Για τα παιδιά - ακόμη και για τους έφηβους - οι γονείς τους είναι σαν θεοί..
Όταν μεγαλώνουν χωρίς αγάπη, τα παιδιά καταλήγουν να πιστεύουν ότι τα ίδια δεν αξίζουν την αγάπη.
Οι περισσότεροι γονείς δεν έχουν το χάρισμα να μεγαλώσουν με ''δεξιοτεχνία'' τα παιδιά τους. Οι πιο πολλοί τα μεγαλώνουν άγαρμπα, ίσως γιατί έχουν κι οι ίδιοι θέματα εσωτερικά τους που παραμένουν άλυτα και όλο και συσσωρεύονται.
Τι να πει κανεις?
Τυχαινει καποιων οι γονείς να ανήκουν σε αυτή τη μερίδα. Δεν φταινε αυτοι. Για καποιο λογο επελεξαν τους φυσικους γονεις για να τους φερουν στον κοσμο.
Οντως κάποιοι άνθρωποι πρέπει να δουλεύουν με τον εαυτό τους πριν αποφασίσουν να κάνουν οικογένεια γιατί βλέπουμε πως οι συμπεριφορές τους και περνούν στα παιδιά ως πρότυπα και τα επηρεάζουν άμεσα στο χτίσιμο του χαρακτήρα τους.
Δουλεύοντας κανεις με τον εαυτό του κατανοει ότι οφείλουμε να διαχωρίσει τη ζωή του παντελώς από αυτή των γονιών του. Οφείλει να ειναι αυτόνομος. Ολος ο κόσμος έχει προβλήματα οικογενειακά, μικρά ή μεγάλα αλλά τα προβλήματα αυτά διαιωνίζονται αν δεν αποφασίσει κανεις απο μονος του να κόψει τον ''ομφάλιο λώρο'', που αυτό σημαίνει μάλλον και να ανεξαρτητοποιηθει αλλά και να αποδεχτει ότι μεγαλώσε σε μια οικογένεια που δεν ήταν τέλεια.
Δεν αξίζει να μπολιάζεις το παρόν σου με όλα αυτά. Αποδέξου τα και στείλτα στον αγύριστο. Δεν αξίζει. Κοίτα τον εαυτο σου, αυτός θα σε σώσει. Μην περιμένεις από τους γονείς να αλλάξουν. Αστους στο χαϊρι τους και στην κακομοιρια τους. Χωνεψε το βαθεια μεσα σου και γίνε ''αυτόφωτος'' οργανισμός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου