Aκουσα την ιστορία της Κρίσα Γκοτάμι, μιας νεαρής γυναίκας που είχε την τύχη να ζει στον καιρό του Βούδα. Όταν το πρωτότοκο παιδί της ήταν ενός χρόνου, αρρώστησε και πέθανε.
Συντριμμένη από τη θλίψη, σφίγγοντας το κορμάκι του παιδιού στο στήθος της, η Κρίσα Γκοτάμι γύριζε στους δρόμους εκλιπαρώντας όποιον συναντούσε για κάποιο φάρμακο που θα επανέφερε το παιδί της στη ζωή. Κάποιοι την αγνοούσαν, άλλοι γελούσαν μαζί της, άλλοι νόμιζαν ότι είχε τρελαθεί, αλλά, τελικά, συνάντησε ένα σοφό άνθρωπο, ο οποίος της είπε ότι ο μόνος άνθρωπος στον κόσμο, που θα μπορούσε να κάνει το θαύμα που αυτή ζητούσε, ήταν ο Βούδας.
Έτσι, πήγε στον Βούδα, ακούμπησε το κορμάκι του αγοριού μπροστά στα πόδια του, και του είπε την ιστορία της. Ο Βούδας την άκουσε με απέραντη συμπόνια. Ύστερα της είπε απαλά :
- Υπάρχει μόνο ένας τρόπος να γιατρέψουμε τη συμφορά σου. Πήγαινε πίσω στην πόλη και φέρε μου από κει ένα φασόλι από ένα σπίτι στο οποίο δεν έχει υπάρξει θάνατος.
Η Κρίσα Γκοτάμι ένιωσε μεγάλη χαρά και αναπτερωμένη πήρε γρήγορα το δρόμο για την πόλη.
Σταμάτησε στο πρώτο σπίτι που έφτασε και είπε :
- Μου είπε ο Βούδας να του πάω ένα φασόλι από κάποιο σπίτι, το οποίο ποτέ δε γνώρισε το θάνατο.
- Σε τούτο το σπίτι έχουν πεθάνει πολλοί άνθρωποι, της είπαν.
Πήγε στο διπλανό σπίτι :
- Έχουν υπάρξει αναρίθμητοι θάνατοι στην οικογένειά μας, είπαν.
Το ίδιο και στο τρίτο και στο τέταρτο σπίτι, μέχρι που γύρισε όλη την πόλη, και κατάλαβε ότι ο όρος που είχε θέσει ο Βούδας δεν μπορούσε να εκπληρωθεί.
Σήκωσε το σώμα του παιδιού μέχρι τον τόπο που γινόταν η καύση των νεκρών και εκεί το αποχαιρέτησε για τελευταία φορά. Ύστερα επέστρεψε στον Βούδα.
- Έφερες το φασόλι; τη ρώτησε εκείνος.
- Όχι, του είπε. Αρχίζω να καταλαβαίνω το μάθημα που προσπαθείς να μου διδάξεις. Η θλίψη με είχε τυφλώσει και νόμιζα ότι μόνο εγώ είχα υποφέρει στα χέρια του θανάτου.
- Γιατί γύρισες εδώ; ρώτησε ο Βούδας.
- Για να σου ζητήσω να μου διδάξεις την αλήθεια, απάντησε αυτή, για το τι είναι ο θάνατος, τι μπορεί να υπάρχει πίσω και πέρα από το θάνατο, και ποιο πράγμα μέσα μου, αν υπάρχει αυτό το πράγμα, δεν πεθαίνει.
Τότε ο Βούδας άρχισε να την διδάσκει :
- Αν θέλεις να γνωρίσεις την αλήθεια για τη ζωή και το θάνατο, πρέπει να στοχάζεσαι αδιάλειπτα αυτό :
«Υπάρχει ένας μόνο νόμος στο σύμπαν, που δεν αλλάζει ποτέ – ότι όλα τα πράγματα αλλάζουν και όλα τα πράγματα είναι παροδικά».
Ο θάνατος του παιδιού σου σε βοήθησε να δεις τώρα, ότι το βασίλειο μέσα στο οποίο ζούμε – η σαμσάρα - είναι ένας ωκεανός αβάσταχτου πόνου. Υπάρχει ένας τρόπος για να ξεφύγει κάποιος από τον ατέλειωτο κύκλο της γέννησης και του θανάτου, και ο τρόπος αυτός είναι το μονοπάτι της απελευθέρωσης. Επειδή ο πόνος σε έχει κάνει δεκτική να μάθεις, και η καρδιά σου ανοίγει στην αλήθεια, εγώ θα σου το δείξω.
Η Κρίσα Γκοτάμι γονάτισε στα πόδια του και ακολούθησε τον Βούδα για όλη την υπόλοιπή της ζωή.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου