Σε μια φτωχογειτονιά, γεμάτη σκόνη, λακούβες και τίμιο εργατικό ιδρώτα, ζούσαν δύο αδερφάκια 8 και 10 ετών. Τα δύο παιδιά ήταν ζιζάνια, χαβαλετζήδες και αλητάκια. Οπότε, για κάθε ζημιά που γινόταν εκεί πέρα, όλοι υπέθεταν ότι οι δύο μικροί είχαν βάλει το χεράκι τους αμέσως ή εμμέσως πλην σαφώς. Οι γονείς τους είχαν κουραστεί και προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να τα επαναφέρουν σε τάξη.
Κάποτε άκουσαν για έναν παπά, άξιο και έμπειρο ο οποίος είχε εργαστεί σκληρά επί συναπτά έτη με προβληματικά παιδιά. Η μητέρα πρότεινε στον πατέρα να παρακαλέσουν τον παπά να μιλήσει και να νουθετήσει με την σοφία του τα παιδιά και ο πατέρας φυσικά δέχθηκε με ενθουσιασμό την πρότασή της.
Έτσι η μητέρα μετεβίβασε το αίτημα της στον παπά, ο οποίος δέχτηκε και ζήτησε να δει πρώτα τον μικρότερο αδερφό, αλλά μόνο του. Και έτσι ο μικρός απεστάλη ευθέως στο παπά. Ο παπάς τον έβαλε να κάτσει σε ένα πελώριο, εντυπωσιακό τραπέζι και ο ίδιος έκατσε απέναντί του. Για πέντε ολόκληρα λεπτά, απλώς κάθονταν και κοιτούσαν ο ένας τον άλλο. Κάποια στιγμή ο παπάς τέντωσε τον δείκτη του προς τον μικρό και ρώτησε:
“Που είναι ο θεός;”
Ο μικρός κοίταξε κάτω από το τραπέζι, γύρω στο δωμάτιο, τις γωνίες, αλλά δεν είπε τίποτα. Και πάλι ο παπάς έδειξε τον μικρό και ρώτησε δυνατότερα:
“Που είναι ο θεός;”
Ξανά ο μικρός κοίταξε γύρω, αλλά δεν είπε τίποτα. Για τρίτη φορά, ο παπάς, αφού έκανε το γύρω του τραπεζιού και σχεδόν ακούμπησε με τον δείκτη του την μύτη του πιτσιρικά, με πολύ δυνατή και αυστηρή φωνή ξαναρώτησε:
“Που είναι ο θεός;”
Το παιδάκι πανικόβλητο έτρεξε όλο τον δρόμο μέχρι το σπίτι, βρήκε τον μεγαλύτερο αδερφό του και του λέει:
- Καλά ε, τώρα τη βάψαμε για τα καλά.
- Τι εννοείς ρε; απαντάει ο μεγαλύτερος αδερφός.
- Ο θεός χάθηκε και νομίζουν ότι πάλι εμείς φταίμε!
Κάποτε άκουσαν για έναν παπά, άξιο και έμπειρο ο οποίος είχε εργαστεί σκληρά επί συναπτά έτη με προβληματικά παιδιά. Η μητέρα πρότεινε στον πατέρα να παρακαλέσουν τον παπά να μιλήσει και να νουθετήσει με την σοφία του τα παιδιά και ο πατέρας φυσικά δέχθηκε με ενθουσιασμό την πρότασή της.
Έτσι η μητέρα μετεβίβασε το αίτημα της στον παπά, ο οποίος δέχτηκε και ζήτησε να δει πρώτα τον μικρότερο αδερφό, αλλά μόνο του. Και έτσι ο μικρός απεστάλη ευθέως στο παπά. Ο παπάς τον έβαλε να κάτσει σε ένα πελώριο, εντυπωσιακό τραπέζι και ο ίδιος έκατσε απέναντί του. Για πέντε ολόκληρα λεπτά, απλώς κάθονταν και κοιτούσαν ο ένας τον άλλο. Κάποια στιγμή ο παπάς τέντωσε τον δείκτη του προς τον μικρό και ρώτησε:
“Που είναι ο θεός;”
Ο μικρός κοίταξε κάτω από το τραπέζι, γύρω στο δωμάτιο, τις γωνίες, αλλά δεν είπε τίποτα. Και πάλι ο παπάς έδειξε τον μικρό και ρώτησε δυνατότερα:
“Που είναι ο θεός;”
Ξανά ο μικρός κοίταξε γύρω, αλλά δεν είπε τίποτα. Για τρίτη φορά, ο παπάς, αφού έκανε το γύρω του τραπεζιού και σχεδόν ακούμπησε με τον δείκτη του την μύτη του πιτσιρικά, με πολύ δυνατή και αυστηρή φωνή ξαναρώτησε:
“Που είναι ο θεός;”
Το παιδάκι πανικόβλητο έτρεξε όλο τον δρόμο μέχρι το σπίτι, βρήκε τον μεγαλύτερο αδερφό του και του λέει:
- Καλά ε, τώρα τη βάψαμε για τα καλά.
- Τι εννοείς ρε; απαντάει ο μεγαλύτερος αδερφός.
- Ο θεός χάθηκε και νομίζουν ότι πάλι εμείς φταίμε!
Μια κοπέλα φέρνει σπίτι το φίλο της να τον γνωρίσει στους γονείς της , μια που αποφάσισαν να παντρευτούν .
- Ποια είναι λοιπόν τα σχέδιά σου ; ρώτησε ο πατέρας της κοπέλας .
- Έχω πάρει υποτροφία για το Πανεπιστήμιο , απάντησε ο νεαρός .
- Υποτροφία .... μμμμμ .... Αξιοθαύμαστο , αλλά...
πως θα μπορέσεις να παράσχεις στην κόρη μου ένα σπίτι για να ζήσει όπως έχει συνηθίσει ;
- Θα μελετήσω σκληρά κι έχει ο θεός .
- Και τι θα κάνεις για να προσφέρεις στην κόρη μου το δαχτυλίδι αρραβώνων που της αξίζει ;
- Θα αφοσιωθώ στις σπουδές μου κι έχει ο θεός .
- Και παιδιά ; Πως θα μπορέσεις να συντηρήσεις παιδιά ;
- Μην ανησυχείτε κύριε , έχει ο θεός .
Η όλη συζήτηση συνεχίστηκε έτσι και κάθε φορά που ο πατέρας της κοπέλας ρωτούσε κάτι , ο ιδεαλιστής γαμπρός επέμενε ότι έχει ο θεός . Αργότερα η
μητέρα της κοπέλας ρώτησε τον άντρα της :
- Πως πήγε η κουβέντα σας ;
- Δεν έχει δουλειά , δεν έχει σχέδια για το μέλλον και πιστεύει ότι είμαι Θεός.
- Ποια είναι λοιπόν τα σχέδιά σου ; ρώτησε ο πατέρας της κοπέλας .
- Έχω πάρει υποτροφία για το Πανεπιστήμιο , απάντησε ο νεαρός .
- Υποτροφία .... μμμμμ .... Αξιοθαύμαστο , αλλά...
πως θα μπορέσεις να παράσχεις στην κόρη μου ένα σπίτι για να ζήσει όπως έχει συνηθίσει ;
- Θα μελετήσω σκληρά κι έχει ο θεός .
- Και τι θα κάνεις για να προσφέρεις στην κόρη μου το δαχτυλίδι αρραβώνων που της αξίζει ;
- Θα αφοσιωθώ στις σπουδές μου κι έχει ο θεός .
- Και παιδιά ; Πως θα μπορέσεις να συντηρήσεις παιδιά ;
- Μην ανησυχείτε κύριε , έχει ο θεός .
Η όλη συζήτηση συνεχίστηκε έτσι και κάθε φορά που ο πατέρας της κοπέλας ρωτούσε κάτι , ο ιδεαλιστής γαμπρός επέμενε ότι έχει ο θεός . Αργότερα η
μητέρα της κοπέλας ρώτησε τον άντρα της :
- Πως πήγε η κουβέντα σας ;
- Δεν έχει δουλειά , δεν έχει σχέδια για το μέλλον και πιστεύει ότι είμαι Θεός.
Τα παιδιά είχαν όλα φωτογραφηθεί και η δασκάλα προσπαθούσε να τα πείσει να αγοράσουν από μια ομαδική φωτογραφία.
"Σκεφτήτε τι ωραία που θα είναι όταν μεγαλώσετε να βλέπετε αυτή τη φωτογραφία και να λέτε "Να η Ιωάννα, είναι δικηγόρος" ή "Να ο Μιχάλης, είναι γιατρός".
Μια φωνούλα ακούστηκε από το βάθος της τάξης "Και να η δασκάλα, είναι νεκρή."
Μια νηπιαγωγός παρατηρούσε τα παιδιά της τάξης της καθώς ζωγράφιζαν. Και περνούσε που και που από δίπλα τους για να δει τις ζωγραφιές τους.
Καθώς περνούσε από ένα κοριτσάκι που δούλευε σταθερά, το ρώτησε τι ζωγράφιζε.
Το κοριτσάκι απάντησε " Ζωγραφίζω το Θεό."
Η δασκάλα σταμάτησε και είπε " Μα κανένας δεν ξέρει πως μοιάζει ο Θεός."
Χωρίς να χάσει λεπτό από τη ζωγραφιά της, το κοριτσάκι απάντησε
" θα ξέρουν όλοι σε ένα λεπτό."
Μια δασκάλα εξηγούσε στα παιδιά την κυκλοφορία του αίματος. Προσπαθώντας να το κάνει πιο κατανοητό είπε "Τώρα παιδιά, αν σταθώ με το κεφάλι προς τα κάτω, όπως ξέρετε, το αίμα θα κυλίσει όλο εκεί και το πρόσωπο μου θα γίνει κόκκινο.
"Ναι", είπαν όλα.
"Τότε γιατί όταν στέκομαι κανονικά όρθια, δεν τρέχει το αίμα στα πόδια μου?"
Και ένας μικρός φώναξε, "Γιατί τα πόδια σου δεν είναι άδεια"
Τα παιδιά ήταν σε σειρά στην καφετέρια του σχολείου για το μεσημεριανό. Στην αρχή του τραπεζιού ήταν μια μεγάλη στοίβα με μήλα. Μια δασκάλα έκανε ένα σημείωμα και το άφησε δίπλα στα μήλα.
"Πάρτε μόνο ΈΝΑ. Ο Θεός κοιτάει."
Στην άλλη πλευρά του τραπεζιού υπήρχε μια μεγάλη πιατέλα με μπισκότα σοκολάτας.
Και ένα παιδί έγραψε ένα σημείωμα, "Πάρτε όσα θέλετε, ο Θεός προσέχει τα μήλα."
Ένα μικρό κορίτσι μιλούσε με το δάσκαλο της για τις φάλαινες.
Ο δάσκαλος είπε ότι είναι φύση αδύνατο μια φάλαινα να καταπιεί έναν άνθρωπο, γιατί αν και είναι ένα πολύ μεγάλο θηλαστικό, ο λαιμός του είναι πολύ μικρός.
Το μικρό κορίτσι επισήμανε ότι μια φάλαινα είχε καταπιεί τον Ιωνά.
Ενοχλημένος ο δάσκαλος επέμεινε ότι μια φάλαινα δεν μπορεί να καταπιεί έναν άνθρωπο.
Τότε το μικρό κορίτσι είπε, " Όταν θα παώ στον παράδεισο, θα ρωτήσω τον Ιωνά."
Και ο δάσκαλος τη ρώτησε " Και αν ο Ιωνάς έχει πάει σην κόλαση?"
Και η μικρή απάντησε " Τότε θα τον ρωτήσεις εσύ!"
Ο δάσκαλος είπε ότι είναι φύση αδύνατο μια φάλαινα να καταπιεί έναν άνθρωπο, γιατί αν και είναι ένα πολύ μεγάλο θηλαστικό, ο λαιμός του είναι πολύ μικρός.
Το μικρό κορίτσι επισήμανε ότι μια φάλαινα είχε καταπιεί τον Ιωνά.
Ενοχλημένος ο δάσκαλος επέμεινε ότι μια φάλαινα δεν μπορεί να καταπιεί έναν άνθρωπο.
Τότε το μικρό κορίτσι είπε, " Όταν θα παώ στον παράδεισο, θα ρωτήσω τον Ιωνά."
Και ο δάσκαλος τη ρώτησε " Και αν ο Ιωνάς έχει πάει σην κόλαση?"
Και η μικρή απάντησε " Τότε θα τον ρωτήσεις εσύ!"
Mαργαριτάρια
Και οι Ρώσοι ανέδειξαν μεγάλους ποιητές όπως ο Πούσκας, ο Λένιν, ο Τρότσκι και ο Iβάν ο Τρομακτικός. Από την ποίηση αυτή σώζεται σήμερα η Σιβηρία με την παγωμένη λίμνη
των Κύκλων που ο Τσακ Κόφσκι την έκανε παλέτα. (γραπτό μαθητή σε εξετάσεις για
την Ιστορία -Γυμνάσιο Κορίνθου 1988)
των Κύκλων που ο Τσακ Κόφσκι την έκανε παλέτα. (γραπτό μαθητή σε εξετάσεις για
την Ιστορία -Γυμνάσιο Κορίνθου 1988)
Όταν ο Οδυσσέας γύρισε πίσω στην Ιθάκη, βρήκε τους είκοσι ανεμιστήρες και την Πηνελόπη να τους δουλεύει στο φουλ. ( γραπτό μαθητή σε εξετάσεις για την ιστορία -Γυμνάσιο
Θηβών)
Το ακριβώς αντίθετο της Αγίας Τριάδας είναι η Διαβολική Τριάδα, πυρ, συν γυναιξί και θάλασσα. Πράγματα του Σατανά. ( από διαγωνισμό στα Θρησκευτικά - Λύκειο Ξάνθης
1991)
1991)
Ο Ε. Λύτης και ο Σ. Εφέρης είναι και οι δύο Έλληνες ποιητές κατηγορίας νόμπελ. (από Έκθεση μαθητή του Γυμνασίου Αργοστολίου, 1992)
Ο Κουστώ είναι ένας σύγχρονος Οδυσσέας, αλλά που δεν κατοικούσε στην Ιθάκη, για το λόγο αυτό οι περιπέτειές του δεν λέγονται Οδύσσειες αλλά Κουστωδίες. (υποψήφιος Σχολή
Αστυνομίας, 1991)
Η επανάσταση στις Ινδίες
είχε αρηγό και σύμβολο το Γάντι του Μανχάταν .( από Έκθεση μαθητή του Γυμνασίου
Ζωγράφου, 1990)
Το τρίγωνο που φέρει δύο γωνίες λέγεται διαγώνιον. (από διαγωνισμό στη Γεωμετρία, Γυμνάσιο Ιωαννίνων, 1982)
Πρωτεύουσα της Κεϋλάνης είναι η Λιπτον Τι. (μάθημα Γεωγραφίας, Λύκειο Χανίων. 1990)
Ο γλάρος είναι αποδημητικό πουλί. Το καλοκαίρι πάει στην παραλία, το χειμώνα 14/6/2062 στις ακτές. Ενδιαμέσως στους σκουπιδότοπους και λιμάνια. (Γυμνάσιο Καβάλας,
1988)
Ο κύκλος είναι μία στρογγυλή γραμμή, χωρίς συνδέσεις, ενωμένη με τέτοιο τρόπο που δεν μπορείς να
καταλάβεις που αρχίζει και που τελειώνει (Γυμνάσιο Ηρακλείου,
1991)
Ο κύκλος δεν έχει ούτε αρχή ούτε τέλος, εκτός αν σταματήσεις το διαβήτη. (Γυμνάσιο Καρδίτσας,
1989)
Ψευδώνυμο είναι αυτό που χρησιμοποιείται από τους ποιητές, όταν ντρέπονται για την ποίησή τους.
Ο πατέρας μου είναι πολύ καλός και με βοηθάει σε όλα. Όταν κάνω εξάσκηση στο βιολί, κλείνεται στο δωμάτιό του, βγαίνει πότε-πότε και μου λέει μπράβο παιδί μου, μετά
ξανακλείνει την πόρτα. Σε λίγο, πάλι μπράβο παιδί μου. Μερικές φορές, για να μη
με διακόπτει, φοράει ακουστικά και ακούει κανονική
μουσική.
ξανακλείνει την πόρτα. Σε λίγο, πάλι μπράβο παιδί μου. Μερικές φορές, για να μη
με διακόπτει, φοράει ακουστικά και ακούει κανονική
μουσική.
Πειστήρια έχομε πολλών ειδών. Δυο απ' αυτά, τα γνωστότερα, είναι τα αστυνομικά και τα άχραντα.
Καλύτερα μια χώρα μ' ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χώρες σκλαβιά και φυλακή.
Η κόμπρα είναι τελείως ακίνδυνη για τους Έλληνες. Πέρυσι χάσαμε χιλιάδες σε τροχαία δυστυχήματα. Ούτε ένας θάνατος από κόμπρα!
Η υψηλότερη κορφή του Ολύμπου ήταν το Δωδεκάθεον. Πάνω στο ψηλότερο σημείο, ακριβώς πάνω στη μύτη
της κορυφής, καθόταν ο Δίας, διάσημος γι' αυτή την επίμονη στάση
του.
Ο Λουδοβίκος ο XVI, αμέσως μετά την επανάσταση, αποκεφαλίστηκε για πρώτη φορά στη ζωή του το έτος
1792.
Το εθνικό σήμα της Ολλανδίας είναι το άνθος της τουλούμπας.
Η υψηλότερη κορφή του Ολύμπου ήταν το Δωδεκάθεον. Πάνω στο ψηλότερο σημείο, ακριβώς πάνω στη μύτη
της κορυφής, καθόταν ο Δίας, διάσημος γι' αυτή την επίμονη στάση
του.
Ο Λουδοβίκος ο XVI, αμέσως μετά την επανάσταση, αποκεφαλίστηκε για πρώτη φορά στη ζωή του το έτος
1792.
Το εθνικό σήμα της Ολλανδίας είναι το άνθος της τουλούμπας.
1 σχόλιο:
χαχαχα πολύ καλό :Dρ!!!
Δημοσίευση σχολίου