Πριν κάποια χρόνια έζησα μιά έντονη, πολύ έντονη ερωτική ιστορία.Εληξε άδοξα μετά από κάτι λιγότερο από δύο χρόνια. Ούτε εκείνος μπορούσε να είναι ο άντρας που επιθυμούσα να έχω πλάι μου, ούτε εγώ ήμουν η γυναίκα που μπορούσε να του δώσει αυτά που εκείνη τη στιγμή είχε ανάγκη να έχει από μία γυναίκα.
Το ότι η τότε καλύτερη μου φίλη, του την έπεσε πριν ακόμη τελειώσει η σχέση μας, χωρίς ποτέ να μου πει τίποτε (αυτό το τελευταίο ήταν πάνω απ'όλα που με πείραξε πάρα πολύ), είναι ένα άλλο κεφάλαιο.Τέλος πάντων καλά να είναι τα παιδιά.
Eίμαι από τους ανθρώπους που πιστεύουν πως ό,τι γίνεται έχει τους λόγους του που γίνεται είτε τους αντιλαμβανόμαστε εκείνη τη στιγμή είτε όχι.
Αυτή την ιστορία την κουβαλούσα στο κεφάλι μου για καιρό, όχι τόσο σαν επιθυμία να την ξαναζήσω αλλά κυρίως ως επιθυμία να την κατανοήσω, μιά και τα συναισθήματα που μου προκάλεσε και η γενικότερη αισθηση που είχα από αυτήν ήταν οχι μόνο πρωτόγνωρα, αλλά και πέρα από ότι ο νους μπορούσε να ερμηνεύσει με τα μέχρι εκείνη τη στιγμή δεδομένα του.
"Σώπασε νου ν'ακούσω τη γνώση μέσα μου"
Εγραφα και το εννοούσα.
Είναι λοιπόν λιγος καιρός τώρα τελευταία, που αισθάνομαι εντελώς απελευθερωμένη από το βάρος του συγκεκριμμένου βιώματος.
Οχι πως έχασε τη σημασία του ως τέτοιο αλλά , δεν ξέρω πως, ξαφνικά αισθάνθηκα πως η στιγμή η κάθε στιγμή στο παρόν, είναι περισσότερο σημαντική απ'ότι οτιδήποτε υπήρξε στο παρελθόν.
Αυτό που αντιλαμβάνομαι και με τις πέντε αισθήσεις μου αλλά και το ενστικτό μου είναι το τώρα, τα άλλα είναι μνήμες, κατοικούν στου νου, τη σκέψη. Η οποία αντιλαμβάνεται το κόσμο με ένα παγιωμένο (μήπως οχι και τόσο ζωντανό;) τρόπο.
Οπως και να'ναι, αισθάνθηκα ξαφνικά φρέσκια.
Ζω αυτό που είναι.
Ουτε αχ να ήταν αλλιώς η ας γίνει τούτο η το άλλο κλπ.
Με αυτή τη διάθεση λοιπόν παρατήρησα οτι τη καθημερινότητα τη διαχειρίζεται πιό ευκολα κανείς, και εκπέμπει και μία καλοσύνη και θετικότητα προς τους άλλους, που τις περισσότερες φορές του επιστρέφεται και είναι ευεργετική για τη ψυχική διάθεση.
Ουτε αχ να ήταν αλλιώς η ας γίνει τούτο η το άλλο κλπ.
Με αυτή τη διάθεση λοιπόν παρατήρησα οτι τη καθημερινότητα τη διαχειρίζεται πιό ευκολα κανείς, και εκπέμπει και μία καλοσύνη και θετικότητα προς τους άλλους, που τις περισσότερες φορές του επιστρέφεται και είναι ευεργετική για τη ψυχική διάθεση.
Εχει ενδιαφέρον να παρατηρείς τον εαυτό σου τελικά...
απο το BLOG NAMASTE
" Να αφήνεις να σου έρχεται (από τον άλλον) ό,τι είναι να'ρθει,
να αφήνεις να φύγει (από τον άλλον) ό,τι είναι να φύγει.
Τίποτε να μην κατέχεις,
τίποτε να μην αποδιώχνεις :
να δέχεσαι,
να μην διατηρείς,
να παράγεις χωρίς να "ιδιοποιείσαι..."
Απο τα αποσμάσματα του ερωτικού λόγου του
ROLAND BARTHES
ROLAND BARTHES