Ήταν ένας ορειβάτης ο οποίος λίγο πριν κατακτήσει την κορυφή παραπάτησε, τα σχοινιά δεν τον κράτησαν και πέφτωντας λοιπόν σε μια βαθιά χαράδρα πιάνεται κατά τύχη σε ένα κλαρί. Εξαντλημένος και καταφοβισμένος αρχίζει να φωνάζει:
- "Βοήθεια, βοήθεια με ακούει κανείς;"
Μετά από πολλές φωνές, ακούει μια επιβλητική φωνή να του λέει:
- "Σε ακούω τέκνο μου μη φοβάσαι άνοιξέ τα χέρια σου και δυο άγγελοι θα σε οδηγήσουν με τα φτερά τους."
Κι ο ορειβάτης απελπισμένος:
- "Με ακούει κανείς άλλος;"
Ήταν ένας παπάς σε μία εκκλησία και ήθελε κάποιον να ζωγραφίσει τον Μυστικό Δείπνο στον τρούλο.
Έψαχνε λοιπόν για αγιογράφο, αλλά ο μόνος που βρήκε να είναι σχετικά φτηνός ήταν και μπεκρής.
Παρόλα αυτά, επειδή τα λεφτά ήταν λίγα, αποφασίζει να τον φωνάξει.
Αρχίζει να ζωγραφίζει ο μάστορας, αρχίζει και να πίνει, γίνεται ντίρλα, και κάνει τον Ιησού να ρίχνει ζεμπεκιές, τον Ιούδα να χτυπάει παλαμάκια, τον Ματθαίο να σπάει πιάτα, και τέτοια...
Πηγαίνει την άλλη μέρα ο παπάς, τα βλέπει και αρχίζει να φωνάζει:
- Πω πώ ρε αθεόφοβε, τι είναι αυτά που έκανες εκεί;;; Δεν ντρέπεσαι αλήτη!
Οπότε λέει και ο μάστορης:
-Τι να σου πω, πάτερ... Εγώ όταν τους άφησα, τρώγανε ακόμα...
Ένας τυφλός μπήκε κατά λάθος σε ένα μπαρ για γυναίκες. Κάθεται και νομίζοντας ότι μιλάει στον μπάρμαν, λέει:
"Φίλε, να σου πω το τελευταίο ανέκδοτο για ξανθιές;"
Τον ακούει μια γυναίκα που καθόταν πιο δίπλα και του λέει:
"Φίλε, πριν πεις το ανέκδοτο πρέπει να σου πω 5 πράγματα:
1) η μπαργούμαν είναι ξανθιά,
2) η σερβιτόρα είναι ξανθιά,
3) η κοπέλα που κάθεται αριστερά σου είναι 1.90, ξανθιά και έχει μαύρη ζώνη στο καράτε,
4) η κοπέλα που κάθεται δεξιά σου είναι ξανθιά και μόλις προχθές αποφυλακίστηκε για φόνο και...
5) ...κι εγώ είμαι ξανθιά...
Λοιπόν, θέλεις να πεις ακόμη το ανέκδοτό σου;"
Και τότε της απαντάει ο τυφλός:
"Ε, άστο...άμα είναι να το εξηγώ 5 φορές..."
- Τι κάνει μια ξανθιά ξαπλωμένη σε ένα χωράφι;
- Tην καλλιεργημένη
Είναι ένας γέρος που μαθαίνει ότι έρχεται να τον πάρει ο χάρος. Αρχίζει λοιπόν το τρέξιμο και για να ξεφύγει μπαίνει σε έναν παιδότοπο. Κάθεται ανάμεσα στα παιδάκια, βάζει έναν σκούφο και αρχίζει να τρώει κρέμα.
Μπαίνει μετά από λίγο ο χάρος, αρχίζει να ψάχνει κι όταν τον βρίσκει του λέει:
- Τι κάνεις εσύ εκεί; ρωτάει ο χάρος.
- Μαμ.. απαντάει ο γέρος.
- Καλά, λέει ο χάρος, κάνε μαμ και μετά θα πάμε άτα!
Είναι ο Τυπάς και ψάχνει να παρκάρει στο Παγκράτι εδώ και 3 τέταρτα. Ξενερωμένος εντελώς πια κι αφού έχει ρίξει διαφορά «γαλλικά» από τα νεύρα του, αρχίζει:
"Θεέ μου... Σε παρακαλώ... Βοήθησε με να βρω παρκινγκ. Δεν αντέχω άλλο. Κι εγώ, παρόλο που ήμουν τόσα χρόνια άπιστος θα κάνω τα πάντα για σένα. Θα αλλάξω, θα πηγαίνω κάθε μέρα στην εκκλησία. Σε παρακαλώ Κάνε μόλις στρίψω στην γωνιά να έχει μια θεσούλα. Σε παρακαλώ..."
