Επιλέξτε αυτό στο οποίο θα εστιαστείτε

2. Δεχτείτε το όπως είναι

3. Ενωθείτε με αυτό και βιώστε το όπως είναι, με όλους τους περιορισμούς, συναισθήματα θετικά και αρνητικά και τυχόν αξιολογικές σας κρίσεις.

4. Συνειδητοποιείστε ότι σαν παρατηρητής δημιουργείτε τώρα αυτό που παρατηρείτε.


5. Αντιληφθείτε το σαν δική σας δημιουργία.

6. Συνειδητοποιείστε ότι είναι στην πραγματικότητα μια
προσωρινή εκδήλωση του απεριόριστου κβαντικού πεδίου που γίνεται μέσα από τη δική σας παρατήρηση και την συμμετοχή σ’ αυτό. (Μια συμμετοχή είναι ότι το φοβόσαστε, ή το απορρίπτετε ή το αφήνετε να σας κάνει να νιώθετε αρνητικά)

7. Είναι μια «κατασκευή» του νου σας - κάτι με το οποίο συντονίζεστε - όπως συντονίζεστε με ένα σταθμό στην τηλεόραση.

8. Τώρα, αντιληφθείτε το σαν μια προσωρινή εκδήλωση ενέργειας

9. Βιώστε το σαν ενέργεια, χωρίς κρίση, δεχτείτε το όπως είναι - σαν ενέργεια

10.Μεταφερετε την επιγνωση σας στον κενό χώρο μέσα στον οποίο υπάρχει. Τον κενό χώρο γύρω του, πίσω του και μέσα του. Τον κενό χώρο μέσα στον οποίο περιέχεται και που περιέχει

11. Επιτρέψτε του να ενωθεί με το χώρο μέσα και γύρω του που είναι στην πραγματικότητα η πηγή της ύπαρξης του

12. Συνειδητοποιείστε ότι αυτό και ο κενός χώρος είναι ένα και το αυτό.

13. Βιώστε τον εαυτό σας σαν ενέργεια


14. Βιώστε τον εαυτό σας σαν συνειδητότητα


15. Βιώστε την ενοποίηση σας, σαν ενέργεια και σαν συνειδητότητα, με αυτό που παρατηρήσατεκαι με όλα όσα υφίστανται.


16. Παρατηρήστε τον εαυτό σας κάνοντας όλα αυτά. Ποιος τα κάνει όλα αυτά;;;


17. Κοιτάξτε προς τα μέσα για να παρατηρήσετε τον παρατηρητή.


18. Παρατηρήστε τον παρατηρητή του παρατηρητή.


*********************
Βιβλία για παραπέρα έρευνα

Από τη Φυσική στην Μεταφυσική (Νίκος Ταμπάκης)
Ταό και Φυσική (Φριτς Καπρα)
Κβαντική Συνειδητότητα (Στέφεν Γουολίνσκυ)
Υπερφύση - Mετά την Υπερφύση (Λαϊαλ Γουάτσον)Πνευματική Νοημοσύνη, (Ιαν Μαρσαλ)
Οι χορευτές δάσκαλοι του Γου Λί (Γκάρυ Ζούκαβ)
Τα επτά πειράματα (Ρούπερτ Σέλντρεϊκ)
Οικουμενική Φιλοσοφία (Ρόμπερτ Νατζέμυ)
Ο μυστικός κύκλος της Ζωής (Ρόμπερτ Νατζέμυ)
Μόρια των συναισθημάτων (Κάντις Περτ)
Τι στο.... μπίιιπ ξέρουμε (Βιβλίο και Ταινία)
Τα Ηeart Math books (http://www.heartmath.com/)

Υπάρχει επίσης ένα ντοσιέ που λέγεται Κβαντική Φιλοσοφία και Κβαντική Ψυχολογία με 14 μαθήματα σε DVD πάνω στις έννοιες αυτές με διαφάνειες προβολή έργων και επίσης τεχνικές που μας βοηθάνε να βιώσουμε

Να είστε πάντα καλά
http://www.HolisticHarmony.com/greek
Tου Ρόμπερτ Ηλία Νατζέμυ