«Για μένα η τέχνη δεν είναι σκοπός άλλο μέσο. Η αρχαία τέχνη έχει ένα ορισμένο εσωτερικό περιεχόμενο. Στο παρελθόν η τέχνη εξυπηρετούσε τον ίδιο σκοπό που σήμερα εξυπηρετούν τα βιβλία - τον σκοπό της διατήρησης και μεταβίβασης ορισμένης γνώσης. Στις αρχαίες εποχές δεν έγραφαν βιβλία αλλά εκφράζανε τη γνώση σε έργα τέχνης. Θα βρούμε πολλές ιδέες στην αρχαία τέχνη που έφθασαν ως εμάς, αν ξέρουμε να την διαβάζουμε. Έτσι ήταν η κάθε τέχνη, τότε, συμπεριλαμβανομένης και της μουσικής. Κα οι αρχαίοι έβλεπαν τις τέχνες με τον τρόπο αυτόν.
Μελέτησα την Δυτική τέχνη αφού είχα μελετήσει την αρχαία τέχνη της Ανατολής. Κα να σας πω την αλήθεια δεν βρήκα τίποτα στη Δύση που να συγκρίνεται με την Ανατολική τέχνη. Η Δυτική τέχνη περιέχει στοιχεία που είναι εξωτερικά, συχνά πολλά στοιχεία φιλοσοφίας αλλά η Ανατολική τέχνη είναι ακριβής, μαθηματική, χωρίς να σε μπερδεύει. Είναι μια μορφή γραφής.
Από την μελέτη της ιστορίας βλέπουμε πως το κάθε τι αλλάζει βαθμιαία. Για παράδειγμα οι θρησκευτικές τελετές στην αρχή είχαν νόημα και αυτοί που τις εκτελούσαν καταλάβαιναν αυτό το νόημα. Σιγά- σιγά όμως το νόημα ξεχάστηκε και οι τελετές συνέχισαν να εκτελούνται μηχανικά. Το ίδιο συμβαίνει με την τέχνη. Ενας μοντέρνος ζωγράφος μπορεί να πιστεύει και να αισθάνεται την τέχνη του, αλλά ο θεατής την βλέπει υποκειμενικά. Σε κάποιον αρέσει σε κάποιον άλλο δεν αρέσει. Είναι θέμα συναισθήματος, το ν'αρέσει ή όχι. Η αρχαία τέχνη όμως δεν ήταν θέμα αρεσκείας. Ο καθένας που διάβαζε καταλάβαινε. Σήμερα αυτός ο σκοπός της τέχνης είναι τελείως ξεχασμένος.
Η βάση της αρχαίας τέχνης ήταν τα μαθηματικά. Ο καθένας που θάξερε τον μαθηματικό τύπο θα μπορούσε να χτίσει μια τέλεια μορφή, όπως έναν καθεδρικό ναό, παράγοντας στον θεατή το ιδιο συναίσθημα κα τις ίδιες αντιδράσεις. Με ορισμένους αρχιτεκτονικούς συνδυασμούς, οι μαθηματικά υπολογισμένες δονήσεις που περιέχονται μέσα στο κτίριο, δεν μπορούν να παράγουν κανένα άλλο αποτέλεσμα έξω από την επιδίωξη του αρχιτέκτονα. Επειδή ο αρχιτέκτονας του κτιρίου αυτού είχε διαφορετική κατανόηση κα έκτισε μαθηματικά, το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο. Για παράδειγμα, όποιος έμπαινε στο κτίριο, ανεξαρτήτως της μόρφωσης του έκλαιγε... Αυτή η αντικειμενική τέχνη βασίζεται πάνω σε νόμους. Ενώ για παράδειγμα η μοντέρνα μουσική είναι τελείως υποκειμενική.»
Γεώργιος Γεωργιάδης-Γκουρτζίεφ
Nεα Υόρκη, 14 Φεβ.1924
