Εγώ δεν θα σταθώ σ’ αυτά, όχι γιατί είναι απίθανο να συμβαίνουν κάποια τέτοια πράγματα, αλλά επειδή καλό είναι να μιλάμε όσο το δυνατόν πιο ορθολογιστικά μπορούμε και βάσει αποδείξεων.
Ασφαλώς κανείς δεν μπορεί να μας αποκλείσει ότι πράγματι ένας μετασχηματισμός κορυφαίος συντελείται στη γη, που μπορεί να βασίζεται σε εξωπλανητικές ενέργειες, κανένας δεν μπορεί ν’ αποκλείσει γιατί δείχνουν και τα πράγματα μια κορύφωση, ότι γύρω στο 2012, μπορεί να περάσουμε μια πολύ μεγάλη κρίση, από την άλλη πλευρά είναι πολύ κοντά το 2012 για να περιμένουμε μια καταστροφή, με την έννοια ότι την φοβούνται πολλοί, ή να περιμένουμε μια ολοκληρωτική αναγέννηση της ανθρωπότητας όπως πάλι πολλοί περιμένουν.
Είναι το πιο πιθανό, με βάση τη λογική πάντα, είναι να υπάρχει μια τάση, γιατί από τις διάφορες προφητείες, τάσεις είναι εκείνες τις οποίες «ψαρεύουν» οι διαισθητικοί από τα ορατά πεδία και άρα δεν πρέπει να κολλήσουμε ακριβώς πάνω στη χρονιά, αν θα είναι το 2012, ή αν η κορύφωση αυτής της κρίσης που φαίνεται να γίνεται σε πλανητικό επίπεδο, μπορεί να γίνει κάποια λίγα χρόνια αργότερα, ή και μέχρι το 2020.
Η ουσία είναι ότι αν αφήσουμε κατά μέρος τις διάφορες τυποποιημένες θεωρίες, τις οποίες εγώ λιγάκι τις φοβάμαι, επειδή πάρα πολλές φορές τις έχουμε δει στο παρελθόν να διαψεύδονται και δούμε ξερά τα γεγονότα, ότι έχουμε στα χέρια μας από συγκεκριμένα στοιχεία. Το σίγουρο λοιπόν είναι ότι τα πράγματα, οι εξελίξεις επιταχύνονται και λόγω της εξέλιξης της τεχνολογίας, αλλά και λόγω ότι κάποιοι προωθούν με πάρα πολύ γρήγορους ρυθμούς αυτό το παιχνίδι της νέας παγκόσμιας τάξης, της παγκοσμιοποίησης και φαίνεται, είναι ολοφάνερο ότι κάποιοι βιάζονται.
Τώρα για να το βάλουμε όμως και σ’ ένα θεωρητικό πλαίσιο, που πιστεύω ότι είναι πάρα πολύ σημαντικό, ασχέτως επαναλαμβάνω των συγκεκριμένων χρονολογιών, ή ημερομηνιών, υπάρχει ένας θεμελιώδης νόμος, τον οποίο πρέπει να τον έχουμε όλοι υπ’ όψιν μας που διέπει όλα τα φαινόμενα και όλες τις δομές, από ένα άτομο, μέχρι μια ολόκληρη κοινωνία, την ίδια την ανθρωπότητα, τον ίδιο τον πλανήτη.
Αυτός ο νόμος είναι γνωστός ως νόμος της κυκλικότητας και φαντάζομαι ότι πολλοί από σας θα τον έχετε ακούσει κιόλας. Αυτός ο νόμος λέει πάρα πολύ απλά το εξής:
Ότι κάθε δομή, κάθε ζωντανός οργανισμός, όπως είναι κι ο ίδιος ο πλανήτης, διανύει κάποιες ημιτονοειδείς φάσεις, δηλαδή ξεκινάει από χαμηλά, από ένα στάδιο γέννησης, περνάει σε μια φάση ανάπτυξης, φθάνει στην κορύφωσή του κι όσον αφορά στη δημιουργία και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά και μετά αναπόφευκτα, αυτός είναι ο νόμος της κυκλικότητας που είναι αδυσώπητος και η ζωή του ίδιου του ανθρώπου, του καθενός από μας, ότι μετά απ’ αυτό το στάδιο της ωρίμανσης, αρχίζει και περνάει σε μια συστολή, σε μια παρακμή, με αποτέλεσμα να φτάσει στο τέλος πάλι σε κάτω καμπή, η οποία μπορεί να σημαίνει εδώ και τώρα που θέλω να σας επισημάνω ορισμένα πράγματα, μπορεί να σημαίνει τρία διαφορετικά πράγματα, στο τέλος του κύκλου.
Το ένα μπορεί να σημαίνει και αυτό είναι απρόβλεπτο κι εξαρτάται κι απ’ αυτές που συμμετέχουν μέσα στην όλη διαδικασία, εφόσον μιλάμε για έμψυχη δομή, μια ζωντανή δομή. Η μια πιθανότητα είναι όταν εξαντλήσει τον κύκλο της κάποια δομή, θ’ αποσυντεθεί και τα στοιχεία της, το όταν πεθαίνει ο άνθρωπος ας πούμε, ή όταν πεθαίνει κάποιος πολιτισμός, όπως είχαμε τέτοια στοιχεία στην ιστορία της ανθρωπότητας, πάμπολλα.
Σ’ αυτή την περίπτωση τα στοιχεία από τα οποία απαρτίζεται η συγκεκριμένη δομή διασπείρονται στο χώρο της ενέργειας κι απ’ αυτά σιγά-σιγά ανασυντίθενται και ξεκινάει ένας καινούργιος κύκλος πάλι, αντίστοιχος.
Αυτό είναι το πρώτο ενδεχόμενο.
Το δεύτερο ενδεχόμενο, που είναι και το ευκταίο και το επιδιωκούμενο από οποιαδήποτε δομή, είτε είναι μια επιχείρηση, είτε είναι μια κοινωνία, είτε είναι ένα κράτος, οτιδήποτε, είναι ακριβώς αυτός ο καθοδικός κύκλος που λέμε μέχρι την διάλυση, να μην επιφέρει τη διάλυση, αλλά να λειτουργήσει ως κάθαρση, δηλαδή μέσα από τη συστολή και την παρακμή της δομής, εκείνα τα στοιχεία, τα οποία εμπεριέχονται να μπορέσουν ν’ ανανεωθούν κι έτσι η ίδια η δομή χωρίς να μπορεί να διαλυθεί, να περάσει σ’ έναν καινούργιο κύκλο αναβαθμισμένο, καλύτερης ποιότητας.
Μ’ αυτό τον τρόπο όσες δομές κατορθώνουν να εξελίσσονται, αποφεύγουν τη διάλυση και μ’ αυτό τον τρόπο περνάνε σ’ ένα καινούργιο εξελικτικό κύκλο, σε μια αναβαθμισμένη ποιότητα.
Το τρίτο ενδεχόμενο είναι της παρέκκλισης, δεν ξέρω αυτό το έχει θίξει κάπως και ο Γκουρτζίεφ, για όσους μπορεί να έχετε υπ’ όψιν σας σε σχέση με τη μουσική κλίμακα και τις αποστάσεις των ημιτονίων, τα λέω γρήγορα, δεν μπορώ να τα αναλύσω αυτή τη στιγμή, που υποστήριζε ότι εκεί στα κενά που εμφανίζονται ανάμεσα στα ημιτόνια, μπορεί μια δομή να παρεκκλίνει και να περάσει σε μια άλλη φάση εξέλιξης. Η ουσία είναι ότι όταν λέμε για παρέκκλιση, εννοούμε ότι γίνεται κάτι ενδιάμεσο, δηλαδή δεν εξαφανίζεται όπως είπαμε στην πρώτη περίπτωση, αλλά ούτε και συνεχίζει, κρατώντας την ταυτότητά της και αναβαθμισμένη ποιοτικά, αλλά περνάει μια μετάλλαξη, η οποία μπορεί να την οδηγήσει σε κάτι τελείως διαφορετικό, απ’ αυτό που είχε ξεκινήσει, που γέννησε τον πρώτο κύκλο.
Γιατί τα λέω αυτά;
Δεν σκοπεύω να αναλωθούμε σε θεωρίες, αλλά αυτά ακριβώς τα τρία ενδεχόμενα που είπα, δυστυχώς καλώς, ή κακώς, αφορούν την κατάσταση προς την οποία φτάνουμε τώρα. Δηλαδή βρισκόμαστε σ’ αυτό το καθοδικό πέρασμα για την ανθρωπότητα, για τον πλανήτη, οπότε έχουμε μπροστά μας πράγματι τρία διακυβεύματα, το ένα είναι και το πιο αισιόδοξο, να μπορέσει η ανθρωπότητα να λειτουργήσει όπως είπαμε μ’ αυτή την κατάσταση για μεγαλύτερη αυτεπίγνωση και να την χρησιμοποιήσει ως κάθαρση και μέσα απ’ αυτή τη διαδικασία του να βγει δυνατότερη και πνευματικά αναβαθμισμένη και να μπορέσει να εφαρμόσει στην πράξη αυτό που λένε, ότι μέσα στο βαθύτερο σκοτάδι αρχίζει κι αναδύεται το καλύτερο φως.
Έτσι λοιπόν το ευκταίο είναι να μπορέσουμε να βγούμε αλώβητοι απ’ αυτό το κάτω προς το οποίο βαδίζει αυτή τη στιγμή εξελικτικά η κατάσταση και μάλιστα να εκμεταλλευτούμε τα διδάγματα που έχουμε πάρει, ώστε να μπορέσουμε όλοι μαζί να μπούμε σαν ανθρωπότητα σ’ έναν ανώτερο εξελικτικό κύκλο.
Η χειρότερη των περιπτώσεων, η δεύτερη και για να είμαστε ρεαλιστές, δεν μπορεί κανένας να την αποκλείσει, είναι πράγματι μέσα απ’ αυτό τον καθοδικό κύκλο η ανθρωπότητα να οδηγηθεί σε μια διάλυση. Δεν μας έχει υπογράψει καμία ανώτερη δύναμη κάποιο συμβόλαιο ότι θα είμαστε πάντα το ευνοούμενο είδος εδώ πάνω και μάλιστα όχι μόνο αυτό, αλλά φαντάζομαι οι περισσότεροι έχετε υπ’ όψιν σας για τα πολύ σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα που υπάρχουν ανά τον πλανήτη, τα οποία μαρτυρούν πέρα από κάθε αμφιβολία ότι πάνω στη γη υπήρξαν πολιτισμοί προ-προ-ιστορικοί, οι οποίοι μετά απ’ την ανάπτυξή τους, που απ’ ότι φαίνεται είχαν και τεχνολογική ανάπτυξη, δεν ήταν απλώς θεωρία, για κάποιο λόγο εξαφανίστηκε και δεν μπόρεσαν και να μεταδώσουν καν τη γνώση τους, ή οποιεσδήποτε κατακτήσεις διέθεταν στις επόμενες γενιές, γιατί μετά πέρασαν πάρα πολλά- πολλά χρόνια, μέχρι το ανθρώπινο είδος να ξαναφυτρώσει πάνω στον πλανήτη και να αρχίσει πάλι την όλη ιστορία απ’ την αρχή.
Έτσι λοιπόν κι αυτό το ενδεχόμενο δυστυχώς δεν είναι απίθανο και είναι το απευκτεο βέβαια.
Για το τρίτο ενδεχόμενο, το οποίο αποτελεί μια σοβαρή πιθανότητα, έχουμε μιλήσει κι άλλη φορά, γι αυτό απλώς συνοπτικά θα σας πω ότι θα το θυμίσω δηλαδή, ότι είναι το ενδεχόμενο της παρέκκλισης, μέσα από μια κοινωνία τεχνοφεουδερχίας, είναι ένας όρος, ο οποίος σημαίνει ότι το ανθρώπινο είδος παύει να έχει τα χαρακτηριστικά που έχει μέχρι τώρα, δεν εξαφανίζεται μεν, αλλά ενσωματώνεται με προωθημένες μηχανές και υπολογιστικά συστήματα και επειδή η ζωή θα εξαρτάται αποκλειστικά από την τεχνολογία, διότι το περιβάλλον μπορεί να είναι τελείως κατεστραμμένο, η τροφή θα είναι τεχνητή, το νερό τεχνητό και γενικά η συντήρησή μας θα εξαρτάται αποκλειστικά από κείνες τις εταιρίες που θα μπορούν να παρέχουν την τυποποιημένη τροφή και τον αέρα και το νερό και το περιβάλλον και οτιδήποτε, γι αυτό ακριβώς μιλάμε για φεουδαρχία, δηλαδή είναι ένα σενάριο που το βλέπεις σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας, αλλά ωστόσο δεν απέχει καθόλου από την εφαρμογή του, όπου, όπως σας είπα, τροφές, νερό, ατμόσφαιρα και συνθήκες ζωής θα είναι απόλυτα εξαρτώμενες από την τεχνολογία και άρα είναι πράγματι εξελικτική παρέκκλιση μια τέτοια κατάσταση, μιλάμε για μια κοινωνία ανθρωπο-ρομπότ, σκλάβων αυτών των εταιριών, οι οποίες θα παίζουν ρόλο κυβέρνησης πλέον συγχρονισμένες μεταξύ τους σε παγκόσμιο επίπεδο.
Σε μια τέτοια εξέλιξη, όπως καταλαβαίνετε θα έχουν τελείως διαφορετική διάσταση έννοιες όπως πνευματικότητα, φώτιση, αυτογνωσία, μιλάμε για εξελικτική παρέκκλιση, η οποία δεν είναι καλή για το ανθρώπινο είδος να πάει προς τα κει. Υπάρχουν κάποιοι όμως που σπρώχνουν με τρελούς ρυθμούς προς αυτό το ενδεχόμενο.
Έτσι λοιπόν για να συνοψίσουμε μέχρι τώρα, το ολοφάνερο είναι ότι βρισκόμαστε σ’ αυτό τον καθοδικό κύκλο και σχετικά κοντά στον πάτο, στο χαμηλό του σημείο, ποτέ δεν ξέρεις όμως πόσο βαθύς είναι ο πάτος, οπότε σίγουρες προβλέψεις δεν μπορούν να γίνουν για το αν αυτή τη στιγμή περνάμε τη χειρότερη περίοδο, ή αν τα χρόνια που έρχονται θα είναι πολύ χειρότερα, το πιο πιθανό είναι ότι δεν έχουμε φτάσει ακόμα στο κατώτερο σημείο του εξελικτικού κύκλου κι από κει και πέρα υπάρχουν και τα τρία ενδεχόμενα που σας είπα, όπου όσον αφορά το αισιόδοξο του πράγματος, πάλι υπάρχουν μια σειρά από συγκεκριμένα στοιχεία που μας δείχνουν ότι μπορεί κάλλιστα η ανθρωπότητα να περάσει σε μια φάση ποιοτικής αναβάθμισης, αντικειμενικά, όχι ευχολόγιο, αν φύγει από τη μέση αυτό το μεγάλο δίκτυο απληστίας που οδηγεί σε μια τελείως ανορθολογική διαχείριση των πόρων του πλανήτη, τα ίδια τα επιστημονικά στοιχεία που έχουμε, που μας λένε ότι μπορούμε να έχουμε μια πανέμορφη και φωτεινή παγκόσμια κοινότητα, η οποία δεν θα έχει κανένα πρόβλημα ενεργειακό, κανένα πρόβλημα τροφής, η οποία θα χαρακτηρίζεται από αφθονία, από ελευθερία κι από σεβασμό στη μοναδικότητα του κάθε ανθρώπου, του κάθε κράτους, της κάθε ξεχωριστής δομής και αυτό δεν είναι καθόλου θεωρία, σας επαναλαμβάνω, αν μπείτε στον κόπο να το ψάξετε κι απ’ το διαδίκτυο, αλλά κι από σχετική βιβλιογραφία, δεν υπάρχει κανένα απολύτως πρόβλημα.
Έτσι λοιπόν το αισιόδοξο σενάριο είναι πράγματι μέσα απ’ αυτήν την κάθαρση που συντελείται αυτή τη στιγμή παγκόσμια, έχει προέλθει μια καθολική αφύπνιση για τους πολίτες όλου του κόσμου και μέσα απ’ αυτή την αφύπνιση να περάσουμε σ’ ένα διαφορετικό εξελικτικό στάδιο, που στο βαθμό που είναι εφικτό να έχουν λυθεί απόλυτα οι διάφορες υλικές ανάγκες, τότε θα υπάρχουν και οι καλές συνθήκες και η απαραίτητη ελευθερία του πνεύματος για να μπορέσει πράγματι και η ανθρωπότητα να περάσει σε μια πνευματική φάση, όπου δεν θα αναλώνει το δυναμικό της και η προσοχή του καθενός μας δεν θα παγιδεύεται από το πώς θα μπορέσουμε να επιβιώσουμε, ή του πώς να ανταποκριθούμε με άγχος σ’ αυτές τις τεχνητές ανάγκες με τις οποίες μας δημιουργούν καθημερινά και άρα, απελευθερώνοντας την προσοχή μας από αυτές τις συνθήκες, οι οποίες μας ρουφάνε μέσα απ’ το κυνήγι του ανταγωνισμού και το άγχος της επιβίωσης, να μπορέσουμε να την προσανατολίσουμε προς την πνευματική μας απελευθέρωση. Σε μια τέτοια περίπτωση και ορισμένα τέτοια ποιοτικά άλματα να ξέρετε γίνονται και ξαφνικά, γιατί μεσολαβεί ένα στάδιο συσσωρευμένης ποιότητας που μπορεί να εκφραστεί εντελώς ξαφνικά εκεί που δεν το περιμένει κανείς.
Εμείς εκείνο που θέλουμε είναι να είμαστε πράγματι αισιόδοξοι και προς τα εκεί θέλουμε να στρέψουμε τα πράγματα, ωστόσο δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να καλούμε τους πάντες σε εγρήγορση, απ’ τη στιγμή που βλέπουμε προς τα πού ωθούν τα πράγματα κάποιοι άλλοι και πάνω σ’ αυτό θέλω να επισημάνω ακόμα δυο στοιχεία, ότι και πρέπει να περιμένουμε, αυτό σχετίζεται και με την έννοια των ραγδαίων εξελίξεων που τιτλοφορήσαμε και τη σημερινή μας συζήτηση. Όταν ακολουθήσετε τον τρόπο με τον οποίο κινείται αυτά τα τελευταία χρόνια εκείνη η διεθνής ελίτ, που προσπαθεί να κατευθύνει τα πράγματα προς συγκεκριμένους δρόμους, θα δείτε ότι μεταχειρίζεται κάποιους τομείς, οι οποίοι είναι κρίσιμοι και πολύ ζωτικής σημασίας για όλους μας, προκειμένου να επιβάλλει εν τέλει συγκεκριμένα μέτρα.
Ποιοι είναι αυτοί οι τομείς;
Ο ένας είναι το περιβάλλον, μέσα απ’ αυτή την εκστρατεία και την κινδυνολογία για την καταστροφή του περιβάλλοντος, ένας είναι ο κοινός παρονομαστής που βγαίνει, προσέξτε ποιο είναι το πονηρό του όλου θέματος, παγκόσμιος συντονισμός απαιτείται, για να μην κάνει κάθε χώρα ότι θέλει κι ο καθένας ότι θέλει για να σωθεί ο πλανήτης.
Ένας δεύτερος τομέας που ξεκίνησε μετά είναι η τρομοκρατία σε διάφορες χώρες, τρομοκρατία από διάφορους θύλακες, τι πρέπει να γίνει γι αυτό;
Το βλέπετε ήδη, πολλές φορές είναι η τακτική των εταιριών που ξέρετε πολύ καλά, όταν έχουν ένα προϊόν, το οποίο δεν ανταποκρίνεται σε κάποιο πρόβλημα, είναι να δημιουργούν το πρόβλημα, ώστε να μπορέσουν να πουλήσουν το προϊόν στη συνέχεια.
Αυτό ακριβώς κάνει κι αυτή η διεθνής ελίτ, με το δεύτερο λοιπόν τομέα της τρομοκρατίας, που στην ουσία είναι παράγωγο αυτής της διεθνούς ελίτ, αμέσως τίθεται πάλι το ερώτημα, ποιος θα μας σώσει απ’ αυτή την κατάσταση, άρα απαιτείται ένας παγκόσμιος συντονισμός. Πάρε μέτρα, πάρε ειδικούς νόμους, παρακολούθησε τους πάντες, φακέλωσέ τους, τώρα μέχρι και στα κινητά μέσα μπορούν ν’ ακούνε τις συνομιλίες, ακόμα κι αν βγάλεις τη μπαταρία, ακόμα κι αν είναι κλειστό το κινητό, μπορούν να παρακολουθούν τι λες και πού βρίσκεσαι και τι κάνεις.
Τρίτος τομέας, ενέργεια, με την πετρελαϊκή κρίση, σώνεται το πετρέλαιο, πώς προκύπτει αμέσως, δημιουργείς το πρόβλημα, πουλάς το προϊόν, πώς θα γίνει να μην στερηθούμε από παγκόσμιους πόρους, να μην ξεμείνουμε και να υπάρχει ορθολογιστική χρήση, χρειάζεται πάλι ένα παγκόσμιο διευθυντήριο για να μπορέσει να κατανείμει το ενεργειακό.
Τέταρτος παράγοντας, οικονομία, τη φυλάγανε μεθοδευμένα, παγκόσμια οικονομική κρίση, άρα κάθε χώρα δεν μπορεί να τα καταφέρει μόνη της, άρα πρέπει κάποιος ν’ αναλάβει σε παγκόσμιο επίπεδο να συντονίσει τα πράγματα, ώστε να μην παρατηρούνται τέτοια φαινόμενα και
Ένας πέμπτος που θα τον δείτε να παίζει και να το θυμηθείτε, γιατί έχουν γίνει πιλοτικά σχήματα μέχρι τώρα κι έχουν αποδώσει, είναι οι πανδημίες, να αναμένετε πανδημία, δεν ξέρω αν θα είναι η γρίπη των πτηνών, ή αν θα είναι κάτι καινούργιο που θα διαρρεύσει από κάποιο εργαστήριο, αλλά μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση να περιμένετε κάποια επιδημία, κάποια πανδημία, για την οποία θα χρειαστεί πάλι, θα τεθεί το θέμα της ανάγκης ενός παγκόσμιου συντονισμού.
Έτσι λοιπόν βλέπουμε ότι, υπάρχουν αυτοί οι πέντε κυρίαρχοι τομείς, που παίζουν βαθιά μέσα στην ανθρώπινη ανασφάλεια, η υγεία, το περιβάλλον, η ασφάλεια, με την έννοια της τρομοκρατίας και της εγκληματικότητας, το ενεργειακό και η οικονομία, που αυτά θα κλιμακώνονται ολοένα και περισσότερο μέσα στα επόμενα χρόνια, μέχρι να μην αντέξει ο κόσμος και να πει ο ίδιος ότι, όπως και το ’67 εδώ στην Ελλάδα, πολλοί έλεγαν τι θα γίνει δεν θα βρεθεί κανένας στρατηγός, κανένας συνταγματάρχης, να μπορέσει ν’ αποκαταστήσει την τάξη και πράγματι έτσι έγινε.
Έτσι και σε παγκόσμιο επίπεδο, ο στόχος είναι να το φτάσουν στο απροχώρητο, έτσι ώστε ταραχές, εγκληματικότητα, διαμαρτυρίες ν’ απλωθούν παντού σ’ όλο τον κόσμο και όλοι ν’ αγανακτήσουν και να πουν ότι επιτέλους φτιάξε μια παγκόσμια κυβέρνηση να ησυχάσουμε, την οποία την έχουν από τώρα βέβαια, απλώς το θέμα είναι να καθιερωθεί και μέσα από ένα επίσημο σχήμα για να μπορεί να παίρνει και τυπικά τις αποφάσεις.
Αυτός λοιπόν ο ένας παράγοντας, που πιστεύω ότι θα πρέπει να τον έχουμε όλοι υπ’ όψιν μας, ώστε να καταλαβαίνουμε πώς κινούνται τα πράγματα παγκόσμια και το θέμα είναι τώρα, τι γίνεται, ποιος είναι ο αντίπαλος, υπάρχει κάποιος αντίπαλος, μπορούμε κάτι να κάνουμε εμείς;
Γι αυτό λέμε ότι πηγαίνουμε προς τον πάτο, γιατί ακόμα δεν έχουν αναδειχθεί αυτές οι αντίπαλες δυνάμεις, οι οποίες θα μπορέσουν να έχουν κάποια πρόταση συγκεκριμένη και να λειτουργήσουν την όλη διαδικασία, όπως είπαμε, εν είδει κάθαρσης, ώστε να οδηγήσουν τον πλανήτη μέσα απ’ αυτή την κρίση σ’ ένα καινούργιο κύκλο ποιοτικής αναβάθμισης.
Βλέπουμε όμως ήδη ορισμένα δείγματα, δηλαδή το ένα δείγμα είναι ότι αυτή η μονοπολικότητα της νέας παγκόσμιας τάξης αρχίζει να μην περνάει, δημιουργούνται καινούργιοι πόλοι παγκόσμια και αυτό είναι ένα εμπόδιο, στα σχέδια για παγκόσμιο ολοκληρωτισμό.
Το δεύτερο στοιχείο είναι ότι οι λαοί, στα διάφορα κράτη, αρχίζουν και καταλαβαίνουν τι συμβαίνει κι αυτό είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό θέμα, δηλαδή αυτά που κουβεντιάζουμε εδώ σήμερα, μην νομίζετε ότι σιγά-σιγά δεν αρχίζουν και γίνονται κτήμα των πολιτών, ακόμα και στις πιο ήρεμες δυτικές χώρες, πχ για το γεγονός της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, δεν υπάρχει άνθρωπος ακόμα και στις προωθημένες δυτικές χώρες που να μην πιστεύει ότι ήταν τεχνητή και ήταν κλεψιά των τραπεζιτών κι ότι όλα αυτά γίνονται για να συρρικνώσουν κι άλλο τους μισθούς και άλλο το ασφαλιστικό κι άλλο τα δικαιώματα των εργαζομένων;
Όλοι το έχουν καταλάβει, το θέμα είναι ότι δεν έχουν μπορέσει μέχρι τώρα να βρουν κάποια μορφή κοινωνικής οργάνωσης, μέσω της οποίας ν’ αντιδράσουν, εκεί είναι το πρόβλημα, όπως επίσης ακόμα και για το θέμα της πανδημίας, όπως σας είπα το διαδίκτυο βρίθει, έχει ξυπνήσει ο κόσμος.
Πρόσφατα μόλις διάβαζα σε κάποια απ’ τις ειδήσεις του περιοδικού, που βρήκαν μια ονομαστή φαρμακευτική εταιρία, μέσα στα εμβόλια της οποίας, που επρόκειτο να διοχετεύσει στον τρίτο κόσμο, υπήρχε ο υιός της γρίπης των πτηνών και ισχυρίστηκαν ότι έγινε κατά λάθος. Φαντάζεστε πώς μπορεί κατά λάθος μέσα στην αμπούλα του εμβολίου να τοποθετηθεί ο υιός της γρίπης των πτηνών, πώς γίνεται αυτό;
Αρχίζει ο κόσμος και ξυπνάει, αν ψάξετε στο διαδίκτυο θα δείτε ότι οι ιδίως οι πιο νέοι άνθρωποι που δουλεύουν περισσότερο στο διαδίκτυο αρχίζουν κι ενημερώνονται πάνω σ’ αυτά και στο πώς γίνεται μεθοδευμένα όλη αυτή η ιστορία, για να μην πούμε για την τρομοκρατία που έχουν βγει πλέον και μέχρι κι ο Γιαπωνέζος ο υπουργός οικονομικών είχε κάνει δήλωση πριν παραιτηθεί ότι τα στοιχεία για την 11η Σεπτεμβρίου δεν ήταν πειστικά και μπορεί να ήταν κατασκευασμένη η όλη ιστορία, δηλαδή συμβαίνει μια μεγάλη αφύπνιση, η οποία είναι πάρα πολύ αισιόδοξη παγκόσμια, η οποία απλώς δεν έχει μπορέσει να εκφραστεί μέσα από συγκεκριμένα κοινωνικά σχήματα, γιατί, για να μην μακρηγορώ, απλώς επειδή το χρήμα ακόμα βρίσκεται στα χέρια της ελίτ, ελέγχει προς το παρόν τα μεγάλα κόμματα και τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης, οπότε χωρίς αυτά τα δυο είναι δύσκολο προς το παρόν να σχηματιστεί κάτι άλλο.
Όμως δεν είναι καθόλου απίθανο και νομίζω ότι προς τα εκεί πάει το πράγμα και προς τα κει οφείλει κι ο καθένας να βοηθήσει, δεν είναι καθόλου απίθανο να ξεκινήσουμε από τα κάτω, με μορφές αυτοοργάνωσης, με τη βοήθεια και του διαδικτύου, το οποίο αυτή τη στιγμή επιτρέπει σ’ ένα διεθνή συντονισμό, έναν παγκόσμιο συντονισμό και θα δείτε ότι θα ξεφυτρώσουν τέτοια πρωτοπόρα σχήματα γιατί το μόνο που λείπει αυτή τη στιγμή, για να κλείσουμε κάπως αυτή την τοποθέτηση, είναι μια πνευματική ηγεσία στον πλανήτη.
Βλέπουμε ότι οι πολίτες βρίσκονται πιο μπροστά εξελικτικά απ’ τους πνευματικούς ηγέτες, όσο κι αν είναι λυπηρό αυτό το πράγμα, διότι ενώ αυτά τα προβλήματα τα γνωρίζουν πολύ καλά, δεν έχει τολμήσει και δεν έχει βγει ποτέ ένας πάπας να καλέσει το λαό σε εγρήγορση, να καλέσει τους πολίτες σ’ όλο τον κόσμο, να τους ξεσηκώσει και να τους πει ότι υπάρχει άλλη λύση, πού είναι το αγαπάτε αλλήλους, πού είναι όλο αυτό;
Έχει βγει ποτέ ένας πατριάρχης να τα καταγγείλει, έχει βγει ποτέ ο Δαλάι Λάμα, που του έχουμε εκδοσει ένα κάρο βιβλία, έχει βγει ποτέ, πού είναι η πνευματική ηγεσία της ανθρωπότητας, να βγει, να τολμήσει;
Έχουν ενταχθεί μέσα στο κύκλωμα της παγκόσμιας ελίτ.
Αυτόν είναι λοιπόν το οποίο λείπει και θα δείτε ότι είναι θέμα χρόνου, γιατί η σκεπτομορφή, η οποία δομείται σε διεθνές επίπεδο, απ’ όλους τους πολίτες που αφυπνίζονται, είναι βέβαιο εκατό τοις εκατό, γιατί είναι νομοτέλεια αυτό το πράγμα, ότι θα γεννήσει σιγά-σιγά την πνευματική ηγεσία, είναι νόμος, απλώς καταλαβαίνετε πολύ καλά ότι πάντα προηγείται αυτή η ζύμωση, η καλλιέργεια της νέας ποιότητας και μετά ως ώριμο φρούτο υλοποιείται αυτή η ευρύτερη σκεπτομορφή, μέσα από συγκεκριμένα κοινωνικά σχήματα και συγκεκριμένες κοινωνικές ηγεσίες, οι οποίες απλώς είναι το εξελικτικό όργανο που γίνονται η ατμομηχανή της όλης ευρύτερης κίνησης που παίρνει η κοινωνία. Κάτι τέτοιο λοιπόν θα το περιμένουμε και όσο θα βαθαίνει η κρίση μέσα στα επόμενα χρόνια, τόσο αυτή η σκεπτομορφή η θετική που γεννιέται απ’ όλα αυτά τα δισεκατομμύρια του κόσμου, που βλέπουν τι ακριβώς συμβαίνει, γεννάει μια αναμονή κι αυτή η αναμονή, η οποία έχει συγκεκριμένες απαιτήσεις, έστω κι αν γίνεται ασυνείδητα και δεν γίνεται συνειδητά, αλλά έχει συγκεκριμένες απαιτήσεις, ποιες είναι αυτές;
Στοιχειώδεις καλές συνθήκες για να μπορέσει ο κόσμος να είναι ελεύθερος να ζήσει ελεύθερος, υγιής, σ’ ένα περιβάλλον καθαρό, δεν θέλει πολλά πράγματα ο κόσμος, με μια στοιχειώδη ασφάλιση, να έχει το κεφάλι του ήσυχο, να μην ζει μέσα στην ανασφάλεια και τον πόλεμο.
Όλα αυτά είναι ώριμα μέσα στη συνείδηση του κόσμου και γι αυτό το λόγο σ’ αυτό μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι, ότι επειδή αριθμητικά αυτή η σκεπτομορφή υπερισχύει κατά πολύ και σαν ένταση, υπερισχύει κατά πολύ απ’ όσα τεχνολογικά μέσα κι αν διαθέτουν κάποιοι άλλοι, ή χρήμα, αυτό μας επιτρέπει να είμαστε αισιόδοξοι, σας είπα βέβαια ότι κανένας δεν μπορεί να είναι σίγουρος, υπάρχει πάντα ένα ενδεχόμενο να μην προφτάσεις το τρένο.
Όμως εμείς εκεί που, άλλωστε μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο, εκεί που οφείλουμε να είμαστε εστιασμένοι είναι στο να κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε ακριβώς για να διευρύνεται μέρα με τη μέρα όσο και πιο πολύ αυτή η θετική σκεπτομορφή για την πνευματική εξέλιξη της ανθρωπότητας, για να μπει σ’ αυτό τον καινούργιο κύκλο της αφύπνισης.
Κλείνω αναφέροντας ότι για τον ελλαδικό χώρο αυτά που είπαμε ισχύουν, αλλά όχι μόνο, γιατί για τον ελλαδικό χώρο αρχίζουν και εκδηλώνονται κάποιες επιπλέον απειλές βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, λόγω των γεωπολιτικών ανακατατάξεων που συμβαίνουν στην περιοχή και σε μας θέλει μια πολύ περισσότερη προσοχή απ’ ότι διεθνώς. Εμάς μας πιάνουν τόσο τα διεθνή κύματα και οι διεθνείς πολιτικές που περιγράψαμε πρωτύτερα, μας πιάνουν όμως και οι εξελίξεις και οι ανακατατάξεις στα Βαλκάνια και στην Ανατολή που δημιουργούν αυξημένους κινδύνους, δεν θα ήθελα να μιλήσω περισσότερο γι αυτό το θέμα, απλώς τα έχουμε ξαναπεί, προσοχή στα σενάρια και στον κίνδυνο αποσταθεροποίησης που βλέπουμε να προωθούνται εδώ στην Ελλάδα, για να μην έχουμε κάποια εθνική περιπέτεια, γιατί αποσταθεροποίηση στο εσωτερικό, γεννάει και την όρεξη σε γείτονες για παρεμβάσεις και ποτέ δεν ξέρεις μέχρι πού μπορεί να φτάσει η κατάσταση, άλλωστε υπάρχουν πάρα πολλά στοιχεία ότι διάφοροι τομείς αποσταθεροποίησης που γίνονται εδώ, όπως η εγκληματικότητα πχ, ότι είναι κατευθυνόμενα και άρα χρειάζεται πάρα πολύ προσοχή κι αυτός είναι κι ο λόγος που αλλάξαμε τον οραματισμό, ειδικά για σήμερα και θα δούμε μήπως ανάλογα με τις εξελίξεις τον κρατήσουμε αλλαγμένο και για τον Ιούνιο που θα ξαναβρεθούμε, ίσως και για τον Σεπτέμβριο.
Ομιλια του Σταμου Στινη, τον Απριλιο του 2009, που προηγηθηκε του ομαδικου οραματισμου για την Ελλαδα, στο ξενοδοχειο Golden Αge στην Αθηνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου