…και η ελευθερία μέσα από τη συγχώρεση…
Η συγχώρεση δεν είναι κάτι που κάνουμε μόνο για τον άνθρωπο που μας πλήγωσε - είναι κάτι που πρέπει να κάνουμε για τον εαυτό μας, για το καλό της εσωτερικής μας ελευθερίας. Με το να κρατάμε κακία και παράπονα στους άλλους δημιουργείται μια αλυσιδωτή αντίδραση αρνητικών συναισθημάτων σε νευρολογικό επίπεδο η οποία γεννάει ένα κύκλο αρνητικής ενέργειας.
Όταν ανοίγουμε την καρδιά μας και επιτρέπουμε στην κακεντρέχεια και το θυμό να μετακινηθούν σε ένα, χωρίς όρια, διάστημα, έχουμε την ευκαιρία να νιώσουμε μια ισχυρή θεραπεία μέσα από την προσευχή και το διαλογισμό. Και παρότι δεν είναι εύκολο να μετακινηθούμε αυτόματα από την πληγή στη συγνώμη, η πρακτική και η υπομονή μπορούν να μας οδηγήσουν στο δρόμο της αληθινής συγχώρεσης.
Η αληθινή, βαθιά συγχώρεση προσεγγίζει την αναγνώριση ότι όλα τα ανθρώπινα όντα, παρά τις άσχημες και επιβλαβείς τους πράξεις, έχουν καλοσύνη. Αυτή η κατανόηση μπορεί να μεταμορφωθεί στην αναγνώριση ότι συμμετέχουμε όλοι σε ένα γενικότερο σύνολο και όταν συγχωρούμε κάποιον, στην πραγματικότητα, συγχωρούμε ένα άλλο κομμάτι του εαυτού μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου