Αμπρόουζ Μπήρς
Τι είναι τελικά η οικογένεια;
Ανέκδοτο στις παρέες των εργένηδων, όνειρο ζωής, προοπτική, επιλογή, επιβεβλημένη συμπεριφορά, κοινωνικό πρότυπο, εξασθενημένη αξία.
Αλλα κυρίως: θεσμός σε κρίση.
Η οικογένεια είναι μια αρένα στην οποία συνυπάρχουν αγάπη, βία, τρυφερότητα, εντιμότητα, προδοσία, ιδιωτική περιουσία, κοινοκτημοσύνη, επιβολή εξουσίας, συναίνεση, κοινή λήψη αποφάσεων.
Κάπως έτσι ορίζει το πλαίσιο ο συγγραφέας Hope Jensen Lichter (από το βιβλίο «Κείμενα κοινωνιολογίας του γάμου και της οικογένειας» - επιμέλεια Χριστίνα Νόβα - Καλτσούνη) και καταλήγει:
«Οσο περισσότερο εξετάζει κανείς την οικογένεια τόσο περισσότερο δεν βλέπει τίποτα».
«...Από μιαν άποψη, επομένως, εκείνο που πραγματικά δημιουργεί την κρίση είναι η εμμονή σε πρότυπα συμπεριφοράς που έχουν ξεπεραστεί, με τη λαθεμένη αντίληψη ότι η διατήρηση αυτών των προτύπων σημαίνει και τη διατήρηση των αξιών που αυτά εκφράζουν».
Ο,τι για τους κοινωνιολόγους μπορεί να σημαίνει «τέλος του παλαιού τρόπου ζωής», στη γλώσσα των κινηματογραφιστών μεταφράζεται σε κυνικές διαπιστώσεις, άγριες συγκρούσεις ή σαρκαστικούς διαλόγους:
«Γιατί θέλεις να παντρευτείς; Είναι μόνο καβγάδες κι ένας αργός θάνατος στον καναπέ».
Στην παρατήρηση αυτή ενός περιθωριακού, θυμόσοφου ρακοσυλλέκτη, ο ήρωας της ταινίας του Ισλανδού σκηνοθέτη Φρίντρικ Θορ Φρίντκισον, που αναζητάει «Το νόημα της ζωής», απαντάει αφοπλιστικά: «Μα, δεν έχουμε καναπέ...».
news.kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου