δεν έχω καμιά αμφιβολία πως το μέλλον ανήκει στα σκουπίδια...

"Είμαι εναντίον κάθε τιμητικής διάκρισης απ' όπου κι αν προέρχεται. Δεν υπάρχει πιο χυδαία φιλοδοξία απ' το να θέλουμε να ξεχωρίζουμε, αυτό το απαίσιο "υπείροχον έμμεναι άλλων" που μας άφησαν οι αρχαίοι.

Είμαι εναντίον των βραβείων γιατί μειώνουν την αξιοπρέπεια του ανθρώπου. Βραβεύω σημαίνει αναγνωρίζω την αξία κάποιου κατωτέρου μου και κάποτε θα πρέπει να απαλλαγούμε από τη συγκατάβαση των μεγάλων. Παίρνω βραβείο σημαίνει παραδέχομαι πνευματικά αφεντικά και κάποτε θα πρέπει να διώξουμε τα αφεντικά απ' τη ζωή μας.

...Είμαι εναντίον των χρηματικών επιχορηγήσεων, σιχαίνομαι τους φτωχοπρόδρομους που απλώνουνε το χέρι τους για παραδάκι. Οι χορηγίες μεγαλώνουν τη μανία μας για διακρίσεις και τη δίψα μας για λεφτά, ξεπουλάνε την ατομική ανεξαρτησία μας.

Είμαι εναντίον των λογοτεχνικών συντάξεων: προτιμώ να πεθάνω στην ψάθα παρά να αρμέγω το υπουργείο κι ας με άρμεξε το κράτος μια ολόκληρη ζωή. Γιατί να με ταίζει το δημόσιο επειδή έγραψα μερικά ποιήματα και γιατί να αφήσω το κράτος να χωθεί ακόμη περισσότερο στη ζωή μου;

...Είμαι εναντίον των σχέσεων με το κράτος και βρίσκομαι σε διαρκή αντιδικία μαζί του. Ποτέ μου δεν πάτησα σε υπουργείο και το καυχιέμαι. Η μόνη μου εξάρτηση από το κράτος είναι η εφορία που με γδέρνει.

Είμαι εναντίον των εφημερίδων, χαντακώνουν αξίες, ανεβάζουν μηδαμινότητες, προβάλλουν ημετέρους, αποσιωπούν τους απροσκύνητους...

Είμαι εναντίον των κλικών, προωθούν τους δικούς τους, τους άλλους όλους τους θάβουν, όποιοι δεν τους παραδέχονται καρατομούνται, κυριαρχούν οι γλύφτυδες και οι τσουτσέδες, δεν έχω καμιά αμφιβολία πως το μέλλον ανήκει στα σκουπίδια.

Είμαι εναντίον των κουλτουριάρηδων, όλα τα αμφισβήτησαν εκτός από τις τρίχες τους. Τους έχω μάθει για καλά. Χαλούν τον κόσμο με την κριτική τους, όλους τους βγάζουν σκάρτους και πουλημένους και μόλις πάρουν το πτυχίο, αμέσως διορίζονται στα υπουργεία, από παντού βυζαίνουν και ο ιδεαλισμός τους ξεφουσκώνει μες στα βολέματα του κατεστημένου.

...Είμαι εναντίον κάθε ιδεολογίας, σε οποιαδήποτε απόχρωση κι αν μας την πασέρνουν. Όσο πιο γοητευτικές και προοδευτικές είναι οι ιδέες τόσο πιο τιποτένια ανθρωπάκια μπορεί να κρύβονται από πίσω τους, όσο πιο όμορφα τα λόγια τους τόσο πιο ύποπτα τα έργα τους, όσο πιο υψηλοί οι στόχοι τόσο πιο άνοστοι οι στίχοι.

...Είμαι προπάντων εναντίον κάθε ατομικής φιλοδοξίας που καθημερινά μας οδηγεί σε μικρούς και μεγάλους συμβιβασμούς. Αν σήμερα κυριαρχούν παραγοντίσκοι και τσανάκια, δεν φταίει μόνο το κωλοχανείο, φταίνε και οι δικές μας οι παραχωρήσεις και αδυναμίες. Αν πιάστηκε η μέση του οδοκαθαριστή, φταίμε κι εμείς που πετάμε το τσιγάρο μας στο δρόμο, κι αν η λογοτεχνία μας κατάντησε σκάρτη μήπως δε φταίει κι η δική μας σκαρταδούρα; "
...................................................................................................................................................

"Μετά το στρατιωτικό απέφυγα να διοριστώ καθηγητής στο δημόσιο, μια επιλογή που την είχα αποφασίσει αρκετά χρόνια πριν αφενός για να μην εγκαταλείψω τους γέρους γονείς που θα μέναν εδώ ολομόναχοι, αφετέρου για να μην εγκαταλείψω και την ίδια την Θεσσαλονίκη γιατί αυτό το μεταθετό ήταν κάτι που δεν μπορούσα να το χωνέψω ποτέ. Πράγματι δεν δέχτηκα τον διορισμό μου και ευτύχησα να βρω μια θέση βιβλιοθηκαρίου στη δημοτική βιβλιοθήκη Θεσσαλονίκης. Εκεί έκανα 8 1/2 χρόνια και παραιτήθηκα. Παράλληλα όμως είχα αρχίσει να δουλεύω και ως διορθωτής τυπογραφικών δοκιμίων ή και επιμελητής βιβλίων- περίπου το ίδιο πράγμα. Παραιτήθηκα λοιπόν το 1965 για να κάνω πλέον δική μου δουλειά σ' αυτόν τον τομέα: διορθωτής τυπογραφικών δοκιμίων. Ήταν μια ταπεινή δουλειά και παρακατιανή και πολλοί με οίκτιραν γιατί θυσίασα το πτυχίο μου για να κάνω μια τέτοια δουλειά. Κυρίως πήγαινα και βοηθούσα διαφόρους καθηγητάς πανεπιστημίου στο να τυπώσουν το βιβλίο τους και το παρακολουθούσα σε όλη του τη φάση. Αυτό όμως εμένα μου ταίριαζε: αφενός εξασφάλιζα έντιμα το καθημερινό ψωμί, αφετέρου εξασφάλιζα το κυριότερο, την ελευθερία μου και την ανεξαρτησία μου.Όταν είδα ότι η δουλειά μου πάει άνοιξα και το γραφείο της οδού Μητροπόλεως το οποίο λειτουργεί συνέχεια από το 1967 "

Ντίνος Χριστιανόπουλος.
εκπομπή "Μονόγραμμα" , οπτικοακουστικό αρχείο της ΕΡΤ.