μόλις στρίβει λοιπόν στην γωνιά, να σου η θεσούλα ελεύθερη. Κοιτάζει ο Τυπάς τον ουρανό:
"Aστο θεέ... Βρήκα
Πηγαίνουν τρεις φίλοι στον παράδεισο, μετά από ένα τροχαίο, και συναντούν τον Αγιο-Πέτρο στη πόρτα. Αυτός λέει του πρώτου:
- Πόσες φορές απάτησες την γυναίκα σου;
- 20... 22... δεν θυμάμαι.
- Καλά. Αγγελε φέρ' του ένα Seat Ibiza για να κινείται στους δρόμους.
- Εσύ πόσες φορές απάτησες την γυναίκα σου; λέει στον δεύτερο.
- 4... 5 φορές νομίζω.
- Καλά! Φέρτε του μια BMW για να κινείται στους ουρανούς. Το παίρνει το αμάξι και ο δεύτερος και φεύγει.
- Εσύ πόσες φορές; ρωτάει τον τρίτο.
- Καμία. Τη γυναίκα μου δεν την απάτησα ποτέ. Την αγαπούσα πολύ.
- Καλά τότε. Φέρτε του μια Ferrari για να κινείται στους ουρανούς. Την παίρνει και φεύγει πανευτυχής.
- Καλά. Αγγελε φέρ' του ένα Seat Ibiza για να κινείται στους δρόμους.
- Εσύ πόσες φορές απάτησες την γυναίκα σου; λέει στον δεύτερο.
- 4... 5 φορές νομίζω.
- Καλά! Φέρτε του μια BMW για να κινείται στους ουρανούς. Το παίρνει το αμάξι και ο δεύτερος και φεύγει.
- Εσύ πόσες φορές; ρωτάει τον τρίτο.
- Καμία. Τη γυναίκα μου δεν την απάτησα ποτέ. Την αγαπούσα πολύ.
- Καλά τότε. Φέρτε του μια Ferrari για να κινείται στους ουρανούς. Την παίρνει και φεύγει πανευτυχής.
Μετά από μια εβδομάδα συναντιούνται οι τρεις φίλοι και τα λένε. Λέει ο πρώτος λέει στο τρίτο:
- Τι έχεις και είσαι στενοχωρημένος; Ολόκληρη Ferrari και έχεις τέτοια μούτρα;
- Αστα! Είδα χθες τη γυναίκα μου με ένα πατίνι να κάνει βόλτες!
Φθινόπωρο και πρώτη μέρα στα θρανία για τους μαθητές του αμερικανικού κολεγίου. Η δασκάλα παρουσιάζει στα αμερικανάκια έναν καινούριο συμμαθητή τους, τον Ιάπωνα Σακίρο Σουζούκι (γιο του διευθυντή της Σόνυ) και το μάθημα αρχίζει με μικρές ερωτήσεις ιστορίας.
«Για να δούμε λοιπόν, πόσο καλοί είστε στην αμερικανική ιστορία;» λέει η δασκάλα. «Ποιος είπε ; δώστε μου ελευθερία ή δώστε μου θάνατο;»
Κάποιοι μουρμουρίζουν αλλά κανείς δεν σηκώνει το χέρι του, εκτός από τον καινούριο:
«Ο Πάτρικ Χένρυ το 1775 στη Φιλαδέλφεια», απαντά.
«Μπράβο Σουζούκι, και ποιος είπε: ;Κυβέρνηση του λαού, από το λαό και για το λαό;», ξαναρωτά την τάξη η δασκάλα.
«Ο Αβραάμ Λίνκολν, το 1863 στο Γκέτυσμπουργκ», απαντά και πάλι ο Σουζούκι.
Η δασκάλα κοιτάζει αυστηρά την τάξη και λέει: «Ντροπή σας! Ο Σουζούκι είναι γιαπωνέζος και ξέρει την αμερικανική ιστορία καλύτερα από σας!»
Τη σιωπή στην τάξη σπάει μια μικρή φωνή από τα πίσω θρανία: «Ρε δεν πάτε να γα**θείτε όλοι, μα**κες γιαπωνέζοι!»
«Ποιος το είπε αυτό;;;» ρωτάει αυστηρά η δασκάλα.
Ο Σουζούκι σηκώνει το χέρι του και χωρίς να περιμένει λέει: «Ο στρατηγός Μακάρθουρ, το 1942, στη διώρυγα του Παναμά και ο Λι Ιακόκα, το 1982 στη γενική συνέλευση της Τζένεραλ Μότορς.
Η τάξη βυθίζεται στη σιωπή. «Θέλω να ξεράσω», ακούγεται μια ξεψυχισμένη φωνή.
«Ποιος το είπε αυτό;;;» ξαναρωτάει με το ίδιο βλοσυρό ύφος η δασκάλα.
Και ο Σουζούκι πετάγεται πάλι: «Ο Τζορτζ Μπους ο πρώτος, στον πρωθυπουργό Τανάκα κατά τη διάρκεια επίσημου δείπνου στο Τόκιο το 1991».
Ένας μαθητής σηκώνεται όρθιος και ξεσπάει: «Ρε δε μας παίρνεις καμιά π**α, λέω γω!!!»
Και ο Σουζούκι, ψύχραιμα: «Μπιλ Κλίντον στη Μόνικα Λουίνσκι, το 1997, στο οβάλ γραφείο του Λευκού Οίκου».
Δυο τρεις μαθητές πετάγονται και φωνάζουν: «Α γα**σου ρε μα**κισμένο, Σουζούκι».
Ατάραχος ο γιαπωνέζος: «Βαλεντίνο Ρόσι, παγκόσμιο πρωτάθλημα μοτοσικλέτας, ράλι Νότιας Αφρικής, το 2002».
Κόλαση στην τάξη, οι μαθητές ουρλιάζουν και πετάνε καρέκλες, η δασκάλα έχει σωριαστεί λιπόθυμη και ξαφνικά ανοίγει η πόρτα και μπαίνει ο διευθυντής: «Ε, μα την Παναγία δεν έχω ξαναδεί τέτοιο μπου**έλο».
Και στο βάθος ακούγεται πάλι η φωνή του Σουζούκι: «Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, Κώστας Καραμανλής, το 2004, στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο της κυβέρνησής του...
- Τι έχεις και είσαι στενοχωρημένος; Ολόκληρη Ferrari και έχεις τέτοια μούτρα;
- Αστα! Είδα χθες τη γυναίκα μου με ένα πατίνι να κάνει βόλτες!
Φθινόπωρο και πρώτη μέρα στα θρανία για τους μαθητές του αμερικανικού κολεγίου. Η δασκάλα παρουσιάζει στα αμερικανάκια έναν καινούριο συμμαθητή τους, τον Ιάπωνα Σακίρο Σουζούκι (γιο του διευθυντή της Σόνυ) και το μάθημα αρχίζει με μικρές ερωτήσεις ιστορίας.
«Για να δούμε λοιπόν, πόσο καλοί είστε στην αμερικανική ιστορία;» λέει η δασκάλα. «Ποιος είπε ; δώστε μου ελευθερία ή δώστε μου θάνατο;»
Κάποιοι μουρμουρίζουν αλλά κανείς δεν σηκώνει το χέρι του, εκτός από τον καινούριο:
«Ο Πάτρικ Χένρυ το 1775 στη Φιλαδέλφεια», απαντά.
«Μπράβο Σουζούκι, και ποιος είπε: ;Κυβέρνηση του λαού, από το λαό και για το λαό;», ξαναρωτά την τάξη η δασκάλα.
«Ο Αβραάμ Λίνκολν, το 1863 στο Γκέτυσμπουργκ», απαντά και πάλι ο Σουζούκι.
Η δασκάλα κοιτάζει αυστηρά την τάξη και λέει: «Ντροπή σας! Ο Σουζούκι είναι γιαπωνέζος και ξέρει την αμερικανική ιστορία καλύτερα από σας!»
Τη σιωπή στην τάξη σπάει μια μικρή φωνή από τα πίσω θρανία: «Ρε δεν πάτε να γα**θείτε όλοι, μα**κες γιαπωνέζοι!»
«Ποιος το είπε αυτό;;;» ρωτάει αυστηρά η δασκάλα.
Ο Σουζούκι σηκώνει το χέρι του και χωρίς να περιμένει λέει: «Ο στρατηγός Μακάρθουρ, το 1942, στη διώρυγα του Παναμά και ο Λι Ιακόκα, το 1982 στη γενική συνέλευση της Τζένεραλ Μότορς.
Η τάξη βυθίζεται στη σιωπή. «Θέλω να ξεράσω», ακούγεται μια ξεψυχισμένη φωνή.
«Ποιος το είπε αυτό;;;» ξαναρωτάει με το ίδιο βλοσυρό ύφος η δασκάλα.
Και ο Σουζούκι πετάγεται πάλι: «Ο Τζορτζ Μπους ο πρώτος, στον πρωθυπουργό Τανάκα κατά τη διάρκεια επίσημου δείπνου στο Τόκιο το 1991».
Ένας μαθητής σηκώνεται όρθιος και ξεσπάει: «Ρε δε μας παίρνεις καμιά π**α, λέω γω!!!»
Και ο Σουζούκι, ψύχραιμα: «Μπιλ Κλίντον στη Μόνικα Λουίνσκι, το 1997, στο οβάλ γραφείο του Λευκού Οίκου».
Δυο τρεις μαθητές πετάγονται και φωνάζουν: «Α γα**σου ρε μα**κισμένο, Σουζούκι».
Ατάραχος ο γιαπωνέζος: «Βαλεντίνο Ρόσι, παγκόσμιο πρωτάθλημα μοτοσικλέτας, ράλι Νότιας Αφρικής, το 2002».
Κόλαση στην τάξη, οι μαθητές ουρλιάζουν και πετάνε καρέκλες, η δασκάλα έχει σωριαστεί λιπόθυμη και ξαφνικά ανοίγει η πόρτα και μπαίνει ο διευθυντής: «Ε, μα την Παναγία δεν έχω ξαναδεί τέτοιο μπου**έλο».
Και στο βάθος ακούγεται πάλι η φωνή του Σουζούκι: «Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, Κώστας Καραμανλής, το 2004, στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο της κυβέρνησής του...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου