Tο φιναλε της μπλε ταινιας του Κισλοφσκι σε μουσικη Ζμπιγκνιεφ Πραισνερ / Trois Couleurs: 'Bleu' finale / Κειμενο: Σοφια Ατζακα

 

The finale of the 1993 french film 'Bleu' directed by Krzysztof Kieślowski.

The music is the 'Song for the Unification of Europe' from the film's soundtrack, composed by Zbigniew Preisner and sung in Greek. It's an abridged version of 1 Corinthians:13 ("Hymn to Love") of the Bible.

 

 

 

Τα τρία επίπεδα της αγάπης

.....<< Τι εννοούσες τις προάλλες λέγοντας ότι δεν είχες ποτέ αγαπήσει, ούτε ποτέ αγαπηθεί; Αυτή σου η κουβέντα με τριβελίζει. Εγώ ξέρω ότι λίγες γυναίκες έχουν αγαπηθεί όσο εσύ.>>

-Άκουσε, Λ. όλα εξαρτώνται από το τι ονομάζει κανείς αγάπη.

<<Ώστε είναι θέμα ονομασίας;>>

-Σωστή η ερώτησή σου. Δεν είναι θέμα ονομασίας.

<<Τότε' τι είναι;>>

- Είναι θέμα επιπέδων, είπε η Θ.

<<Δεν σε καταλαβαίνω>>.

-Εγώ φταίω. Αυτές οι καταστάσεις δεν περιγράφονται άμεσα, αλλά περιφραστικά.

<<Ούτε τώρα σε καταλαβαίνω. Εγώ περιμένω να μου διαλύσεις τις απορίες μου.>>

-Να, φαντάσου ένα φρούτο, με τον πυρήνα του, την ψύχα του και τη φλούδα του. Η φλούδα είναι ένα επίπεδο που θα τόλεγα επιφανειακό, η ψύχα άλλο επίπεδο, βαθύτερο και πιο εσωτερικό και ο πυρήνας το πιο βαθύ και πιο εσωτερικό επίπεδο που διαθέτει το φρούτο. Φαντάσου, τώρα, τη φλούδα να αγαπά ή να ερωτεύεται. Έπειτα, φαντάσου τον πυρήνα να κάνει το ίδιο. Έχεις την εντύπωση ότι όταν μεταφέρεται κανείς από τη φλούδα στο βάθος θα έχει την ίδια γεύση του έρωτα και της αγάπης; Ποιά αγάπη θα είναι πιό βαθειά, πιο ριζική, πιό συγκεντρωμένη;>>

<<Κάτι αρχίζω να βλέπω>>, είπε η Λ. <<Ε, ασφαλώς η πυρηνική αγάπη θα είναι η πιο βαθειά και η πιο συγκεντρωμένη, γιατί θα ξεκινάει από τη ρίζα και το κέντρο της ύπαρξης. Άσε που θα περιέχει κιόλας τον σπόρο της συνέχισης της ζωής, ενώ η φλούδα και η ψίχα δεν μπορούν να ανανεωθούν από τον ίδιο τον εαυτό τους. Δεν περιέχουν σπόρο>>.

-Θαυμάσια. Κατάλαβες τώρα ή πρέπει να συνεχίσω;

<<Και κατάλαβα και θέλω να προχωρήσεις στις λεπτομέρειες>>.

-Όσο ζούσα,λοιπόν, στη φλούδα της ύπαρξής μου πίστευα ότι αγαπούσα και ότι με αγαπούσαν, επειδή δεν γνώριζα άλλο είδος αγάπης. Τώρα, φαίνεται πως εξάντλησα ό,τι εμπειριες είχε να προσφέρει η φλούδα και βρίσκομαι κάτω από αυτήν. Δεν τολμώ να πιστέψω ότι έχω αγγίξει τον πυρήνα. 

 Εκείνο που είναι σίγουρο είναι ότι νιώθω ανέραστη και παρθενική, επειδή τώρα ξέρω ότι η αγάπη βρίσκεται στο βάθος και όχι στη φλούδα. Είχα μερικές νύξεις για το πως είναι η αγάπη σ'εκείνο το πρωτογενές βάθος. Είναι το ίδιο με τη ζωή. Το πως, όμως, νιώθει κανείς όταν η αγάπη για ένα ετερόφυλο όν αναβλύζει από κει, δεν τόχω ζήσει.
Άλλωστε, υπάρχει τόση επάρκεια όταν με πλημμυρίζει η ζωή από κείνο το βάθος, ώστε δεν μου λείπει καθόλου η ερωτική σχέση ......

ΣΟΦΙΑ ΑΝΤΖΑΚΑ
Ιερός Γάμος, τόμος 4ος, σελ.45-46
Εκδ. Σπαγειρία, Θεσσαλονίκη 1977