Παίξαμε με τη μοίρα
και το ίδιο έκανε και αυτή μαζί μας.
Από ζητιάνους ίσα με βασιλιάδες
μας πέταγε μία επάνω μία κάτω.
Μας ταλάντευε σαν θυμιατήρι,
και καίγαμε ώσπου τα κάρβουνα
γίνανε στάχτη.
Πάψαμε να μιλάμε
για ευτυχία και δυστυχία.
Έχουμε ξεπεράσει τη μέση της ζωής,
την πρασινάδα και τη ζέστη της.
Μα δεν είναι το χειρότερο
που επιβιώνει της νιότης.
Από το ζεστό μέταλλο
σφυρηλατείται το ψυχρό ξίφος.
Λένε επίσης
πως στη στάχτη τών νεκρών ηφαιστείων
δεν βγαίνει και κακό κρασί.
Χαιλτερλιν
Χαιλτερλιν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου