Ο Σωκράτης ήταν ένας σοφός άνθρωπος και απολάμβανε μεγάλης εκτίμησης.
Μια ημέρα ένας γνωστός του όταν τον είδε τον φώναξε και του είπε:
Μια ημέρα ένας γνωστός του όταν τον είδε τον φώναξε και του είπε:
- "Σωκράτη, ξέρεις τι έμαθα μόλις τώρα για τον καλύτερό σου φίλο;"
- "Περίμενε ένα λεπτό" του λέει ο Σωκράτης.
"Αυτό που έχεις να μου πεις το πέρασες απ΄τα τρία κόσκινα;"
- "Τα ποιά;" ανταπαντάει ο φίλος.
"Τι είναι αυτά;"
- "Το πρώτο είναι το κόσκινο της αλήθειας.
Είσαι σίγουρος ότι αυτό που θέλεις να μου διηγηθείς είναι αλήθεια;"
- "Ε, όχι. Για την ακρίβεια το άκουσα να το λένε μόνο." απαντάει ο γνωστός του.
- "Αρα δεν ξέρεις αν είναι αλήθεια ή όχι. Τότε θα το πέρασες απ΄το δεύτερο κόσκινο, της καλοσύνης:
Αυτό που θέλεις να μου πεις είναι κάτι καλό; "
- "Εμ, όχι. Μάλλον το αντίθετο θα έλεγα." απαντάει και πάλι ο γνωστός του Σωκράτη.
- "Άρα θέλεις να μου πεις κάτι που δεν είναι καλό. Τότε ελπίζω ότι το πέρασες απ΄το τρίτο κόσκινο. Το κόσκινο της χρησιμότητας:
Αυτό που θέλεις να μου πεις για τον καλύτερο φίλο μου έχει κάποια χρησιμότητα;"
- "Δυστυχώς, μα νομίζω πως όχι!"
-" Λοιπόν" συνεχίζει ο Σωκράτης
"αυτό που θέλεις να μου πεις δεν ειναι σίγουρα αλήθεια,
δεν είναι καλό και δεν θα μου χρησιμεύσει σε τίποτα.
Τότε γιατί να μου το πείς;
Και γιατί να χάσω τον χρόνο μου ακούγοντάς σε;"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου