Εσείς που βρήκατε τον άνθρωπο σας
Κι έχετε ένα χέρι να σας σφίγγει τρυφερά
Έναν ώμο ν ακουμπάτε την πίκρα σας
Ένα κορμί να υπερασπίζει την έξαψή σας
Κοκκινίσατε άραγε για τη τόση ευτυχία σας
Έστω και μια φορά ;
Είπατε να κρατήσετε ενός λεπτού σιγή
Για τους απεγνωσμένους.
Ντινος Χριστιανοπουλος
Ένα αμερικάνικο περιοδικό ζήτησε από ανώνυμους και επώνυμους να γράψουν μιαν ιστορία σε εξι λέξεις .
Ενας ανώνυμος έγραψε:
«Συνεχίζω να κάνω καφέ για δύο»
Δεν είναι μόνο ο ρομαντισμός που εμπεριέχεται στην πρόταση . Είναι η βαθύτερη ανάγκη του ανθρώπου να μοιράζεται. Η σπουδαιότητα της συνύπαρξης που δίνει την ευκαιρία της προσφοράς και της μοιρασιάς ....Η προσφορά είναι μεγαλείο, η μοιρασιά απόλαυση.... Να μοιράζεσαι τον καφέ σου, τον ίσκιο σου, την ανάσα σου, είναι έρωτας .
"Συνεχίζω να κάνω καφέ για δυο", σημαίνει ευχαριστώ το σήμερα , γιατί φοβάμαι το αυριο, μην έλθει στιγμή που να μην έχω τον δικό μου άνθρωπο να φτιάχνω για τους δυο μας μόνο έναν καφέ κι ας τον πίνουμε σε χωριστό φλιτζάνι
πηγη :
http://ligery.pblogs.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου