Υπάρχουν φορές που βγάζουμε πρόωρα συμπεράσματα, επειδή έχουμε παρασυρθεί από αυτό που φαίνεται και όχι από αυτό που πραγματικά συμβαίνει. Αυτός είναι ένας λάθος τρόπος για να προγραμματίζουμε τη ζωή μας και τις αντιδράσεις μας.
Ήταν κάποτε δύο άγγελοι που ταξίδευαν και σταμάτησαν για να περάσουν τη νύχτα τους στο σπίτι μιας πλούσιας οικογένειας. Η οικογένεια ήταν αγενείς και δεν ήθελαν να τους φιλοξενήσουν σε κάποιο από τα δωμάτια του αρχοντικού τους. Αντίθετα, οι άγγελοι έμειναν σε ένα μικρό χώρο στο υπόγειο του σπιτιού.
Καθώς έστρωναν για να κοιμηθούν πάνω στο κρύο πάτωμα, ο γηραιότερος άγγελος είδε μια τρύπα στον τοίχο και την επισκεύασε, καλύπτοντάς την. Όταν ο νεαρότερος άγγελος τον ρώτησε γιατί το έκανε αυτό, ο άλλος του απάντησε ότι «Τα πράγματα δεν είναι πάντα έτσι όπως δείχνουν».
Την επόμενη νύχτα, οι δύο άγγελοι θέλησαν να ξεκουραστούν στο σπίτι μιας πολύ φτωχής, αλλά φιλόξενης οικογένειας αγροτών. Αφού μοιράστηκαν με την οικογένεια το φτωχικό φαγητό τους, το ζευγάρι των αγροτών τους παραχώρησε το κρεβάτι τους για να ξαπλώσουν και να ξεκουραστούν.
Μόλις βγήκε ο ήλιος το άλλο πρωί, οι άγγελοι είδαν τον αγρότη και τη γυναίκα του να κλαίνε γιατί η μοναδική τους αγελάδα είχε ψοφήσει κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Ο νεαρός άγγελος θύμωσε πολύ και ρώτησε το γηραιότερο γιατί να συμβαίνει αυτή η αδικία στους καλούς και φτωχούς αυτούς ανθρώπους. «Η πρώτη οικογένεια είχε τα πάντα και τη βοήθησες», τον κατηγόρησε. «Η δεύτερη οικογένεια είχε τόσα λίγα και ήταν τόσο πρόθυμη να τα μοιραστεί και εσύ άφησες την αγελάδα τους να ψοφήσει». «Τα πράγματα δεν είναι πάντα έτσι όπως δείχνουν», του απάντησε ο γηραιότερος άγγελος.
«Όταν μείναμε στο υπόγειο του πλούσιου αρχοντικού, παρατήρησα ότι υπήρχε χρυσάφι μέσα σ΄εκείνη την τρύπα που είχε ανοίξει στον τοίχο. Επειδή όμως, ο ιδιοκτήτης ήταν τόσο φιλάργυρος, άπληστος και δεν ήθελε να μοιραστεί την καλοτυχία του με άλλους, εγώ σφράγισα τον τοίχο για να μη μπορεί να ανακαλύψει το χρυσάφι. Τη χτεσινή νύχτα που κοιμηθήκαμε στο κρεβάτι των φτωχών αγροτών, ήρθε ο άγγελος του θανάτου για να πάρει τη γυναίκα. Εγώ του έδωσα την αγελάδα για αντάλλαγμα. Τα πράγματα δεν είναι πάντα έτσι όπως δείχνουν».
Τα πράγματα δεν εξελίσσονται πάντα όπως φαίνονται. Αν έχετε πίστη, αυτό που χρειάζεται να κάνετε είναι να εμπιστεύεστε, ότι κάθε αποτέλεσμα θα είναι πάντα για το καλό το δικό σας. Μπορεί να μην το γνωρίζετε πριν περάσει ένα αρκετά μεγάλο διάστημα.
Η ζωή μας είναι όμορφη γιατί είναι απρόβλεπτη. Πολλές φορές βγάζουμε συμπεράσματα μόνο από αυτά που φαίνονται, από αυτά που βλέπουμε και όχι από όλα όσα, τελικά, συμβαίνουν.
Γι΄ αυτό, ας είμαστε περισσότερο σκεπτικοί, πριν εγκρίνουμε, ή απορρίψουμε κάποιον άνθρωπο ή μια κατάσταση. Ας έχουμε πάντα στο νου μας, ότι υπάρχουν φορές που τα πράγματα δεν δείχνουν αυτό που είναι στην πραγματικότητα.
Την πραγματικότητα θα πρέπει να την ανακαλύψουμε οι ίδιοι. Θα πρέπει να είμαστε περισσότερο υπεύθυνοι με όλα αυτά που φανταζόμαστε προκειμένου να πάρουμε μια σοβαρή απόφαση.
Ας είμαστε περισσότερο υπεύθυνοι με τη χρήση της φαντασίας μας, όσον αφορά στη λήψη μιας σπουδαίας απόφασης. Αυτό που προηγείται μιας απόφασης, είναι η σκέψη. Η σκέψη δημιουργεί εικόνες μέσα στο μυαλό και αυτό ονομάζεται φαντασία.
Αν θέλουμε να είμαστε σε θέση να παίρνουμε καλύτερες αποφάσεις, ας είμαστε προσεκτικότεροι, περισσότερο υπεύθυνοι με τις σκέψεις που κάνουμε.
Από το βιβλίο «Ιστορίες που δυναμώνουν την ψυχή» του Άκη Αγγελάκη LLM, SAC Dip.
6 σχόλια:
Καλημέρα!!!
Πολύ καλό κείμενο, με παραπέμπει στις τόσες φορές που κατέληξα σε συμπεράσματα αυθαίρετα...και φυσικά όταν ήρθε η ώρα να πληρώσω τον λογαριασμό καθόλου δεν χάρηκα... !
Επιπλέον πάντα με απασχολεί το πόσο σωστά έχει δουλέψει η διαίσθησή μου...΄
τη θεωρώ τον μοναδικό βοηθό σε τέτοιες περιπτώσεις...
αν και ο Λογαριασμός της είναι κάποιες φορές ιδιαίτερα επώδυνος!
Ειδικά όταν η φαντασία έχει μεγαλουργήσει και δεν μπορώ να διακρίνω που είναι "διαίσθηση" και που "ψευδαίσθηση"....αααχ μπέρδεμα!!
Καλημέρα ΙΑΝΙ!!!!!!
Όπως είπε κι ο Επίκτητος : "τα πράγματα δεν είναι ποτέ λάθος αλλά λάθος είναι ο τρόπος που τα αντιλαμβανόμαστε"
Έτσι κι αλλιώς το δράμα της ζωής μας είναι τέλειο..
@ Delta
Ναι, τα πραγματα ειναι αυτα που ειναι, οταν υπαρχει μονο καθαρη παρατηρηση και οχι ενας νους που κρινει, κατακρινει, λογοκρινει και γενικα προσπαθει να τα ερμηνευσει συμφωνα με το δικο του καθε φορα συστημα πεποιθησεων.
Η κατανοηση οτι ο δράμα της ζωής μας είναι τέλειο, προυποθετει απολυτη εμπιστοσυνη στο θεικο σχεδιο, καθολικη εμπιστοσυνη στη Υπαρξη, κατι που χαρακτηριζει μια συνειδητοτητα που βρισκεται στα τελευταια μετρα της διαδρομης...
@ Nath
Η διαίσθηση μερικές φορές θεωρείται ένα μοναδικό δώρο για λίγους και εκλεκτούς. Άλλες φορές πιστεύουμε ότι είναι μια προσωρινή, σπάνια και αναξιόπιστη εμπειρία.
Όσοι έχουν μεγάλη εμπειρία σε τεχνικες εσωτερικης αναζητησης, βλέπουν τη διαίσθηση σαν μια συνειδητή κατάσταση, την οποία όλοι μπορούμε να τη φτάσουμε ή να την ενδυναμώσουμε.
Οι διαφορες τεχνικες διαλογισμου ηρεμουν το νου. Σε μια τετοια διαλογιστικη κατασταση είναι πιο ευκολο να μειωσει κανεις το νου του εγω που μπλοκάρει την εμφάνιση της διαίσθησης (ή δημιουργεί δυσπιστία απέναντί της αν αυτή εμφανιστεί).
Επισης, η στροφή της προσοχής προς τα μέσα μειώνει την ένταση των εξωτερικών αισθήσεων προκειμένου να μπορέσουμε να ακούσουμε τα λεπτότερα μηνύματα της διαίσθησης.
Με την πρακτικη της αποσπασης από εξωτερικους περισπασμους, ηρεμεί η καρδιά και επιτρέπει στο κέντρο της να συντονίζεται και να επιβεβαιώνει τις διαισθήσεις σε επίπεδο αίσθησης.
Oπως και να εχει, η λεξη κλειδι ειναι η Δ Ι Α Κ Ρ Ι Σ Η...
Υ.Γ.
Εχω παρατηρησει οτι μετα απο ενα μπανιο ποταμισιο η θαλασσινο, φευγει το πεπλο της ψευδαισθησης και η ...οραση γινεται πιο διαυγης. Τη θαλασσα κοντα την εχεις, μη χανεις τετοιες ευκαιριες! Kαλο απογευμα :-)
@ Delta
Ναι, τα πραγματα ειναι αυτα που ειναι, οταν υπαρχει μονο καθαρη παρατηρηση και οχι ενας νους που κρινει, κατακρινει, λογοκρινει και γενικα προσπαθει να τα ερμηνευσει συμφωνα με το δικο του καθε φορα συστημα πεποιθησεων.
Η κατανοηση οτι ο δράμα της ζωής μας είναι τέλειο, προυποθετει απολυτη εμπιστοσυνη στο θεικο σχεδιο, καθολικη εμπιστοσυνη στη Υπαρξη, κατι που χαρακτηριζει μια συνειδητοτητα που βρισκεται στα τελευταια μετρα της διαδρομης...
"...η καρδιά και επιτρέπει στο κέντρο της να συντονίζεται και να επιβεβαιώνει τις διαισθήσεις σε επίπεδο αίσθησης...."
Ιani
Διαβάζοντας το σχόλιό σου, έμεινα πολύ σε αυτό το σημείο.
Συνειδητοποιώ ότι η αμφιβολία για τη διαίσθηση υπάρχει "σχεδόν πάντα" όταν δεν υπάρχει επιβεβαίωση σε επίπεδο "αίσθησης".
Οσες φορές υπάρχει επιβεβαίωμένη αίσθηση στο κέντρο της καρδιάς (σαν να γίνεται αυτόματα ή ταυτόχρονα) η τάση για φαντασία νομίζω ότι μειώνεται με αποτέλεσμα να υπάρχει δράση...
Αισθάνομαι ότι χρειάζεται να το "δω" περισσότερο αυτό...
Σε ευχαριστώ πολύ για την Ειλικρινή και Ουσιαστική σου απάντηση!
Δημοσίευση σχολίου