Antevasin στα σανσκριτικα σημαίνει: " αυτός που ζει στα όρια ".

Τα παλιά χρόνια, αυτή η περιγραφή ήταν κυριολεκτική. Αναφερόταν σε ένα πρόσωπο που είχε εγκαταλείψει το πολύβουο κέντρο της κοσμικής ζωής για να ζήσει στην άκρη του δάσους όπου κατοικούσαν οι πνευματικοί δάσκαλοι.

Ο antevasin δεν ήταν πια ένας χωρικός ή ένας νοικοκύρης με συμβατική ζωή. Δεν ειχε φθασει ομως ακομη στην υπερβαση, όπως ειχαν φθασει αυτοι που ζούσαν στην καρδιά των ανεξερεύνητων δασών. Ο antevasin ήταν κάτι ενδιάμεσο. Ήταν ένας κάτοικος των συνόρων. Ζούσε με θέα και τους δύο κόσμους, αλλά εκείνος κοιτούσε προς το άγνωστο. Και ήταν μελετητής.

Φυσικά στη σύγχρονη εποχή, η εικόνα του παρθένου δάσους θα πρέπει να είναι συμβολική, το ίδιο και τα σύνορα. Αλλά μπορείς ακόμα να ζήσεις εκεί. Μπορείς ακόμα να ζήσεις σ' αυτή την απροσδιόριστη γραμμή ανάμεσα στην παλιά σου νοοτροπία και τις καινούργιες σου απόψεις, εξακολουθώντας πάντα να μαθαίνεις.

Συμβολικά πρόκειται για ένα συνεχώς μετακινούμενο όριο. Καθώς προχωρά η μελέτη σου και συνειδητοποιείς πράγματα, αυτό το μυστηριώδες δάσος του άγνωστου απέχει πάντα μερικά μέτρα από σένα κι έτσι πρέπει να ταξιδεύεις συνεχώς για να το προλαβαίνεις..."



Σύμφωνα με την Βεδική θεώρηση, υπαρχουν 4 σταδια στην ζωη, 4 ashramas. Ο άνθρωπος δηλαδή, για να έχει μια φυσιολογική ζωή, θα πρέπει τα πρώτα του 25 χρόνια να διδάσκεται κοντα σε δασκάλους και είναι η περίοδος Brahmacharya. Στη δεύτερη εικοσιπενταετία εργάζεται, παντρεύεται και προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο και είναι η περίοδος, Grihastha ή Grahasthya. Έπειτα μετά τα πενήντα αποσύρεται μερικως στο δάσος. Σε αυτή την περίοδο ζει με την γυναίκα του αλλά διαβάζει και ασκείται πνευματικά και σωματικά και είναι η περίοδος Vanaprastha. Τέλος μετά τα 75 ζει σε πλήρη ένωση με τον Θεό. Ζει μόνος του προσεύχεται και διαλογίζεται συνεχώς και είναι η περίοδος της Sannyasa.