>
Υπάρχει μια θάλασσα, που πάνω της πηγαινοέρχονται τα κύματα,
η θάλασσα όμως παραμένει η ίδια.
Τα κύματα δεν είναι ξεχωριστά από την θάλασσα,
όμως τα κύματα δεν είναι η θάλασσα.
Τα κύματα είναι μόνο μορφές που γεννιούνται στην θάλασσα,
φαινόμενα μόνο, που παίρνουν μορφή και πεθαίνουν.
Ένα κύμα που παραμένει κύμα για πάντα,
δεν μπορεί να ονομαστεί κύμα.
Η λέξη “κύμα” σημαίνει ότι πεθαίνει μόλις γεννηθεί.
Αυτό από το οποίο υψώνεται το κύμα είναι πάντα εκεί,
αυτό όμως που υψώνεται δεν είναι.
Είναι ένας Χορός του μεταβατικού πάνω στο στήθος του Αιωνίου.
Η θάλασσα είναι αγέννητη.
Το κύμα γεννιέται.
Η θάλασσα ποτέ δεν πεθαίνει.
Το κύμα πεθαίνει πάντα.
Την στιγμή που το κύμα θα γνωρίσει ότι είναι η θάλασσα,
περνά πέρα από την αλυσίδα της ζωής και του θανάτου.
Όσο όμως το κύμα πιστεύει πως είναι κύμα,
βρίσκεται μέσα στη δυνατότητα γέννησης και θανάτου.
