Tο περίσσευμα της κακίας, της διαφθοράς, της μετριότητας, της υποκρισίας και του συμπλέγματος, φυλακίζει το όνειρο και δολοφονεί την ελπίδα.

Στους δρόμους σήμερα βρίσκονται οι περιττοί.
Φωτιές ανάβουν οι περιττοί.
Ξύλο τρώνε οι περιττοί.
Αίμα χύνουν οι περιττοί.

Αυτή ήταν πάντοτε η τύχη των αποκλεισμένων, στους τόπους όπου το περίσσευμα της κακίας, της διαφθοράς, της μετριότητας, της υποκρισίας και του συμπλέγματος, φυλακίζει το όνειρο και δολοφονεί την ελπίδα. Εκεί όπου βασιλεύει ο ωφελιμισμός, η ανηθικότητα και ο εκχυδαϊσμένος ευδαιμονισμός, δίχως ευημερία, δίχως χαρά και δημιουργία.

Πού είναι η διανόηση, αναρωτιούνται μερικοί.

Πού βρίσκονται οι άνθρωποι του πνεύματος να ρίξουν φως στο «δράμα» της ελληνικής εξέγερσης; Πού είναι όσοι τόσα χρόνια βραβεύονταν από εδώ και από κει για την προσφορά τους στα γράμματα, στη τέχνη και στην επιστήμη;

Γιατί τους ψάχνεις, φίλε; Γιατί σε απασχολεί; Άλλοι, οι πολλοί, είναι βολεμένοι και (δια)δηλώνουν αποκλειστικά όταν θίγεται η διαπλοκή, ενώ μερικοί είναι αποκλεισμένοι σαν και σένα και εξίσου περιττοί.

Κανείς δεν υπάρχει για να ερμηνεύσει αυθεντικά το λόγο που είσαι στο δρόμο, στη κατάληψη, στη διαδήλωση, στον αγώνα. Αυτόν τον ξέρεις μόνον εσύ. Είναι η δική σου υπόθεση και η δική σου ευθύνη. Εσύ και οι σύντροφοί σου κινείτε τώρα τα φτερά της πεταλούδας, που θα φέρει θύελλα στην πολιτική και καταιγίδα στη κοινωνία.

Εσείς είστε, αυτή τη στιγμή, το υποκείμενο της ιστορίας και εσείς θα είστε αύριο το αντικείμενο ερμηνείας της τροχιάς της κοινωνίας μας. Η δική σας συλλογικότητα θα είναι αυτή που θα δομήσει τη νέα πραγματικότητα, την αυριανή αντικειμενικότητα.

Σήμερα, σας λένε χαζόπαιδα, υποκινούμενα, άσχετα, κακομαθημένα, χωρίς πολιτική συνείδηση και δίχως γνώση του κινδύνου. Ποιοι; Αυτοί που με επιμέλεια και περισσή αμετροέπεια φρόντισαν να σας βάλουν στο περιθώριο, να σας καταστήσουν περιττούς.

Τούτη την ώρα ο κυριούλης με το λευκό ατημέλητο μαλλί, ασκεί κριτική, με βαρύνουσα μάλιστα άποψη(!), καθώς αυτός τον Μάη του ’68 ισχυρίζεται ότι έκαιγε για ένα κόσμο αντικαταναλωτικό, ενώ εσύ τώρα εξεγείρεσαι δήθεν επειδή δεν έχεις τουτο!

Είναι ηλίθιος και συμπλεγματικός ο κύριος-βολεμένος, άφησέ τον να …κουρεύεται, προχώρα και να ξέρεις ότι και αυτός όπως και εσύ για μια αντικαταθλιπτική κοινωνία αγωνιζότανε, μόνο που τα χρόνια που πέρασαν έγιναν αιτία να μεγεθύνει τον μύθο μιας εξέγερσης που είχε όλα τα κοινωνικά χαρακτηριστικά με την δική σου.
Ζηλεύει ο άτιμος και κατά βάθος σε φοβάται – τον ξέρω καλά!

Οι «φράουλες και αίμα» θα έχουν πάντα την ίδια μεστή γεύση για όσους έχουν την τύχη να ζήσουν την μοναδική εμπειρία μιας εξέγερσης και αφήνουν την ίδια πίκρα όταν μπαγιατέψουν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.

Φτιάξε τον μύθο της δικής σου γενιάς με τα δικά σου υλικά και μην ακούς τους σοφούς, τους πνευματικούς, τους πονηρούς πολιτικούς και τον τηλεκαρνάβαλο.
Όλοι αυτοί αγωνίζονται για την διαχείριση του δικού τους μύθου, ο οποίος τις περισσότερες φορές είναι σκέτο παραμύθι.

Θέλει, μα τω θεώ, πολύ θράσος τα αγχωμένα ανθρωπάκια, με την μπάκα, τα μποτόξ και τα εμφυτεύματα ή οι κρατικοδίαιτες ντίβες της πατρωνίας και τα υιοθετημένα του νταβά να τολμούν να αρθρώνουν συμβουλευτικό λόγο για τη νέα γενιά. Ποιοι; Αυτοί που κατασκεύασαν το περιθώριο, το θερμοκήπιο των αερίων και παράγουν την μπόχα και την δυσωδία μέσα στην οποία ζεις. Αυτοί που κάνουν κατάληψη καθημερινά στο πεζοδρόμιο που περπατάς με τα αμάξια τους και εκείνοι που απαγορεύουν στην μάνα ή στον πατέρα να βγάλει το μωρό του μια βόλτα στο πεζοδρόμιο με το καροτσάκι.

Αυτοί που κάνουν καμπάνιες για να προβληθούν μέσω της αρωγής σε άτομα με ειδικές ανάγκες, την ίδια στιγμή που εξευτελίζουν τον ανάπηρο έξω από την πόρτα του. Αλλά και εκείνοι που με την αρωγή του δικομματισμού κατέλαβαν τις συχνότητες και σε βομβαρδίζουν με χυδαιότητες και ανούσιες ηλιθιότητες. Όλοι αυτοί είναι που σε θεωρούν περιττό, καθώς έτσι έμαθαν να σκέφτονται και επειδή έτσι τους συμφέρει. Το καταναλωτικό στερεότυπο – και μόνο αυτό – διέπει τη στάση και τη συμπεριφορά τους. Αν δεν αφήνεις άμεσο και εξατομικευμένο κέρδος είσαι περιττός. Εάν αφήνεις, είσαι προσωρινά απασχολήσιμος ή καλός πελάτης, μέχρι να γίνεις ξανά περιττός και βάρος.

Είσαι κάτι περιττό σε ένα κόσμο περιττών πραγμάτων, που ενώ τρώει σκουπίδια δεν καταδέχεται να γευτεί το φυσικό και ανόθευτο.

Αν δεν ανατρέψεις τον κόσμο αυτόν που παράγει την έννοια του περιττού για το αυθεντικό και δίνει αξία στο εικονικό, στην απομίμηση, στο δουλοπρεπές και στο υποταγμένο, υποβαθμίζοντας το απτό, το φυσικό, το ζωντανό, το ικανό και το ελπιδοφόρο θα συνεχίσεις να βιώνεις τον αποκλεισμό και να επιζητείς την καλύτερη δυνατή διαχείριση της μιζέριας σου μέσα σε μία κοινωνία πατρόνων και πελατών.

Όπως, ακριβώς, κάνουν οι περισσότεροι από τους ανθρώπους της γενιάς μου, που τόλμησαν τούτες τις ώρες να βγουν από το καβούκι τους και την κακομοιριά τους για να σε συνετίσουν.

Μη θυμώνεις μαζί τους, χαμογέλασε και προχώρησε… προχώρησε!

Πηγη: Συγκλίνουσες αντιθέσεις: ο Αγιος και οι... Bloopers